Hand in hand wandelen we de camping over, alsof we het al jaren doen, er zwaaien wat vaste gasten naar ons. Justin heeft zijn pet op, een oversized sweater en een joggingbroek aan. Ik heb een zwart jurkje met rode rozen erop aan.
"Die broek is echt lelijk." Zeg ik zachtjes. Niet zeker of Justin het wel moest horen, maar hij hoorde het wel. "Wat, wil je dat ik hem uit doe? Je bent ook echt niet meer te stoppen hè Ver." Lacht Justin terwijl hij me tegen zich aan trekt en een arm over mijn schouder heen slaat.
"Hé, zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik bedoel joggingbroeken zijn gewoon lelijk. Je krijgt er geen lekkere kont in. Ze zitten veel te wijd en daarbij er blijft nooit wat in de zakken zitten." Verdedig ik mijn uitspraak. Ik wacht geduldig op een weerwoord, maar als ik Justin aan kijk, zie ik hem alleen maar breed grijnzen.
"Ik blijf ze dragen, of je het nou leuk vindt of niet." Ik schud mijn hoofd en giechel even.
"Dan denk ik dat ik geen relatie met je aan kan gaan. Sorry." Ik stap een stapje opzij en kijk Justin lachend aan.
"Scheelt dat even dat we al een relatie hebben." En Justin heeft gewonnen. Shit, alweer. Ik laat me weer in zijn armen nemen en zo wandelen we rustig naar het meer. Justin gaat op een bankje aan het meer zitten en trekt mij bij hem op schoot. "Morgen moet ik weer weg. Hoe gaan we het dit keer doen?" Begint Justin het onvermijdelijke gesprek. Ik sla mijn ogen neer en trek aan het uiteinde van mijn jurkje. Dit gesprek had ik nog graag willen uitstellen, maar helaas. Ik ontwijk Justin zijn blik en staar over het meer. Ik voel Justin zijn handen om mijn heupen klemmen en mijn hart sneller kloppen. Mijn keel begint droog aan te voelen, wat mij extra laat slikken. Na enkele seconden merk ik de druk achter mijn ogen op en weet ik dat ik mijn tranen niet lang zal kunnen tegen houden. Justin verplaatst een hand richting mijn wang en duwt hiermee mijn gezicht in zijn richting waardoor ik al snel in zijn ogen kijk. "Justin, ik weet het niet." Ik voel de eerste tranen over mijn wangen rollen. Er lijkt dan ook meteen geen stoppen meer aan, hoe snel ik ze ook probeer weg te vegen. "Hey lieverd." Justin pakt met zijn beide handen mijn wangen vast en schudt zachtjes zijn hoofd. "Het komt goed, ik beloof het je." Fluistert Justin net voordat hij zijn lippen zachtjes op de mijne duwt en mijn hele lichaam meteen in vuur en vlam staat. Zijn handen strelen mijn heupen en mijn handen vinden hun weg richting zijn haar waar ik zachtjes aan trek. De tinteling op mijn lippen wordt intenser, wat mij naar meer laat smachten. Ik duw mijn bovenlichaam tegen dat van Justin. Justin houdt even terug en kijkt me recht in mijn ogen aan "We bellen elke dag. Je vertelt mij elke dag hoe het met je gaat en jij gaat genieten van jouw vakantie." Ik neem al zijn zinnen in mijn gedachte op en knik.
"Daar ga ik mee akkoord op een voorwaarde. "
"Vertel." Ik kijk Justin met een grote grijns aan en knik in de richting van zijn huis aan het water.
"Laat me het gemis nu even vergeten en laat me genieten van jou." Justin schudt even lachend zijn hoofd en tilt me op.
"Ik zal je een prachtige herinnering geven." Hij zet me op de grond en pakt mijn hand vast. Samen lopen we langs het water, terwijl hij met zijn duim de rug van mijn hand streelt. "Je bent prachtig." Ik kijk even opzij naar Justin die me met een grote glimlach op zijn gezicht aan staart. Ik voel mijn wangen warm worden, er zeker van dat ze dan ook een rode kleur krijgen. Ik lach even en kijk weer voor me.
"Met Jace heb ik dit nooit gehad." Beken ik terug denken aan die relatie.
"Wat niet?"
"Alles, deze gevoelens, dit verlangen, het gemis als je niet bij me bent en dit. Dit soort kleine momenten."
"Ver het klinkt alsof je stapel verliefd op me bent." Grinnikt Justin net voordat hij voor me gaat staan. "Lieverd jij bent het waard om van te houden, om lief te hebben en met name dit soort momenten mee te delen. Ik zou dit met geen ander willen." Ik zie een twinkeling in Justin zijn ogen en duw mijn lippen zonder er ook maar even over na te denken op zijn lippen. Justin slaat zijn armen om mijn middel en trekt mij tegen zich aan. Na enkele tellen zet Justin een stap achteruit en in stilte lopen we hand in hand verder richting zijn huis om prachtige herinneringen te maken met elkaar.
JE LEEST
Company
FanfictionVeronica is 21 jaar, al 3 jaar samen met Jace, gelukkig en tevreden met haar leven. Ze gaat samen met haar broertje eindelijk na 5 jaar haar vader opzoeken in Canada. Maar eenmaal in Canada begint ze aan haar leven in Nederland te twijfelen. Is haar...