Owned By A Vampire

Five

Wow! #99 in Vampire nakakatuwa naman. :)

"Baliw kana!" Bulaslas ko kay Aquiro na nanatiling nakatingala sa kanilang bahay at mukhang malalim ang iniisip.

Ano bang pinagsasabi niya? Oo nga't gets ko ng bampira siya pero ang maging pag-aari niya ng ganon ganon lang ay isang kalokohan!

Nadinig ko ang mahina niyang tawa at nakangiting lumingon sakin. "Mukha ba akong nagbibiro?"

Napalunok ako sa kanyang titig. "Edi hibang."

"Tss, kahit anong sabihin mo, hindi mo na mababago ang katotohanang akin kana."

Napaamang ako matapos marinig iyon. He really damn serious in what he saying.

Although hindi parin ako makapaniwala na ang taong binubuyo dahil sa pagiging weird niya at pagiging geek ay isa palang totoong bampira.

"Pero bakit?" Pasigaw kong tanong. Gulong-gulo to the point na para akong mababaliw kakaisip. Hinihiling ko na sana panaginip lang ang lahat na hindi siya bampira at wala ako sa lugar na 'to.

"Stupid." Sabay hinila niya ako sa kamay palapit sa kanya saka niya ipinulupot ang kamay sa likod ng bewang ko.

Damang dama ko ang lakas ng tibok ng puso ko habang nanlalaki ang mga mata sa sobrang gulat. "B-akit? Utal utal kong tanong.

He smiled.

"Dane..hindi ba't sinabi kong akin kana."

"O-oo! Pero bakit nga! Bakit ha?!" sunod sunod kong tanong.

Biglang sumeryoso ang mukha niya at yumuko pa palapit sa mukha ko. Para akong mahihimatay sa nakakalusaw niyang titig. "Don't shout masyadong malapit na tayo sa isa't isa para sumigaw ka pa pagtatanong." mahinahong saad niya.

Magsasalita na sana ako ng idait niya ang daliri sa labi ko.
"And to answer your question, once I said you're mine it means I like you a lot, understand?"

He said and smiled.

Para akong napako sa pwesto ko matapos niyang sabihin 'yon. Seryoso ba siya? Gusto niya ako?

"And I think you like me too."

"Ha?" Sabi ko. Gusto kong mapa-WOW! Dahil sa sobrang taas ng confident niya.

"Dane, hindi kana maaring kumontra pa, dahil simula paang alam kong gusto mo na ako, at sa totoo lang ayoko sanang mapalapit ka sa isang tulad ko.. pero dapat naang sigurong magpasalamat ako sa kursyunidad mo sa pagkatao ko, dahil kung hindi dahil doon hindi mo papasukin ang mundo ko."

"P-pero."

"Enough, no buts okay, from now on you're mine, my girlfriend,my bride, my wife, whether you like it or not and there's no turning back lalo na't nasa teritoryo kita at wala sa vocabolary ko ang pakawalan ka pa..Understand?" Nakangiting tanong pa niya habang hawak na ang pisngi ko.

"Teka san tayo pupunta!?" Tanong ko.

"Sa bahay namin" tipid na sagot niya.

"Ha? Ediba bahay nyo na 'to?"

"Oo nga at papasok tayo sa loob ipapakilala kita sa kanila."

Kanila???

Bigla naman akong kinabahan. Ang bilis naman. Ipapakilala niya agad ako e hindi nga ako pumapayag na maging kanya.

"Teka Aquiro!" Pigil ko sa kanyang bubuksan na ang pinto ng bahay nila.

"What?"

"Pwede next time nalang? Kailangan ko ng umuwi masyadong gabi na at tignan mo nga itsura ko andumi dumi ko nakakahiya namang humarap sa magulang mo." remember umulan kanina at basang basa ako sabay maputik.

"Bakit ka nakangiti?" Nakasimangot kong tanong.

"Well, iniisip ko lang na wala namang pakialam ang magulang ko kahit humarap ka sa kanila ng madumi o ano pa saka maganda ka sa paningin ko kahit saang angulo."

Lalo akong napagtitig kay Aquiro parang nagrarambulan ang puso ko sa sinabi niya.

"And your right gabi na nga, tara ihahatid na kita sa inyo, siguro sa susunod na lang."

Hawak niya parin ang kamay ko habang naglalakad kami palabas ng gubat.

"Aquiro, diba nagjojoke ka lang sa sinabi mo kanina?" Tanong ko pa habang napapaisip. Gusto ko man bumitaw sa pagkakahawak niya ngunit hindi ko magawa sa higpit ng pagkakapit niya.

"No, I'm serious." sabay inakbayan niya ako habang naglalakad kami.

"Aquiro, alam mo ba maraming tanong sa isip ko"

"I know, but don't worry masasagot ang lahat ng yan."

Tumango lang ako kahit marami akong gustong itanong sa kanya.

Makalipas ang ilang minuto ay nasa tapat na kami ng apartment kong tinutuluyan.

"Are you alright?" Nag-aalalang tanong niya.

"Okay lang, pagod lang siguro." sagot ko. Ngayon ko lang nararamdaman ang ginaw dulot ng malakas na ulan kanina. Para akong lalagnatin bigla.

"Just take a rest."

Tumango ako at ngumiti.

Papasok na sana ako sa loob ng hawakan niya ko sa kamay para pigilan.

"I forgot this."

Bago pa ako maka-react ay dumampi na ang mapupula at malambot niyang labi sa labi ko.

Pagkatapos noon ay parang bula siyang nawala sa paningin ko.

Kumurap-kurap pa ako at lumingon sa paligid.

Napapikit ako at bumuntong hininga. "Bampira nga!" Usal ko bago pumasok ng bahay.

-to be continue-
What do you think? Hihi