Karanlığın bedenini ele geçirmesine izin verirsen, bedelini ödersin.
⚛️ BALO
Genç kız, pencerenin ağzına oturmuş ve dışarıyı inceliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dışarıda büyük bir telaş vardı. Hazırlıklar, malzemeler derken birde işin içine öfkeli bir Bars Aclan girince, işler biraz karışıyordu. Haylazlık yapıp işten kaçmaya çalışan Koray, son anda Bars'a yakalandı ve kaba etine sert bir tekme yiyerek öldürücü bakışlar aldı. Koray homurdanarak işine dönerken genç kız gülüyordu ona,
"Neye gülüyorsun sen?"
Meltem, hızla yanına çöküverdi onun.Dışarıda ki Koray'ı işaret etti sadece. Sonra, arkasına baktı ve yatağa sırt üstü uzanan Hazal'ı inceledi. Sağ dizini kırmış, diğerini uzatmıştı. Sol kolunu ise, gözüne siper ederek yüzüne dayamıştı. Yorgun görünüyordu,
"Hazal, iyi misin?"
Sadece bir homurtu çıkardı ve dizini sallarken hiç kıpırdamadı.Meltem'e döndü ve anlamadığını belli edercesine salladı başını kız, ama Hazal sanki onu görmüş gibi bıkkın bir nefes verdi,
"İyiyim, Yaprak. Sadece uyumak istiyorum."
Yaprak susmayı tercih etti. Son bir haftadır, hem babası onu yoruyor hemde çaylaklara ders veriyordu. Onun yanı sıra, çoğu işle uğraştığı içinde, sürekli bir belge imzalamak için ordan oraya gidiyordu.Yorgun olması, gerçekten doğaldı,
"Balo ne olacak?"
Hazal en sonunda salladığı dizini durdurdu ve hışımla çekti kolunu. Eğer bakışlarla birini öldürmek mümkün olsaydı, Yaprak çoktan can vermişti oracıkta. Her sene, bir güz balosu düzenlenirdi büyük kurucular tarafından. Avcılar ve Doğa üstü gençler, güz balosunda senede bir defa buluşurdu.Amaç, gençleri birleştirmek ve barış sağlamaktı.Senede bir gün, balonun olduğu gün yasaklar kalkardı ve ölüm yasaklanırdı.Ancak Hazal bu durumdan hiç hoşnut değildi,
"Gitmeyeceğim."
Meltem ve Yaprak birbirine bakarken bir süre, Hazal tavanı izlemeye başladı. O sırada merdivenlerden büyük bir gürültü koptu. Hemen ardından ise, kapı sertçe açıldı. Koray, kapıya çok yüklenerek açtığı için, açtığı gibi yeri boylamıştı yüz üstü. Hepsi ona tuhaf bakışlar atarken, haykırarak gülen Sarp girdi odaya,
"Gerizekalı ya bu!"
Koray'ı saçından tutarak kaldırınca, karnına fena bir dirsek yedi ama umursamadı. Sarp kıvrak bir şekilde Hazal'ın yanına atladı ve onun gibi uzandı yatağa.Koray bir yatağa, bir pencere kenarına baktı.Derin bir nefes alıp omuz silkti, olduğu gibi yere uzandı.Gençlerden bir süre hiç ses çıkmadı. Yaprak başını tekrar Hazal'a çevirdiğinde, Sarp'ın göğsüne başını koymuş, Sarp'ta onun boynuna kolunu dolayarak uyumuşlardı. Küçüklükten beri arkadaş oldukları için bunu kimse garipsemezdi. En çokta Sarp ve Hazal uyurdu böyle. Hazal her zaman, kaybettiği kardeşi gibi koktuğunu söylerdi Sarp'ın.
