Epilogue

401 7 11
                                    


(The Final Chapter)

*****

Nandito ako, Ikaw? Hindi ko alam kung asan ka na.

Paano nga ba tayo humantong sa ganitong sitwasyon?

Maayos naman naging takbo ng ating kwento-- Nag- ipon tayo ng mga alala sa bawat sulok ng eskwelahan, condo, parke at kung saan pa tayo nag kasama. At hindi ko namalayan na sa ganito tayo hahantong kaya't ako ay naligaw .


Akala ko sa bawat paglipas ng araw ay magkakaayos pa tayo, Pero malabo na pala mangyari iyon kasi hindi ko na alam kung asan ka na ngayon.

Nag papakatatag nalang ako pero ang hirap.


Dahil sa bawat lugar ng pinuntahan natin ay hinahanap hanap ko ang mukha mo, Sa bawat pag alis ko iniisip ko hawak hawak ko ang kamay mo, Sa bawat sulok ng lugar na ito ay hinahabol habol pa rin ako ng anino mo, At sa bawat pakhabang ko sa aking buhay ay patuloy pa rin akong sinusundan ng mga alaala mo.



"Pre! Ano tulala ka na naman? Dapat masaya ka ngayon kasi graduate na tayo" saad ni Kelvin sabay akbay sakin.

Oo isang buwan na nakalipas simula ng nangyari at huling araw na makita ko si Aris at isang buwan ko na din siya hinahanap kung saan saan.


At ngayon ay graduation day namin na dapat masaya ako katulad ng mga ibang estudyante kaso hindi ko magawa eh. May kulang.


How To Unmiss You  #Wattys2017Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon