Hopeloos

Hoofdstuk 17

Ik krul mijn laatste pluk haar, en kijk dan tevreden in de spiegel. Ik heb een witte kanten jurkje aan met witte pumps. Ik heb mijn bruine haren netjes gekruld en een plukje naar achteren gespeld. Voor de rest heb ik een klein beetje make up gedaan, maar niet te veel want dat vond ik niet echt bij het jurkje passen. Ik doe nog snel wat lipgloss op en pak dan mijn tasje. Ik hoor dat de deurbel gaat, dat zal Kai wel zijn. We hebben afgesproken dat Kai mij ophaalt en dat we dan samen naar Kevin's huis toe lopen en dan worden met z'n vieren door Kevin's broer met de auto naar het feest gebracht. Ik ren snel de trap af, en daar zie ik mijn moeder met Kai staan praten. Ik loop er snel naar toe voordat mijn moeder iets beschamends over mij verteld.

"Hoi Kai." Kai's ogen schieten van mijn moeder naar mij door het geluid van mijn stem. Hij laat zijn ogen over mijn lichaam rollen en grijnst naar me.

"Hoi Saar."

"Zullen we gaan." Zeg ik, terwijl ik mijn arm in zijn arm haak. Hij knikt en zegt gedag tegen mijn moeder. Ik zeg ook gedag en dan lopen we samen de deur uit. Het is maar vijf minuten lopen naar Kevin, en onderweg praten we over van alles en nog wat. Ik kom erachter dat Kai één jonger broertje heeft en dat zijn ouders gescheiden zijn toen hij vier was. Ook vertelt hij dat hij al voetbalt sinds zijn vijfde en dat hij tegenwoordig opgemerkt wordt door grote clubs. Hij stelt voor dat ik eens een keer moet komen kijken naar zijn wedstrijd, ik knik instemmend. Na vijf minuutjes lopen komen we bij Kevin's huis aan. Het is een normaal rijtjes huis en het heeft schattige vierkante ramen. Kai belt aan en binnen een paar seconden vliegt de deur open. Daar staat Kevin met een donkerblauwe spijkerbroek en een wit t-shirt aan. Achter hem staat een klein meisje met twee staartje op haar hoofd. Ze kijkt mij met grote ogen aan.

"Kevin wie is dat?" Vraagt ze terwijl ze zich achter zijn been verstopt.

"Dit is Sarah." Antwoordt Kevin. Kai kent ze waarschijnlijk al, want hij en Kevin zijn al heel lang beste vrienden.

"Hallo, en wie ben jij?" Zeg ik, terwijl ik zwaai naar het kleine meisje.

"Ik ben Lucy." Zegt ze met een glimlach.

"Hoi Lucy." Ik steek mijn hand uit om haar kleine handje te pakken. Ze legt haar handje in die van mij en kijkt me glimlachend aan.

"Ik vind jou aardig." Zegt ze.

"Ik jou ook." Zeg ik glimlachend terug. Ik kijk weer op naar de jongens en zie ze allebei grijnzend naar ons kijken.

"Is Lies er al?" Vraag ik aan Kevin, die snel wegkijkt van Lucy en mij.

"Ja ik ben hier." Hoor ik opeens uit de woonkamer komen. Ik draai mijn hoofd in de richting van het geluid en zie daar Elise staan.

"Hoi!" Ik loop naar haar toe om haar een knuffel te geven. Ik kijk naar haar outfit, en zie dat ze een blauw jurkje aan heeft met bloemetjes erop.

"Leuk jurkje!" Zeg ik.

"Dankje! Die van jou ook!" Antwoordt ze terug. Voordat ik haar kan bedanken worden we geroepen door Kevin.

"Komen jullie!"

"Ja!" Roepen we in koor terug. Als we bij de auto komen, zie ik een jongen achter het stuur zitten. Hij lijkt precies op Kevin, alleen dan een oudere versie. We stappen alle vier de auto in, Kevin voorin en Kai, Lies en ik achterin.

"Hoi allemaal, ik ben Manuel." Zegt hij, als we allemaal zitten. Waarschijnlijk heeft hij het alleen tegen Lies en ik, want hij kent Kai denk ik al wel.

"Hoi ik ben Sarah." Zeg ik, en Lies stelt zich ook voor. Ik vraag me af of hij Lies niet al eerder heeft gezien, aangezien zij het vriendinnetje van Kevin is, maar blijkbaar niet dus. De autorit duurt maar heel kort, maar wel heel stil. Niemand zegt echt iets en Kevin zit alleen maar aan de autoradio te friemelen. Als we er eindelijk zijn stappen we uit de auto, en zien dat het feest al in volle gang is.