Wanneer het masker breekt

Hoofdstuk 32

POV Jennifer
Lucas had me alleen maar met grote ogen aangekeken, niets kunnen zeggen. Nu zitten we stil op de bank, allebei in onze eigen gedachten. "Heb je spijt dat je mij ooit hebt ontmoet?" Vraag ik opeens plots. Ik weet niet waarom ik het vraag, maar ik wil wel het antwoord heel graag weten. "Ja." Mompelt Lucas zachtjes en kijkt moeilijk van mij weg. Het is alsof hij me een harde stomp in mijn maag heeft gegeven, ik word gewoon misselijk van zijn antwoord. "Door jou is mijn leven en, nog erger, Quinta's leven in gevaar." Legt Lucas uit. "Het spijt me." Zeg ik zachtjes. Lucas schud zijn hoofd. "Dat is het stomme eraan, het is niet jouw schuld. Niets hiervan is jouw schuld. Het is niet jouw schuld dat je ontvoerd en mishandelt bent, het is niet jouw schuld dat je van dat meisje won, het is niet jouw schuld dat jij en Quinta samen in een huis zijn geplaatst en het is ook niet jouw schuld dat dat meisje jou nu stalkt en ons bedreigt." Zegt hij heftig. "Maar door jou is wel iedereen in levensgevaar." Ik sla mijn ogen neer, ik weet dat hij gelijk heeft. "Zolang XZ19 en ik allebei leven, zijn jullie niet veilig." Mompel ik zachtjes. Lucas kijkt me verbaast aan en langzaam trekken zijn wenkbrauwen samen. "Ik weet niet wat jij van plan bent..." Begint hij. "Maar jij gaat niemand vermoorden: haar niet en zeker jezelf niet!" Eindigt hij fel. Ik kijk hem stuurs aan. "En wat stel jij dan voor?" Lucas ogen worden nog groter. "Was jij serieus aan het overwegen om zelfmoord te plegen?" Ik rol met mijn ogen. "Luister, ik doe het niet alleen voor jou en je zusje, oké? Ook voor míjn zusje, ook voor Allison! Zij verdient een leven zonder angst! En als ik die kan geven door te sterven... Ik ben toch al gebroken, ik ben kapot, ik ben opgegeven, maar zij niet!" Ik zie Lucas hand door de lucht vliegen en ik heb niet eens zin om het tegen te houden. Zijn hand komt vol in mijn gezicht, niet dat mij dat wat boeit. "Doe normaal! Wat is dat voor kutoplossing? Het enige dat je dan voor elkaar krijgt, is dat je Allison helemaal niet meer kan beschermen omdat je dan dood bent!" Roept hij boos. Ik weet dat hij gelijk heeft en ik krijg de zin in het leven weer terug. Ik ben met een reden op deze aarde: Allison beschermen! En dat kan ik niet doen als ik een paar meter onder de grond lig. "You're right." Mompel ik. "Imaš prav!" Zeg ik nog een keer, alleen nu in het Sloveens. Lucas ziet mijn ogen weer oplichten en gaat weer glimlachen. "Ja, ik weet niet wat het betekent, maar ik ben het met je eens!" Zegt hij vrolijk. "Je hebt gelijk, Sloveens." Leg ik hem uit. Lucas knikt even onnozel en grinnikt vervolgens even. "Ik heb altijd gelijk!"

