σημερα ξυπνησα πιο νωρις απο οτι θα πρεπε γιατι εφτιαξα την βαλιτσα μου και επιτελους πηγα σπιτι μου αφου ολα ηταν καλα ...αφου εφτασα σπιτι ανοιξα την πορτα και τα παντα ηταν οπως τα ειχα αφησει καλα ετσι και αλλιως τι να αλλαζε οι γονεις μου δεν εχουν ερθει ...ακομα...μερικες φορες νομιζω οτι δεν τους νοιαζει τι θα κανω ...τι θα γινω πωα θα ζησω ...*αν ζησω* ...προχωρησα προς την κουζινα και ακουμπησα την βαλιτσα μου στο πατωμα την ανοιξα και αρχησα να τοποθετω τα ρουχα στο πλυντηριο ειμαι και κοριτσι για σπιτι *του τζαστιν* οπως βλεπεται...μολις ανοιξα την τηλεοραση και κατευθειαν για να "ξυπνησω" εφτιαξα μια κουπα καφε και κουρνιασα στην μια γωνια του καναπε επιτελους σπιτι μου σπιτακι μου ...μολις τελειωσα τον καφε μου πηγα πανω στο δωματιο μου και ανοιξα την ντουλαπα αφου επρεπε να ετοιμαστω για το σχολειο ... αλλα με το που την ανοιξα επεσε στο κεφαλι μου ενα λευκομα ...αουυυ μετα απο μια ςπιπονη σταση στο κεφαλι μου βρεθηκε στο πατωμα ....εσκηψα και το γυρισα προς το εξωφυλλο και οοο ναιπ αυτο που φοβομουν ηταν...το αλμπουμ με φωτογραφιες και διαφορες φρασεις εμενα και του τζαστιν που ειχε κανει δωρο στην γιορτη μου.
καθησα στο κρεβατι μου αγνοωντας την ωρα και αρχησα να ξεφυλλιζω τις γεματες παλια αγαπη ...τοσες αναμνησεις ... ξαφνικα απο πισω μου ακουγεται ο ηχος του παραθυρου να ανοιγει και μια γνωριμη φωνη να σιγο τραγουδαει ...We keep this love in a photograph
We made these memories for ourselves
Where our eyes are never closing
Hearts are never broken
And time's forever frozen still ... το βιβλιο μου πευτει απο τα χερια και γυρναω αντικριζοντας τον τζαστιν να χαμογελαει ...
Τ-νομιζα πως το ειχες πεταξει ...οταν ξερεις...χωρισαμε ...
-οχι τζαστιν ...δεν χωρισαμε εγω δεν το ηθελα εσυ με βαρεθηκες και το ξερεις καλα τι υπηρξες για μενα ...αλλα βλεπεις εσυ ηθελες εμπειριες εμενα μου εφτανες εσυ ...
το βλεμμα του χαμηλωσε και εσφυξε τα ματια του πηρε μια βαθια ανασα και με κοιταξε βαθια στα ματια ...τα δικα του γυαλιζαν σα να ηταν ετοιμο ενα δακρυ να κυλισει ...οχιιιι οχιιι κακη Δαναη κακη ...εγω φταιω σφαξτε με ....ιιιιιιι οχι μην δακρυσεις τζαστιν.... με μια αποτομη κινηση ομως με πιανει απο την μεση και με φερνει κοντα του ...και ενωσε τα χιλια μας...και απο τους δυο κυλουσαν δακρυα εγω καλα λογικο να κλαιω αφου ο πρωτος μου ερωτας ειχε κανει ...μαλακια *σορρυ💘* αλλα εκεινος αφου μαλλο ποτε του δεν με αγαπησε ...γιατι δακρυζει ... το φιλι μας βαθυνε και και τα δακρυα του συνεχισαν να κυλουν στα μαγουλα μου και τα δικα μου αντιστοιχα ...μολις το φιλι τεκειωσε με κοιταξε στα ματια και σκουπισε τα δικα του ..
Τ-εισαι υπεροχη ..συγνωμη για ολα ...τα λεμε στο σχολειο ...
αυτα μου ειπε και εφυγε ξανα απο το παραθυρο ..γιατι συγνωμη ..για ποια ολα ? τι εχει γινει ...οχουυυυ μπερδεμα αυτα τα ολα σχετιζονται με το γεγονος οτι τον νοιωθω τοσο απομακρο ενω τα σωματα μας ειναι τοσο κοντα?και μετα απο αυτο αντε να πηγαινεις σχολειο...παρ' ολα αυτα γεματη δακρυα εβγαλα απο την ντουλαπα μου μια .πορντο σκετη μπλουζα με ενα μαυρο σορτσ και μια φλοραλ φαρδια ζακετα και ενα χρυσο κολιε ...ετοιμασα την τσαντα μου εβαλα τα σταρακια μου πηρα τα κλειδια και την ψυχραιμια μου και εφυγα ...μετα απο λιγο βρισκομουν εξω απο το σχολειο , μπαινω μεσα και προχωρω περισσοτερο στο προαυλιο καθομαι σε ενα παγκακι αφου δεν βρηκα την Μιχαελα και εβαλα τα ακουστηκα μου ετσι χαθηκα στον κοσμο μου ..ξυπνησα ομως γρηγορα οταν ενα σωμα καθησαι διπλα μου ...πολυ διπλα μου ...γυρισα αποτομα και ειδα....
ESTÁS LEYENDO
and then i grew up...🌼
Romance" δηλαδη ... θες να γινει ...ξανα...και μου υποσχεσαι πως δεν θα ξανα φυγεις...?" "παντα εδω θα μενω να σαι αγαπω και να σε προστατευω γιατι μονο αυτο με ευχαριστει μικρη" η Δαναη ειναι 17 και δεν εχει την πιο normal ζωη που θα μπορουσες να φανταστ...