°°°°°°°°°°°°°°°°°°°Muu Paing°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
"တီ တီ တီ . . . တီတီ တီ . . .တီ တီ တီ . . တီ တီ တီ......."
အေဖာ္ မ႐ွိ တေယာက္ တည္း ေႃကြး ေၾကာ္ ကာ
ထိန္း ခ်ဴ ပ္ မည့္ သူ မလာ မလာ ခ် င္း တာ ဝန္ ထမ္း လ် က္ ႐ွိ ေသာ
ႏုွိး စက္ နာ ရီ အကြဲ ေလး က မနက္ အေစာ ပုိင္း တင္
သူ႔ တာ ဝန္ သူ ထမ္း ေဆာင္ လုိ႔ ေနသည္ ။
သုိ႔ ေပ မယ့္ . . . ထိန္း ခ်ဴ ပ္ မည့္ သူ သည္
ထုိ နာ ရီ ႏႈိး စက္ သံ ကုိ လြန္ စြာ မွ နား ၾကား ျပင္း ကပ္ သည္
ထင္ ရဲ႕ . .
အလုိက္ သင့္ ႏႈိး ေပး သည္ ေတာင္ ထုိ နာ ရီ ေလး ကုိ တခ် က္
ထမၾကည့္ ၊ ေစာင္ အလိပ္ လိပ္ ၾကား ထဲ က မရ မက လက္
ေလး တဖက္ ကုိ ဆတ္ ခနဲ ဆြဲ ထုတ္ ကာ ျဖင့္ ညင္ သာ
စြာ ထု ခ် လုိ က္ သည္ မွာ
"ဂြပ္!"
"ဂြၽတ္ "
အက္ ေၾကာင္း ထင္ ေန သည့္ အကြဲ ေၾကာင္း ကုိ မွ
ထပ္မံ ကာ ဒဏ္ က် ေလ ေတာ့ ေစ ခုိင္း ခံ ရ သူ ႏႈိး စက္
တျဖစ္ လဲ နာရီ ေလး မွာ အသံ ေတာင္ မထြက္ လာ ၊
အတြင္း ပုိင္း က လက္ တံ ႏွစ္ ခု ဆုိ ဖတ္ ခနဲ ျပဳ တ္ က် သြား
သည္ အထိ
ခံ ရ သူ က နာ ရီ ပိစိ ေလး ပါ ၊ ဒါ ေပ မယ့္ ထြက္ လာ သည့္
အသံ ေသး ေသး က
"အဟင့္.....ဟင့္......ဟင့္....."
ထုိ အသံ ေလး သည္ ည ည္း သံ လဲ မဟုတ္ ၊
ငုိ သံ လဲ မဟုတ္ ၊ ပါ ပီ တေကာင္ လုိ အ ခြၽဲ ပုိ ေန ျခင္း သာ
ျဖစ္ သည္ ။
ထုိ ပါ ပီ ဟု အမည္ တပ္ သတၱ၀ါ ေလး က
တအီ အီ လုပ္ ႐ုံ ႏွင့္ မေက် နပ္ ေသး.......
ေစာနက မွ နာ ရီ ကုိ ႐ုိက္ ခြဲ ထား သည့္
လက္ တုတ္ တုတ္ ေလး ေတြ ျဖင့္ တဖက္ က
အိပ္ ရာ ခင္းကုိ လုိက္ စမ္း ကာ အီ ၿပန္ ေလ ရဲ႕ . . .
"ဟင့္......ဟင့္.......ဟင့္....ဦး....စီး.....!"
ပါပီ က အီ သည္ ၊ သုိ႔ ေပ မယ့္ ျပန္ အီ . . အဲ. . ျပန္ ထူး
ေပး မယ့္ သူ က အနား မ႐ွိ
ဒါ ေပ မယ့္ ထုိပါ ပီ က လက္ မေလ် ာ့ ပါ.......
အသံ ကုိ နည္း နည္း ေလးျမႇင့္ ကာ ျဖင့္ ညင္ သာ စြာ
ေခၚ ျပန္ ေလ သည္ ။
