Chapter 21

226 26 15
                                    


***********

Kasalukuyan kami nag lalakad ni Dexel papuntang parking lot. "Talaga bang wala kang gusto puntahan ngayon?"






"Wala talaga next time nalang tayo lumabas sa ngayon mag pahinga ka muna"at nginitian ko siya. "hahaha!bakit okay naman ako ah,hindi naman ako pagod"



Nagtaas naman ako ng kilay sakanya dahil sa sinabi niya. "Anong hindi alam ko pagod ka as in pago na pagod dahil alam ko naman yung kalaban niyo noh!mandurugas"






"Nako kung pwede lang kita puntahan sa gitna at ilayo ka sa no.9 na kalaban ginawa ko na at pinag sasampal ko na para sa kawalanghiyaan non.." dadag ko pang saad sakanya na may halong pag kainis.










"Kung ako nag lalaro dun nako pinag sasampiga ko na iyon wala nako pake sa laro tskkk!! kung dayaan lang din naman ang laban" inis na inis kong saad kay Dexel na ngayon pulang pula nako sa galit jusko!! pag naalala ko talaga yung laban nila maiistress ka talaga ee. " Dapat pag ganun sinasaktan ka na saktan mo na din okay lang iyon pag pinituhan ka ng referee sabihin mo self defense dahil una naman ng ano! sayo yung kalaban...Ayyy! hindi rin pala pwede dahil kasabwat nila yung referee takte! sa susunod wag na basketball laruin nila kung ganon naman istilo ng pag lalaro nila. Lestsee!!"





Hingal kong saad kay Dexel grabe!! napagod ako maglabas ng hinanain ko sa mga nakalaban nilang peste! naramadaman ko naman hindi  siya umimiik kaya nilingon ko ito at ang loko ayun titig na titig sakin at naka ngiti pa habang nakikinig. Ano! wag niyang sabihin na okay lang sakanya iyon na nasarapan siya? Nako ah!! grabe na yan pag ganon.






"Ano nakakatawa!?" inis kong sabi sakanya."Ang oa mo kasi eh kala mo ikae yung dinayaan akala mo ikaw yung nasaktan nila.Haahaha"





How To Unmiss You  #Wattys2017Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon