Everything about Miss Runaway

Chapter 6

Zen's PoV
 
 
 
  Kasabay kong pumunta sa school sina L, C at V pero syempre walang pwedeng makakita nun. Pagpasok ko ay mag-isa na lang akong naglakad sa hallway at tinahak ang daan papunta sa classroom. Marami rin ang naglalakad sa hallway dahil maaga pa naman. Diretso ang tingin ko sa daan at tumatabi kapag may makakasalubong pero bigla na lang akong napaupo  at naramdaman ang mainit at malagkit na kape sa balat ko nang may bumangga sa akin.
  
 
  "What the hell? Are you blind? Look, natapon pa ang coffee ko. Didn't you know, that coffee is more expensive than your life?" a clown-- i mean girl shouted while looking at me angrily.
 
 
  'Here we go again.'
 
 
  I sighed at the back of my mind. So she's pointing that it was my fault? Tss. She's really an attention seeker.
I stand calmly and get my things that fell, I get my hanky and wiped my sticky arm para hindi malagyan ng coffee ang mga librong dala ko bago ko hinarap ang papansing babae na to.
 
 
  "Im sorry Miss pero ikaw tong sadyang bumangga sa akin diba?" malumanay kong sabi dito.
 
 
  "Hailey oh! Sumasagot pa talaga siya sayo." sabi nung laging kasama ng papansin na 'to.
 
 
Oo sila na naman kaya hindi na ako nagdalawang isip na sabihing sinadya nila iyon.
 
 
  "At bakit ko naman sasadyaing itapon ang kape kong mas mahal pa sa buhay mo?" nakaarko ang kilay na sagot nito saakin.
 
 
  'Kahit ilang starbucks o coffee shop pa, kaya kong bilhin at ibuhos sayo lahat ng mamahaling kape na alam ko.' my mind shouted.
 
 
  "Ikaw ang gumawa diba? Hindi ko alam na ganun ka kabobo para saakin itanong ang bagay na ikaw ang may alam. And remember these Miss..." lumapit ako sa mukha niya at tinitigan ko siyang mabuti sa mata at sinigurong siya lang ang makakarinig ng sasabihin ko.
 
 
"...tinitignan ko ang dinaraanan ko at ako na ang umiiwas para walang makabangga saakin so if I were you, tingnan mo rin ang lahat ng babanggain mo." makahulugan at mariin kong sabi sa mismong mukha niya bago ko siya nginisihan na dahilan para magulat siya at matigilan. Lumayo na ako at bumalik sa dati kong expression ng mukha.
 

  "Im sorry, hindi ako tumingin sa daan. Hmm excuse me!" sabi ko at naglakad ng mabilis papunta sa girl's comfort room para magbihis.
 
 
  'Bahala na kapag nalate ako.'
 
 
 
Hailey's PoV
 
 
 
  Im still speechless and stunned because of that ugly girl. May biglang kakaiba sa kaniya habang sinasabi ang mga linyang iyon sa akin lalo na ang pagngisi niya na nagbigay rin ng kakaibang pakiramdam sa akin. Kaba? No way! Bakit naman ako kakabahan ng dahil lang sa freak na yon? Hah! Hindi niya ako madadaan sa ganon lang, humanda siya sakin sa susunod.
 
 
Nagulat ako nang may tumapik sa braso ko. Napalingon ako kay Jazmin, isa sa mga friends ko. Nakita ko siyang nakatingin sa akin na parang naiirita.
 
 
  "Finally, kanina pa kami nagsasalita ni Fiona dito, hindi ka naman pala nakikinig." Jazmin said then roll her eyeballs.
 
 
  "Bakit ba natulala ka diyan? Kanina ka pa namin inaaya pumunta sa room pero hindi ka naman gumagalaw diyan. Wait, what does that freak says to you at naging ganyan ka bigla?" nakataas ang kilay na tanong naman ni Fiona.
 
 
  Sasagot na sana ako pero biglang sumingit si Jazmin at may gulat na itsura na parang may narealize siyang isang bagay. My god! Minsan talaga nakakainis na rin kasama ang mga 'to.
 
 
  "Binulungan ka ba niya ng spell para sa isang sumpa? Oh my gosh. Ano kayang nakakadiring creature ang kalalabasan mo?" Jazmin said and look at Fiona, then they both burst out laughing. I rolled my eyes out of annoyance.
 
 
  "Whatever." i said before I start walking.
 
 
  "Hailey wait! We're just kidding." sabi ni Jazmin na sumunod na rin pala sa akin kasama si Fiona. Malapit na rin kami sa classroom.
 
 
  "You're not. You're making fun of me." I said as I walk faster.
 
 
  "Duh Hailey! Gawain mo rin yan noh!" Jazmin said then flip her new rebonded hair.
 
 
  Gah! Nasasanay yata ang babaeng to na asarin at barahin ako lagi. Baka nakakalimutan niyang lumuhod siya sa harap ko para lang maging kaibigan ko!
 
 
  "Can you please shut up? Wag mo pa ring kakalimutan kung sino ang kausap mo Jazmin. If It's not because of me, wala sayo ang popularity na natatanggap mo ngayon." sabi ko matapos huminto sa paglalakad na nakaduro pa sa kaniya.
 
 
  "I-im sorry!" nakayukong sabi ni Jazmin at dali-daling naglakad papasok sa classroom.
 
 
  "Seriously girl? Anong nangyari sayo? What's with the sudden change of mood? Ano ba ang sinabi sayo nung panget na yon?" sunod-sunod na tanong naman ni Fiona na lalo lang ikinainit ng ulo ko.
 
 
  "Stop asking! Hindi yon importante." i said bago siya tinalikuran at pumasok na rin sa classroom.
 
 
  'Ano nga bang nangyayari sakin? Bakit ba ako affected sa sinabi ng freak na yon? Feeling ko may tinatago siya eh. Malalaman ko rin yan."