Hopeloos

Hoofstuk 1

Hallo allemaal! Ik kom uit Nederland en ik hou heel erg van lezen. Het liefst zou ik in het Engels schrijven, zodat iedereen het kan lezen. Maar daar is mijn Engels nog niet goed genoeg voor :)

Hoofdstuk 1

Bliep, bliep, bliep... Ik hoor in de verte mijn alarm afgaan. Ik steek mijn hand uit en probeer het te stoppen. Het geluid blijft maar doorgaan, dus ik sla een keer hard op het apparaat en het geluid stopt. Ik doe mijn ogen open en zie dat mijn wekker gebroken op de grond ligt. Shit, nu heb ik mijn wekker ook nog kapot gemaakt, denk ik terwijl ik mijn moeders gezicht al voor me zie. Mijn moeder let heel erg op haar geld, dus hier zal ze niet zo blij mee zijn. Sinds mijn vader is overleden moest mijn moeder in haar eentje voor mij en mijn drie broertjes zorgen. Dat was heel zwaar voor haar.

Ik stap uit bed en loop naar mijn spiegel. Ik zie mijn lange donkere haren glanzen en mijn groene ogen zien er moe uit. Ik kijk naar mijn pyamashirt, elke nacht trek ik een shirt van mijn vader aan. Zijn t-shirts zijn één van de weinige dingen die ik nog van hem heb. Ik trek mijn skinny jeans aan en een simpel wit t-shirt met een leren jasje. Ik borstel nog snel mijn haar en doe nog wat eyeliner en mascara op. Daarna ren ik snel naar beneden en geef mijn moeder een kus en loop naar buiten. Ik pak mijn fiets en haast me snel naar school, onderweg naar school zie ik een groepje jongens lopen. Ik herken ze van school, de jongen in het midden is de populairste jongen van school. Hij heet Kevin en zit een klas hoger dan ik. Hij heeft donker haar en blauwe ogen, hij draagt een simpele spijkerbroek en een zwart t-shirt. Heel veel meisjes vinden hem knap maar ik vind hem maar een sukkel, hij zoekt altijd veel te veel aandacht.

Als ik op school aankom zie ik mijn beste vriendin, en mijn enige vriendin, al staan. "Hoi Saar!" Hoor ik haar vanuit de verte al roepen. Haar lange blonde haar vliegt heen en weer terwijl ze zwaait. "Hoi Lies!" Roep ik terug naar Elise. We noemen elkaar nooit bij ons hele namen. Mijn hele naam is namelijk Sarah, maar ik heb veel liever dat ze Saar zegt.

We lopen het klaslokaal binnen en ik zie Lars staan. Lars glimlacht naar me, ik kijk verlegen naar de grond en voel mezelf rood worden.

Einde van hoofdstuk 1! Ik hoop dat jullie het leuk vonden en ik update zo snel mogelijk het volgende hoofdstuk.