23

237 21 7
                                    

Chanyeole gelen bir telefon yüzünden Chanyeol evden gitmiş babamla tek kalmışdık. Banyo yapmam gerektiğini söylemişti. Banyodan çıktıktan sonra babamın dizlerinin üzerine yattım. O ıslak saçlarım ile oynarken geri kalan bilmediklerimi anlattı.

"Chanyeole tecavüze değilde kendi rızam ile o adam ile birlikte olduğumu gösterdiler çünkü senin üzerine beni tehtit ettiyorlardı. O adam ile kendi rızam ile birlikte olmazsam seni öldüreceklerini söylediler. O zaman sen benim yaşam kaynağımdın şimdiden öylesin belkide o an sen olmasaydın yapmazdım hiç bir şey. Neyse istediklerini yaptım.Video,fotoğraf,ses kayıtları ne isterlerse her yerden kayıt altına aldılar bunu Chanyeole gösterdikten sonra aramızdaki her şey bitti. Ona anlatmayı çok denedim ama her seferinde zararlı çıkan ben oluyordum. Bir süre sonra Chanyeol bir bayan ile evlendi."

Anlattıkların hepsini ifadesizce dinliyordum. Tepki vermiyordum. Söyledikleri bedenime çarpıyor ve geriye gidiyordu.

"Sonra seni almak istediler ama tabikide vermedim. Chanyeolin bana olan tavrı çok değişmişti öyle bir değişti ki bana her zaman kırılacak bir cammış gibi davranan adam şimdi hiç oralı olmuyordu. Bir anlaşmaya vardık. Sen bende kalacaktın oda her pazar gelip sadece seni görüp gidecekti. Böyle böyle gelişip gitti. Sana söylemeyi ikimizde hiç düşünmedik. Söylesek ne söyleyecektik ki. Ne söyleyebilirdik. Böyle büyüdün ve kendi başına öğrendin her şeyi." söyledikleri bittikten sonra saçlarıma bir öpücük bıraktı. Yavaşca yattığım yerden kalkıp Baekhyun babama baktım.

"Senden nefret etmiyorum baba ama kırıldım sadece ve Chanyeolden cidden nefret ediyorum."

Her zaman ki gibi gülümseyerek yüzüme baktı. Çok güzel gülümserdi babam. Tüm dünyayı güzelliştirecek bir gülümsemeydi.

"Gerçek Chanyeoli tek ben biliyorum Chanhyun emin ol nefret edilecek biri değil ama şuanki halinden bende nefret ediyorum."

İkimizde gülüştükten sonra uyumak için odalarımıza çekilmiştik. Yatağımın içine girdiğim zaman boşboş tavana baktım bir süre,uyuyamamıştım. Yerde şarja takışı olan tabletimi alıp,kilidini açtıktan sonra oyun oynamak için sevdiğim bir uygulamaya tıklarken ekranda bir anda;

KAYISI kişisi sizi görüntülü arıyor...

Yazısı belirmesi ile bir kaç saniye bekledikten sonra aramayı kabul ettim. Nasıl olsa odamın ışığı kapalıydı.

Kabul ettikten sonra ekranda biri bana ait olan biride Kaisooya ait olan pencereler belirdi,Kaisoonun yüzü tabletinden gelen ışık ile hafifce belli olsa da net değildi.

"Nasılsın?"

Bu çocuk neden hep halimi merak ediyordu. Onu terslemek istesemde boş vererek cevap verdim.

"Yorgunum."

Ben cevap verirken o tabletinin ışığını kapatmıştı,ikimizde siyah ekran ile bakışıyorduk.

Bir süre sessizlik oldu. Ne o konuştu,ne de ben. Nefes alış veriş seslerimiz duyuldu etrafta. Belki konuştuk bu şekilde ama farkında değildik. En sonunda Kaisoo uykulu bir sesle.

"Bu şekilde uyuyabilir miyiz?"

Tableti hareket ettirme sesleri geldi kulağıma sonra anladım ki tableti yanındaki boş yastığın üzerine yerleştirdi. Benim yatağım onun yatağı kadar büyük değildi. Bende bir gecelik tabletim ile paylaştım yastığımı. Bu şekilde uyuyup kaldık ikimizde.

Park Baekhyun'un Ağzından;

İki yada üç saatlik bir uykudan sonra uyanmıştım. Güneş kendini daha yeni yeni gösteriyordu etrafa. Yatağımdan kalkıp,esneyerek banyoya doğru ilerlerken zil sesini duyup rotamı kapıya doğru çevirdim. Kapıyı 'kim o?' demeden açıktan sonra sersem gözler ile kapıdaki kişiye bakmaya başladım. Chanyeol... Üzerindeki takım elbisesi ve yorgun gözleri ile bana bakıyordu. İçeriye geçmesi için yavaşca kapıdan çekilirken üzerime doğru gelip sağ kolumu sıkıca kavradı. Ona hiç bir zaman karşı gelemiyordum. Geldiğim zamanlarda ise hep ben zarar görüyordum. Eli ile sertçe kapıyı kapatacakken kapıyı son anda yakaladım.

"Chanhyun uyuyor."

Kapıyı yavaşca kapattıktan sonra kolumdan çekiştirerek yatak odama doğru ilerledik. Başıma gelecekleri tahmin ederek kendimi hazırlıyordum. Ya şiddete maruz kalacaktım yada zorla bana sahip olacaktı. Odaya girdikten sonra kapıyı kapatmayı es geçerek içeriye girdi,kolumu serbest bırakıp üzerindeki çekedi çıkartmaya başladı. Ona uykulu gözler bakarken kafamı eğip parmaklarım ile oynamaya başladım. Kafamı hafifce kaldırıp ne yaptığına bakarken çekedini sandalyenin üzerine asmış olduğunu gördüm ve gömleğinin düğmelerini çözmeye başlamıştı.

Galiba en son birlikte olmamızın üzerinden 6 sene geçmişti. En son birlikteliğimiz zaten Chanyeolin sinirlenip zorla bedenime sahip olması ile olmuştu. Aklıma dolan anılar yüzünden sinirlenirken gömleğinide çıkartıp çekedinin yanına koyduğubu gördüm ve elleri pantolonuna giderken iki elimide saçlarımın arasına koyup sinirle yüzümü kapattım. Kendisinden nefret etmemi sağlıyordu ve içimdeki biri ona çok fazla aşık olduğu için tam nefret edemiyor tamda sevemiyordum artık onu.

"Baekhyun yanıma gel."

Ellerimi yüzümden yavaşca çektikten sonra ona baktım. Yatağımın içine sadece boxeri ile girmiş üzerine yorganımı örtüyordu. Yavaş adımlar ile yatağa doğru ilerledim. Başıma gelecekleri önceden tahmin ederek kaçış yolları arıyordum. Yatağa girip bende onun gibi yorganı üzerime çekerken aşık olduğum gözleri ile bana bakıyordu. Uzun ve kaslı kolunu yavaşca belimin üzerine koyarken gözleri ile gözlerimi deleceğini düşünmeye başlamıştım. Gözlerini kapatırken fısıldayarak konuştu.

"Uyuyalım."

Chanyeole başka bir adam ile kendi rızam ile birlikte olduğumu gösterdiklerinden beri hiç bir şekilde bana iyi davranmıyor böyle bana çöp muhabbelesi yapıyordu. Gerekmediği sürece ten temasına bile geçmiyordu benimle. Konuşurken yüzüme igrenç bir yaratıkmışım gibi bakardı önceden. Bende onun bana olan tarvı gibi ona davranmaya çalışsamda başaramıyordum. Chanyeol benim hayattaki en büyük takıntımdı. Ona aşkla bakmaktan kendimi alamıyordum. Bu yüzden kendimden nefret etsemde eskide kalan biz geliyordu aklıma,o güzel ve mutlu anılarımız.

Sol gözümden bir damla yaş firar edip yavaşca burnuma doğru akarken hızlıca ona sırtımı döndüm. O bana acı çektirmeyi severdi. Ağladığımı görüp keyfine keyif katmak istemezdim.

Belimdeki kolu yardımı ile beni kendine çekip bedenlerimizin birbirine değmesini sağladıktan nefeslerini enseme doğru üflemeye başlamıştı.

Ne kadar şuan benimle uyumasının nedeni kendi çıkarları doğrultusunda olsada. Enseme değen nefesini aşkla hissedecek kadar çok seviyordum onu.

Ve ben hiç bir çıkışı olmayan Chanyeolin çıkmaz sokağında kaybolmuştum.

ChanHyun [Düzenleniyor]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin