Üvey Abilerim

17. Bölüm

   Sabah alarmın sesiyle güne merhaba diyemedim. Çünkü yere düştüm. Normal bir şey alıştım artık. Elif'i uyandırmadan sessizce odadan çıktım. Odama gidip üstümü değiştirdim. Mutfağa gidip buzdolabını açtım. Ama maalesef boş boş bakmaktan başka hiçbir şey yapmadım. Oyalanmayıp aşağı inip servise bindim.

Koray servise binmesiyle bütün kızların kafası o yöne döndü. Ben hepsine öldürücü bakışlar atarken Koray yanıma gelip yanağımı sıktı:
-kızım biraz yavaş bak hayranlarım onlar benim
-Koray sıçarım hayranlarına resmen kestiler bıçakla
-of kıskanma tamam
-tabii kıskanıcam sen yapıyorsun
-yooo
-of kıskanma tamam

En son söylediğime gülüp beni kollarının arasına aldı:
-korayyyy
-hı
-ben açım
-bir kere de evde ye
-yicek bir şey yoktu
-alırız bir şeyler

Ben sevinçle el çırparken Koray'ın napıyor bu salak bakışlarına maruz kaldım.

****************************

Servis okulun önünde durduğunda resim çantamı almadığımı fark ettim. Koray'la fırına gittikten sonra zorla da olsa kırtasiyeye götürdüm.
-nehir valla kırtasiye senin sayende zengin oldu her hafta alıyorsun. Hoca nasıl fark etmiyor acaba?
-sınıne be sılık

  Bu cevabıma karşılık güldü. Gamzesi pek güzel maşallah. Kırtasiyeden çıkar çıkmaz biriyle çarpıştım. Karşımda sırık ve yanında bir çocuk vardı. Sırık bana sırıtarak baktı ve sonra elini uzattı kalkmam için. İtiraz etmeden elini tuttum.
-saol sırık
-önemli değil
-nehirr hadi gidelim

  Koray'ın seslenmesiyle arkamı döndüm. Sırıkla ikisi kötü bakışlarını atarken birbirine sırığın yanındaki çocuğa baktım. Maşallah çocuk meteor.
-selam
-selam
-adım doruk
-bende
-biliyorum serhat sağolsun her dakika seni anlattığı için ezberledim
-şu sırığa söyle onu öldürürüm

Serhat sırıtarak cevap verdi:
-senin elinden ölmek isterim
-ulan seni öldürmezsem ben de nehir değilim

Tam üstüne atlamıştım ki Koray tuttu beni.
-allahım ya yürü nehir okula
-ya dur yüzünü çizeyim bari

Zorla ayağa kaldırdı beni. İstemeyerek de olsa zorla okula soktu beni. İşkence başlasın.
********************
-nehir alt tarafı formülü yazıp sayıları yerleştirip işlem yapacaksın. O kadar da zor değil.
-Hocam ben matematik özürlüsüyüm. Genetik bir şey abimlerde de var. Yapmayın ya

Evet ders fen! Arın abim beni tahtaya çıkarmış soru çözdürmeye çalışıyor.
-şu abinleri merak ediyorum acaba dediğin gibi mi!?

Kendimi gülmemek için kastım. Yüz kaslarım artık iflas edecek. O sırada zil çaldı. Valla çok seviyorum bu zili. Tam koşarak çıkacağım sırada arın abim bağırdı:
-nehir çıkma soruyu anlatacağım
-Hocam yapmayın ya bari teneffüsümü almayın

Sınıf gülmeye başladı. Koray dahil. Sınıfa öldürücü bakışlarımı yolladım. Yarısı anlayıp sustu. Diğerlerini uyarmaya başladılar. Ayaklarımı sürterek arın abimin yanına gittim. Koray seslendi
-Hocam biz çıkabilir miyiz ?

Vay be ! Dost dedik bağrımıza basmıştık. Arın abim dayanamayıp beni dürttü:
-nehir artık dinleyecekmisin?
-ha? Tamam dinliyorum Hocam

  Bana soruyu anlatmaya başladığında bende anlamaya çalıştım. Ama anlamadım
-anladın mı nehir?
-anladım
-anlamadın dimi
-evet

  Gitmemi söyleyen işareti verdikten sonra koşarak çıktım. Kapıda Koray'ı görünce hemen üstüne atladım
-sen nasıl bir kardeşsin ya. Ben orada öldüm dirildim de...

Daha devamını getiremeden Koray ağzımı kapattı.
-sus tamam. Özür dilerim. Oldu mu?
-hmm oldu tamam

Gülerek aşağı indik. Bahçeye çıkınca bir banka oturduk. Kafamı kaldırdığımda sırık ve doruk bize doğru geliyordu.
-selam gençler
-yürü git sırık başka yere
-neden beni sırf tersliyorsun ki?
-çünkü canım istiyor

  Bunu söyleyince cevap vermeden gitti. Galiba onu üzdüm. Neden umrumda ki.  Doruk :
-kız maşallah sana ben bile diyemiyorum böyle şeyler çocuğa
-istersen söylersin. Koray gidelim mi?

  Kafasıyla beni onaylayıp sınıfa doğru yürümeye başladık.

Ege'den
-oğlum o zaman gitsek ya şu Alfanın yanına!

Yaklaşık 4 saattir kutuyu anlatmaya çalışıyordum.
-bak Mete kutuyu sadece gerçek alfa açabilirmiş diyorum niye anlamamakta ısrar ediyorsun?
-bir denese?
-sabır sabır!

Hemen ayağı kalkıp balkona çıktım. Kendime bir bardak kahve koyup camın önüne oturdum. O sırada yanıma Mete geldi.
-Ege bak tamam ama bizim dışımız da kurt varmı bilmiyoruz hatta gerçek alfa varmı onu bile  bilmiyoruz. Napacağız?
-şu Alfanın kim olduğunu bulsak
-beni mi arıyordun Ege?

Hemen arkamı döndüğümde simsiyah giyinmiş biri duruyordu.
-kimsin sen?
-aradığın kişi. İstersen konuşalım. Bir kez karşılaştık daha detaylı konuşabiliriz istersen?

  Tam Şuan karşımda duruyordu Burak. 
-Mete sen bizi yalnız bırakırmısın?
-peki
-Mete de gittiğine göre evet seni dinliyorum Ege
-neden nehir?
-bunu beklemiyordum.  Peki madem istiyorsun anlatayım. O gün biliyorsun dolunay vardı. Kendime hakim olamadım. 3 kız vardı. 2si gidince sadece nehir kaldı. Bende onu ısırdım belki birazcık kanını içmiş olabilirim.
-bir dakika ne dedin sen kanını içmek mi!?
-evet ben bir melezim. Belki o da olur. Düşününce ne güzel olur aslında. İstersen biraz sakin ol. Sana zarar vermeyi düşünmüyorum.

  Dediğini yapmayıp üstüne atladım. Beni kolumdan tutup duvara fırlattı. Acıyı önemsemeyip ayağa kalktım. Bu sefer o benim üstüme gelince yüzüne yumruğumu indirdim. O afallayıp yere düşünce üstüne çıktım. Sinirimi çıkarasıya kadar vurmaya başladım.
-siz ne yapıyorsunuz!

Bağıran kişiye baktığımda nehirdi. O sırada yan odadan Elif çıktı.
-burada ne oldu?
-bir şey yok kuzum sen odaya geç ben geliyorum.

  Nehir elifi odaya yolladıktan sonra bize döndü.
-siz şimdi salona geçiyorsunuz bende birazdan geliyorum.
-Ege sana sakin olmanı söylemiştim
-kapa çeneni. Kıza ne söyliyeyim sen onu düşün!
-gerçekleri
- o zaman dinliyorum

  Nehirin elinde ilk yardım çantasıyla kapıda beklediğini gördüm. Hemen burağın yanına gidip yaralarına pansuman yapmaya başladı. Pansumanı bitirdikten sonra bana döndü:
-evet?

Biz Burak'la bakışmaya başladık. O sırada ağzımızdan aynı anda anlatmaya başladık. Nehirin yüzü şekilden şekile girmeye başlamıştı. En sonunda artık dayanamayıp bağırdı:
-burada benim hayatım söz konusu ve siz bana anlatmadınız mı!
-nehir dur! Olmayada bilirsin. Belli değilki. Burağa bağlı. Dimi Burak!
-aynen öyle ben istersem dönüştürebilirim. Ama yapmaya niyetim yok.

Nehir koşarak hemen odaya gitti üzerine montunu alıp dışarı çıktı. Bende peşinden.
********************