Dağ Evi

306 24 15
                                    

Seulgi: Nasıl olur da şapşal şapşal sırıtarak kaybolduğumuzu söylersin?!

Endişeler içinde arabadan indim. Etrafıma bakarak birkaç adım attım. Sadece ağaçlar. Burada ağaçlardan başka hiçbir şey yoktu.

Seulgi: Söyle bakalım bay.. Ne demeliyim? Çok bilgili! Burada ağaçlardan başka bir şey görüyor musun?!

Elini çenesine koydu ve kısa bir süre düşündü. Daga sonra da bana doğru birkaç adım atarak iki elini de omuzlarıma yerleştirdi.

Jimin: Haklısın Kang. Burada sadece ağaçlar sen ve ben varız. Bence tam şu sırada öpüşmemiz gerekiyor.

Tam yaklaşırken elimi dudağının üzerine koydum ve geri çekildim.

Seulgi: Hadi oradan seni serseri!

Arabaya doğru adımlarımı sertçe atarken arkamdan sırıttığını hissedebiliyordum. Gözlerimi devirdim ve kapıyı açtım. Çantamdan telefonumu çıkartır çıkartmaz annemi aradım. Ya da herhangi başka biri.

Seulgi: Harika. Çekmiyor.

Ben telefonu kapatırken kahkaha sesleri çoğalmıştı. Bu nasıl bir rahatlık?!

Seulgi: Yah! Bilerek yaptın değil mi?!

Kahkahaların arasından zar zor bir iki kelime etti.

Jimin: Neyden- Neyden bahsediyorsun sen Seulgi?

Seulgi: Bilerek, sadece kaybolmamız için bu yoldan geldik değil mi Park Jimin?!

Sonunda gülmeyi durdurmuş nefes ala ala konuşmaya başlamıştı.

Jimin: Ah saçmalama Seulgi. Seninle sevişmek istesem bunu bir yerlerde kaybolma bahanesiyle değil--

Bana yaklaştı ve eliyle gömleğimin yakasına dokunmaya başladı. Daha sonra da kulağıma eğildi iki parmağını boynumda gezdirdiğini hissedebiliyordum. Oldukça rahatsız ediciydi buna inanın.

Jimin: Senin odanda o rahat yatağında sevişirdim bundan emin ol.

Bu nasıl bir terbiyesizlik! Bana her istediğinde bunu yapmasından artık fazlasıyla sıkıldım.

Geriye çekilip arabaya bindi. Ben ise yerimden kımıldamıyordum.

1-2 dakika sonra gelen korna sesiyle kendime geldim. Pencereden kafasını çıkardı ve seslenmeye başladı.

Jimin: Her bunu yaptığımda böyle oluyorsan kim bilir sevişirsek ne olur.

Küçük bir kahkaha attı tam o anda ben de yüzümü ona çevirdim.

Jimin: Merak etme seninle hayatta sevişmem. Biliyorsun tipim değilsin. Şimdi arabaya bin. Hava kararmadan kalacak bir yer bulmalıyız.

Cümlesini bitirir bitirmez göz devirdim ve arabaya bindim. Bu çocuk her istediğinde bu tür hareketler yapabiliyorsa ben cidden korkmaya başlarım. Ve sanırım korkuyorum da.

***

Jimin

Yaklaşık 3 saat olmuştu ve bir tane bile kalacak yer bulamamıştım. Seulgi uyuya kalmıştı. Hava kararmak üzereydi. Biraz daha sürecektim ki arabadan tıkırdama sesleri gelmeye başladı ve bir anda durdu.

Neler olduğuna bakacaktım ki bakmıştım bile. Benzin bitmişti. Şaşırmadım çünkü neredeyse 4 saattir yoldaydık bu normal.

Body Talk | SeulMinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin