How To Unmiss You #Wattys2017

Chapter 11

***********

Dali dali akong pumunta sa kinaroroonan ni Dexel dahil nag bago na ang isip ko gusto ko na samahan si Dexel nahirapan nga ako makipagsiksikan dahil ang dami naka pila yung mga iba nadadanggi ko na, naapakan ko na yung mga paa nila.Tiniis ko makipagsiksikan para makapunta kaagad kay Dexel nasan na ba kasi iyon?

Nang malagpasan ko na lahat ng mga nakapila nakita ko naman yung iba na nagsasakayan isa isa ko itong tinignan.  Hingal na hingal na ako kakatakbo nasan na ba kasi si Dexel aandar na ata ito nawawalan na ako ng pag asa pero nang makita ko yung pinaka huling tao na nagiisa nakaupo sa likod ng sakayan.

"Dexel!!"malakas na sigaw ko sakanya bigla naman ito tumingin at nagliwanag ang itsura na kanina ay kala mo pinag sakluban ng langit at lupa.

Dali dali naman akong sumakay kung saan siya nakaupo."H-hah! a-a-akala ko hi-hindi nakita mahahanap" hingal kong sabi sakanya.

Nginitian naman ako nito at kinuha ang panyo niya at pinunasan ang takas ng pawis saakin mukha.

"I though you don't want to try this?" he commented then his brow furrowed."People change,Ayaw mo ba?"

"I like it.. sobrang saya ko kasi sinundan mo ako dito yung tipong hindi mo nako kayang tiisin" Ilook at him and he was looking at me intensely and I became freeze.

The way he look at me Ii see his feeling was true for me, Isee happiness,I see his willingness to wait and fully determined to love me in his ways.

Naramdaman ko naman na umandar yun sinasakyan namin pataas bigla naman agad akong kinapitan ng kaba at namutla.
Pinipigilan kong hindi sumigaw kahit yung ibang mga nakasakay puro tili na kaso nung sobrang taas na hindi ko natalaga na kayanan.

"Ahhhhhhhhhh!!" sigaw ko hindi ko na kaya natatakot na talaga ko halo halo na yung kaba at takot.

Naramdaman ko naman yung kamay ni Dexel "Heyy! Don't be afraid" I just nodded to him.

Napapikit nalang ako ng marahan pero ramdam ko parin ang mabagal na pagakyat ng sinasakyan namin. Bigla naman itong tumigil kaya naman napamulat ako ngayon kita kita ko na ang mga bituin parang napaka lapit na namin dito. Tinignan ko naman ang ibaba huli na para bawiin dahil kitang kita ko kung gaano na kami kataas at katirik yung sinasakyan namin.

"I'm scared" I uttered with fear expression in my face and Dexel grabbed my hands."Don't be scared my aris I'm here just look at me"

I looked at him like what he said then my tears fell down. "Ohhh! shitt aris shhh! Don't cry I don't want to see you crying"

"I-i will.." but my tears is persistently falling down."It's my fault sana hindi na kita niyaya dito."