NOT: ABİ AŞK İLİŞKİSİ DEĞİLDİR.
Benim abimde herkes gibi. Eteğimin boyuna karışır. Sevgilime karışır. Karışmak ne kelime. Nefret eder. Ama olay bana gelince, kıyamaz.
Her ne kadar kızsam da... Seviyorum işte...
Beni korumak için yapıyor, biliyoru...
Abime sitemli bir bakış attım. Benimle dalga geçer gibi söylememişti. Ayrıca şu anlaşma ne acaba. Hayır yani benim bildiğime göre bunlar kedi köpek gibiydi. Kedi ve köpek nasıl ve neden anlaşırlar ki? Bunu zihnimin cevapsız kısmına attım. Furkan, Kutayla yemek kısmına giderken abim de beni peşinden sürükledi. Elimi sıkıyordu. Bu canını çok acıtmak istemiyorum yanımdan ayrılma sıkışıydı bir nevi. Beni hızla açık büfe kısmına götürdü ve elimi bırakıp tabak tutuşturdu. Tabağıma yiyeceklerimi alıp abimi beklemeden masaya oturdum. O gelince önce bir tabağıma baktı. Sonra da masadan alıp arkasından ne kadar engellemeye çalışsam da açık büfe kısmına tekrar götürdü. Geri getirdiğinde tabakta boşluk yoktu. Hepsinin üzerine eklemişti. Ya da durun. Yığmıştı bildiğiniz. Şirince güldüm ve ciddileştim. "Ben bunları yemem." Dedim. Yemeyecektim.
"Hı hı sen başla sonra yemezsin." Sıkıntıyla nefesimi verdim. Ne kadar da öküz bir abi.
Yemeği abime daha fazla yiyemeyeceğimi söyledikten sonra abimin ağzıma tıkıştırmalarıyla bitirdim. Sanki ben doyma noktalarımı bilmiyordum. Doydum yani ne bu çaba. Ama neyse dedim. Abime bu sıralar soğuk davrandığımın farkındaydım. Neden bilmiyorum ama duygularım hat safhadaydı bu sıralar. Ama değişecektim. Eğlence kısmına giderken abimin koluna girdim. "Sahile gidelim mi abicim." Abim ilk önce tereddüt etse de kabul etti. Sahile doğru ilerledik. Sahile vardığımızda denizin kıyıya vuran kısmına ilerledim. Ayağım suya değince durdum. Abim de yanıma geldi. Başımı omzuna koydum. Güneş hafiften batıyordu. Manzara o kadar güzeldi ki.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir süre sessizce durduk. Ortalıkta sadece dalgaların çıkardığı ses vardı. Ayağıma değen su beni farklı bir rüyaya götürüyordu sanki.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Derin bir nefes aldım. "Özür dilerim abi." Bana baktı. Sanki neden özür dilediğimi biliyormuş gibi. "Sana bu sıralar çok soğuk davrandım. Neden bilmiyorum ama duygularımı duble yaşıyorum. Bir anım bir anımı tutmuyor. Bence sen de farkettin. Anlayacağın, Entschuldigung(Almanca), désolé(Fransızca), Sōrī(Japonca), joesonghabnida(Korece). Bu kadar."
*Hepsi özür dilerim anlamına geliyor.
Ona baktığımda bana bakıp gülüyordu. Sonra birden sarıldı. "Hiç farketmeyeceksin sanmıştım." Alaylıca güldüm. Aklıma gelen şey ile lafa girdim.
"Senin de farketmem gereken bir şey var mı?" Kesinlikle vardı. Bu sıralar tuhaf davranan tek kişi ben değildim. Kesinlikle abim de tuhaf davranıyordu. Sürekli etrafına bakıyor, beni normalden daha kısıtlıyordu. Eskiden bu kadar kısıtlayıcı değildi. Gün geçtikçe kısıtlıyordu beni. Özellikle bu tatilde. Neden peki...
Zihnimde yeni düşüp yankılanan köşeli jetonumun yankısını dinledim bir süre. Furkan'nın bana zarar verebileceğini düşünüyordu. Verebilir miydi? Daha doğrusu verir miydi? Hayır, vermek isteseydi şimdiye kadar kesin verirdi. O sadece... Abimi kışkırtmak istiyordu.
"Biliyorum Öykü. Belki de sana fazla korumacı davrandım. Özellikle bu bir kaç ay. Ama anla beni. Seni kaybetme düşüncesi" Elini saçlarına götürdü. Bir şeyin içine sıkışıpta kurtulamıyormuş gibi bir hali vardı. Ben abimin duygularını bu kadar belli ettiğini o olaydan sonra ilk defa görüyordum. Çaresizdi. Kollarımı tuttu.
"Bu dünyada senden değerlisi yok benim için tamam mı?"
"Duru abla? Sevmedin mi onu hiç?" Gözlerindeki üzüntüyü gördüm. Bu konuyu açtığımdan anında pişman olmuştum.
"Çok sevdim" Fısıldayarak konuşmuştu. Üzmüştüm işte onu yine!
"Peki ya neden? Neden izin verdin ölmesine?" Hızla bana döndü.
"Elimde olsa verir miydim? Onun o depoda sıkışıp kaldığını bilseydim kurtarmaz mıydım? Onu göreceğim son gün olduğunu bilseydim bırakır mıydım? Ayrılır mıydım!"
Gözlerimden yaşlar düştü yine. İlk defa bu kadar açık konuşuyorduk abimle bu konuyu. Neler olduğunun sadece %1'ini biliyordum. Abim geçiştirdiği için sürekli kapanıyordu konu. Bazen de ben duymak istemediğim için. Ama bu sefer emindim. Hazırdım. Her şeyi duymak istiyordum. Abimde anlatmaya hazırsa tabi... Sırtımı dikleştirdim ve Emin bir sesle konuştum.
"Her şeyi bilmek istiyorum." --------- Selamcımcımlar! Nasılsınız?
Çok fazla yeni bölüm isteği gelmiş. Aslında hazırda duruyordu ama birkaç şey eksikti. Tamamladım ve sizlere sundum kckddkdk.
O yorum atan elleriniz dert görmesin rcmmcmc. Bu arada bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim meleklerim💗
Tüm mesajlarınıza cevap vereceğim. Sağlıcakla kalın.
