Everything about Miss Runaway

Chapter 5

Zen's PoV
 
 
 
  I got home peacefully after class. I love this day kasi hindi ako napagtripan sa school, maybe that's really how they send welcome to a newbies like me on our first day. Siguro naman wala na yong kasunod pa.
 
 
  I sat on the couch after I throw my bag somewhere here in living room. The house is filled of silence though normal lang naman ang ginagawa ng mga tauhan. Ihinilig ko na lang ang ulo ko sa couch at pumikit. It's very relaxing and giving me peace of min------
 
 
  *BLAG*
 
 
  Okay, binabawi ko na ang sinabi ko. Nawala ang katahimikan sa paligid ko nang may biglang tila humagis sa pader. Hindi naman ako nag-abalang dumilat dahil alam ko na 'to.
 
 
  "Ouch! You're really taking it seriously L."
 
 
  "Because you idiot was so annoying! Serves you right."
 
 
  "Aw~ I think nabali yata ang buto ko sa likod, you're merciless."
 
 
  "I am not, look kawawa naman yung pader na hinagisan mo."
 
 
  "Yeah right. Hindi ka lang siguro nadidisiplina ni V."
 
 
  "The two of you, wala na kayo sa game room. And you're dead kapag may nasira kayong gamit ni Lady Z."
 
 
  "Tell that to your retard girlfriend V and~ Oh! Ayan na si Lady Z."
 
 
  You already know kung sino ang mga sumira sa katahimikan ko. Galing na naman siguro sa game room at nagsasakitan na naman sina C at L.
 
 
  "Lady Z." sabay sabay nilang bati.
 
 
  "Lemme guess, nothing's new?" tanong ko sa kanila habang nakapikit pa rin.
 
 
  "We're sorry Lady Z." V said in apologetic tone.
 
 
  I let out a deep sigh before I open my eyes and looked at them. Doon ko lang nakita ang mga itsura nila na ikinataas ng kilay ko.
 
 
  "Did you encounter some fight?" i asked them dahil sa nakita ko.
 
 
Si V ay putok ang kilay at labi, si L ay may mga punit sa damit at maraming pasa samantalang si C ay bukod sa pasa, may bukol pa sa ulo at nakahawak sa likod nya na sya sigurong tila humagis sa pader kanina. Well mukhang alam ko na ang nangyari.
 
 
  "Hindi po Lady Z, galing po kami sa game room at nagtraining." sagot sakin ni L ngunit nakatingin ng masama kay C.
 
 
  "Seems like masyado kayong nag-enjoy. You want to get killed? I can do it for you." seryosong sabi ko sa kanila dahil mukhang sobra at seryoso ang training na ginagawa nila sa isa't isa.
 
 
  "Sorry Lady." nakayukong sabi ni V.
 
 
  "Mukhang napapadalas na kasi ang ginagawa niyong yan. You can go, gamutin niyo yang mga pasa niyo dahil naiinis akong tignan." i said to them before I stand from my seat and go to my room.
 
 
  Nagbihis ako at nanuod ng kahit anong interesanteng palabas sa tv. Pero dahil wala akong makita ay ini-off ko na lang at nahiga nalang ako sa kama. I can't help thinking of flashbacks.
 
 
 
  "We're sorry baby. We put you in this kind of situation." my mommy said while crying.
 
 
  "We can't refuse because we're friends with their family and we thought that It's for your own good." said by my dad in his sad voice.
 
 
  "But I have my own decision. And I am the only one who can tell what makes me happy and feel good." I replied while almost crying but Im mad. I just cant show it to them.
 
 
  "We know and we're sorry for not realizing that before. Please forgive us my daughter." My mom pleaded and It hurts me a lot seeing her crying.
 
 
  "I cant be mad at you Mom and Dad, I just can't accept what you have said. You must have tell me earlier."
 
 
  "Dont worry Sophia, we will make you out of these mess, of these situation we made. We're really sorry!" my Dad's words gave me hope.
 
 
  "Me and you're Dad are going back to the Philippines to fix these mess. Wait for us, okay?"
 
 
  I nodded as an answer to my Mom and that made her kissed me on my forehead and hugged me tight and Dad do the same. And I never thought that it would be the last time that I can feel their hug on me.
 
 
  *Knock
  *Knock
  *Knock
 
 
  That made me bring back to my senses and I realized that my tears are keep on falling. I wiped it quickly as I jump out of bed.
 
 
  I open the door and saw Mama Linds. She was about to say something but when she saw my face, she looks at me worriedly.
 
 
  "Can I get in?" malumanay nyang sabi sakin habang hindi nawawala ang pag-aalala sa mukha.
 
