"Ver?" Liza staat opeens voor me met een bezweet voorhoofd en grote ogen. "Would you mind to stay here and help a hand till we close up?"
"Of course not, I am happy to help!"
"you're an Angel." Zegt ze hardop en klapt in haar handen.
"Those are your words, not mine." Ik pak snel het bord met nog maar een sleutel er op en neem het mee naar binnen. De vrouw die zonet Liza nog hielp, staat nu de shop op te ruimen. "How can I help?" vraag ik de vrouw en krijg een vriendelijke lach. "Would you mind to help me by taking the trash out?"
"I wouldn't mind. Where can I find all the trashcans?" vraag ik snel terwijl ik om me heen kijk. Ze wijst me richting de balie, waar ik twee volle vuilnisbakken aantref. Ik kijk nieuwsgierig om me heen, in de hoop nieuwe vuilniszakken te vinden. Gelukkig liggen de nieuwe vuilniszakken binnen handbereik en vervang de volle vuilniszakken onder de balie, voor de balie en bij de deur met nieuwe vuilniszakken. Ik pak twee vuilniszakken op en loop naar de deur van de shop. Ik duw met mijn rechter ellenboog de deurklink omlaag en duw de deur open, wat mij uit mijn balans haalt, waardoor ik op de grond val, voor een paar voeten. Serieus, alweer? Waar zijn mijn twee voeten mee bezig? Ik ben misschien onhandig, maar zo onstabiel? Diep in discussie met mezelf krabbel ik overeind en verontschuldig mezelf naar de persoon, waarvoor ik net viel. "You know how to fall." Hoor ik een lachende jongens stem zeggen. Ik schrik op uit mijn gedachte en kijk de jongen recht in zijn ogen aan. "Yes, I had some practice." Zeg ik verlegen voordat ik de vuilniszakken weer op pak. Ik voel mijn wangen langzaam warm worden, wat betekent dat mijn hoofd de kleur begint te krijgen als een tomaat. Hoe kan ik in vredesnaam twee keer op een dag voor Justin Bieber vallen? Ik loop snel met de vuilniszakken richting de vuilnisbak achter de shop. Zo snel als ik kan gooi ik de vuilniszakken in de vuilnisbak. Ik draai me snel om, terwijl ik naar mijn voeten kijk en me bedenk dat ze zich raar gedragen. Waarom functioneren mijn voeten zo wankel? "Watch it. I am standing here." Zegt Justin lachend terwijl hij voor met staat met de laatste vuilniszak. Ik wil de zak van hem aannemen, maar Justin stapt naar voren en gooit de vuilniszak zelf al in de vuilnisbak. "Thank you." Zeg ik zachtjes en voel mijn wangen dezelfde warmte als twee minuten geleden aannemen. "How can I help you?" vraag ik snel als ik Justin mijn lichaam zie scannen en de stilte verder niet doorbroken wordt. " By telling me, who are you?" Ik kijk hem even vragend aan knik dan even zonder antwoord te geven. Ik kijk even om me heen en bedenk me dat we ons nog bij de vuilnisbakken bevinden. "Here?" Ik gebaar met mijn handen naar de vuilnisbakken. "Yeah right. Walk with me, while you talk." Ik knik ter bevestiging en loop Justin achterna. Ik leg hem rustig uit dat ik de dochter ben van de eigenaar van de camping en dat ik mijn vader deze vakantie zal helpen, maar ook hier ben om vakantie te vieren.
JE LEEST
Company
FanfictionVeronica is 21 jaar, al 3 jaar samen met Jace, gelukkig en tevreden met haar leven. Ze gaat samen met haar broertje eindelijk na 5 jaar haar vader opzoeken in Canada. Maar eenmaal in Canada begint ze aan haar leven in Nederland te twijfelen. Is haar...