 
  I open the door widely for her then I sat on my bed but when I looked at her she's just standing infront of me. So I heaved a deep sigh.
 
 
  "You want to say something?" i asked her when I saw her only staring at me.
 
 
  "You're still blaming yourself, are you?" she asked then sit beside me.
 
 
  "I don't know Mama Linds, but If it's not because of me, maybe they're still alive." i told her what I really feel.
 
 
  "Ssshh. Stop it. It's not your fault. They just do what they need to do. They are your parents so Im sure they have no regrets doing things for you. And besides we never expect that such thing will happen." mahabang paliwanag niya saakin habang hawak ang kamay ko.
 
 
  Hindi na ako umimik pa sa sinabi niya dahil hindi ko rin alam ang isasagot ko dahil alam kong totoo naman ang sinabi niya. Hindi ko lang talaga matanggap ang nangyari.
 
 
  Mahabang katahimikan pa ang dumaan bago siya nagsalita ulit.
 
 
  "Anyway I just came here para sabihing handa na ang dinner sa baba." sabi niya at tumayo na sa harap ko.
 
 
  "Im sorry Mama Linds pero wala po akong gana." pinilit kong ngumiti kahit sa harap niya lang dahil alam kong mag-aalala siya.
 
 
Napabuntong hininga na lang siya dahil alam niyang hindi niya ako mapipilit once na tumanggi na ako.
 
 
  "Okay, magpahinga ka na lang. Pero gusto mo bang dalhan kita ng pagkain dito?" tanong niya nalang pero umiling ako.
 
 
  "Wag ka nang mag-abala, ayos lang po ako." sabi ko at humiga na sa kama para hindi na siya magpumilit pa.
 
 
 
 
 
*KINABUKASAN*
 
 
C's PoV
 
 
  Nandito kami sa school para sa bagong utos sa amin ni Lady Z. Naglibot-libot muna kami sa campus bago dumiretso sa Admin's Office.
 
 
  "Good morning!" bati ko sa secretary na siyang sumalubong sa'min pagpasok.
 
 
  "Good morning too Mr.?" nakataas ang kilay na tanong nito. Mukhang masungit talaga ito.
 
 
  "Flores." maikling sagot ko lang dito.
 
 
  "Okay Mr. Flores, what I can do for you and to your?" tanong ulit nito na tinutukoy sina L at V.
 
 
  "Uh they are my----." naputol ang sinasabi ko sa pagsingit ni L.
 
 
  "Is the admin's here?" mataray ring balik tanong ni L.
 
 
  "Yes she's here. Is she expecting for you?" ewan ko pero parang may tensiyon sa pagitan nilang dalawa.
 
 
  "Yes but I dont know na ganito pala tumanggap ng bisita dito. Can't you offer us a seat first?" himig sarkastikong sabi ni L.
 
 
Tila napahiya naman ang secretary kaya agad itong nag-offer na maupo kami.
 
 
  "H-have a seat. Im sorry! U-uhm what do you want to have for a drink?" alok pa nito samin.
 
 
  "No thanks, anyway you're Miss?" ako na ang sumagot dahil baka kung ano pa ang sabihin ni L.
 
 
  "Im Fatima Lorcan. Im the secretary here." mahinahon nang sabi nito.
 
 
  "Yeah you're the secretary then do your job and tell Miss Chairo that we're here." masungit na sabi ni L at nakita ko pa ang pag-irap ng mata nito.
 
 
  Dali-daling pumasok sa room ng admin si Miss Fatima.
 
 
  "Hoy L, ang sungit mo ngayon ah. Meron ka?" biro ko dito, si V naman ay parang walang pakialam.
 
 
  Nanlaki ang mata ni L at ihinanda na ang kamao na dumapo sa mukha ko pero bago pa ito tumama ay biglang bumukas ang kwartong pinasukan ni Miss Fatima.
 
 
  "Didn't I tell that I will be having three visitors this morning?" galit ang tonong sigaw ng isang boses.
 
 
  "Im sorry Ma'am Chairo, I forgot." boses iyon ni Miss Fatima na malayong malayo sa mataray na boses niya kanina.
 
 
  "What did you say? How could you be a secretary kung nakakalimutan mo ang mga dapat mong gawin? My god! Mag-uusap ulit tayo mamaya." sabi ng isang maganda at matangkad na babaeng papalapit sa amin. Mahaba ang buhok nito at nakasuot ito ng dress.
 
 
  "Yes Ma'am Chairo!" nakayuko namang sabi ni Miss Fatima.
 
 
  "Ipaghanda mo kami ng coffee." utos niya sa secretary na agad namang tumalima.
 
 
  Humarap sa amin si Miss Chairo at ngumiti ng malaki.
 
 
  "Hi Miss Admin." bati ko dito.
 
 
  "Omo! Namiss ko kayo." lumapit ito sa amin at niyakap kami at nakipagbeso pa. Natawa na lang kami.
 
 
  "Kailan pa kayo nandito? Bakit hindi niyo man lang sinabi sakin? Sino kasama niyo? Daliii magkwento kayo." parang batang sunod-sunod na tanong nito saamin matapos umupo sa harap namin.
 
 
  "Wala ka pa ring pinagbago Miss Admin." natatawang sabi ni L na wala man lang sinagot sa mga tanong nito.
 
 
  "Ano ba kayo! Nasaan na ang Ate Cha na tawag niyo saakin? Tsaka you know me naman diba? Kapag work, seryoso ako pero since kayo naman yan, no need to be formal." nakangiting sabi niya sabay kindat saamin.
 
 
  "Nandito na kami month ago pa Ate Cha. Kasama namin si.... si Lady Z." seryosong sabi ni V.
 
 
   "So what we heard is true. Kawawa naman si Sophia! Nawalan talaga kasi kami ng balita tungkol sainyo matapos mailibing ang parents niya. Where is she anyway?" she asked and she's in her serious mode again.
 
 
  Ate Cha is the admin of these school at kilala na namin siya simula noon pa dahil dati rin silang nakatira sa Japan. Pero pinapamanage lang sa kaniya ang school na 'to.
 
 
  "Actually we dont know Ate Cha kung pwede ba naming sagutin ang tanong mo ng tama pero sasabihin muna namin ang sadya namin." pag-uumpisang sabi ni L sa totoong pakay namin.
 
 
  "We're here because we heard that he enrolled here. In your school." V directly said.
 
 
  "Uh Yeah. And Im wondering why he's here" Ate Cha said and crossed her arms.
 
 
  "Ganon din kami, alam mo naman Ate Cha na may dahilan kami sa pagbalik dito at ayaw ni Lady Z na may nakikialam." i said seriously. Yeah marunong din ako magseryoso, kaysa naman display ako sa pag-uusap nila diba?
 
 
  "I think you dont have to worry. He's not a threat, alam niyo yan."
 
 
  "Sana nga, we're running out of time. Kailangan na naming makabalik agad." napapabuntong hiningang sabi ni L.
 
  
Nalito naman si Ate Cha sa sinabi ni L, magtatanong sana ito pero inunahan ko na.
 
 
  "Uhmm, gusto pa sana naming makipagkwentuhan pero marami pa kaming kailangang gawin. Sa ngayon ay hanggang dito lang ang masasabi namin sayo dahil ayaw ni Lady na may ibang nakakaalam ng mga kilos namin." mahabang paliwanag ko at tumayo na.
 
 
  "We're sorry Ate, pero kilala mo naman si Lady Z diba?" paumanhin ni L at tumayo na rin.
 
 
  "Hmm, naiintindihan ko. Pero yun lang ang ipinunta niyo dito? To confirmed that he's is here?" tanong ni Ate Cha na tumayo na din para samahan kami palabas.
 
 
  "Yes Ate, at gusto rin sana naming pabantayan sayo ang mga kilos niya, alam naming alerto sa kaniya si Lady Z pero mas safe kung ikaw ang magmamanman sa kaniya dito sa school." pakiusap ni V nang hindi pa kami nakakalabas ng opisina.
 
 
  "Wait, sabihin niyo nga sa'kin. Nasaan ba talaga ngayon si Sophia?" seryosong tanong ni Ate Cha bago kami makalabas. Nagkatinginan kaming tatlo nina V at L at sabay sabay bumuntong hininga.
 
  
  "Sa ngayon Ate, ngayong oras mismo nakikinig siguro siya sa teacher niya dito sa school niyo." medyo pabirong sagot ko na ikinalaki ng mata niya.
 
 
  "What? You mean pumapasok din siya dito sa school? Nag-enroll siya? Bakit hindi ko alam? Kelan pa?" hindi makapaniwala at sunod-sunod niyang tanong.
 
 
  "Nung isang araw lang siya pumasok dito. Ang sabi niya kasabay niya raw iyon magtransfer dito, mukhang sinusundan niya talaga si Lady Z." sagot ni V.
 
 
  "As far as I remember, dalawa nga ang transferee! Pero bakit hindi ko nalaman agad? I'll check it later." may gulat pa rin na makikita sa mukha niya.
 
 
  "Kung ano man sana ang malaman mo ay hayaan na lang natin si Lady Z sa plano niya. Salamat nga pala Ate Cha. We'll go ahead." paalam ni L bago kami tuluyang umalis doon.