"Kan jij rijden met die blauwe schouder?" Vraag ik plots. Lucas knikt na even te hebben nagedacht. "Oké, kan je mij naar huis brengen, ik ga wel weer via de muur in het bos. Dan spoor ik XZ19 op en maken we een eind aan dit stomme gestalk." Lucas knikt. "Is goed. Gaan we nu?" Vraagt hij vrolijk. Ik knik. "Ik ga alles van XZ19 uitzoeken: haar naam, waar ze vandaan komt, haar familie, waar ze nu verblijft, alles. Zij is elke keer een paar stappen voor ons geweest, nu maak ik het spel gelijkwaardig." Zeg ik vastberaden. "Ik weet niet precies wat we gaan doen maar als we die stomme stalker hierdoor kunnen verslaan, ben ik er mee eens." Samen lopen we naar zijn auto en ik ga achter het stuur zitten, Lucas kijkt me verbaast aan. Ik rol met mijn ogen. "Je hebt een gekneusde schouder, waarschijnlijk een paar gekneusde organen en misschien nog steeds drugs in je bloed. Hoe minder jij rijdt, hoe beter." Zeg ik. "Jij hebt geen rijbewijs." Mokt Lucas terwijl hij aan de andere kant instapt. "Ik kan beter rijden dan jij, ook zonder rijbewijs." Zeg ik simpel. "Ja, hoe kan jij dat eigenlijk?" Ik haal mijn schouders op. "Net zoals ik kan vechten, schieten en al het andere, heb ik daar geleerd." Leg ik kort uit. "Daar? Bedoel je waar je gevangen zat?" Vraagt Lucas, terwijl hij het antwoord eigenlijk al weet. Ik knik alleen. "Wat heb je moeten doorstaan daar? Wat heeft die X-dingens-19 moeten doorstaan? Jullie zijn allebei zo... Hard, koud, gebroken." Vraagt Lucas voorzichtig. "Mishandeling." Antwoord ik. "Psychische, emotionele, mentale en fysieke mishandeling." Ik kijk hem even kort aan, maar concentreer me weer op de weg. "Ik dacht toen dat ik sterker werd gemaakt, dat ik een sterker mens werd. Het was logisch voor mij dat te denken, dat werd mij daar verteld. Dat heb ik heel lang ook nog gedacht, waarschijnlijk denkt XS19 dat nog steeds, maar ik ben het anders gaan zien. Ze hebben mij gebroken en het doet pijn om te beseffen dat ik nooit meer word zoals ik vroeger was. Het doet pijn te beseffen dat mijn familie nog steeds hoopt dat ergens diep in mij, nog steeds hetzelfde meisje als vroeger zit. En het doet pijn te beseffen dat ik nooit een normaal leven zou kunnen hebben, wat zou ik moeten doen in de gewone wereld? Er is geen plek voor zo'n beschadigt meisje als ik, zo'n monster als ik, zo'n gevaarlijk iemand als ik." Ik ben wederom verbaast over mijn openheid. "Waarom zou je niet kunnen functioneren in het gewone leven?" Vraagt Lucas. Ik lach even vreugdeloos. "Wat zou ik moeten doen als baan?" Vraag ik. "Bij de politie! Je bent enorm goed in dingen opsporen, vechten, schieten, alles." Ik schud mijn hoofd. "Iemand met psychische problemen mag niet bij de politie werken." Lucas maakt een Oh, ja- geluidje. "Nou, dan niet de politie. Maar je kan zo veel en weet zoveel, jij kan echt wel ergens aan het werk. Bijvoorbeeld om te vertalen." Daar heeft hij een punt in. "Klopt." Ik parkeer de auto bij de bosrand. "Kom jij nog naar ons of ga je terug naar huis?" Vraag ik terwijl ik uitstap. "Ik ga naar huis en rust uit." Ik knik en ren het bos in. Nu snel naar huis en alles over XS19 opzoeken!

💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕

Hallo lieve mensen😘,

Zoals jullie zien op mijn cover, ik doe mee met de vakantieboeken. Daar is ook een jury- en publieksprijs te winnen. Iedereen mag stemmen door een mailtje naar vakantieboeken@gmail.com te sturen. Wil je meer informatie, kijk dan even naar het account van vakantieboek(en). Nu lijkt het me natuurlijk geweldig als jullie op mij willen stemmen, maar ik ga hier geen oproep doen om per sé op mij te stemmen. Je moet namelijk stemmen op het boek dat jij vindt dat moet winnen en natuurlijk zou ik het geweldig vinden als je op dit boek of op mijn andere boek wilt stemmen, maar dat moet je zelf weten!Ik wil het alleen even onder de aandacht brengen zodat iedereen stemt!🙃

Een hele dikke kus en ik upload snel weer een nieuw deel.💋

Xxx Riez-_-💟

Oh, en nog een dingetje! We zijn bijna op het einde van het verhaal. Maar maak je geen zorgen, er komt nog een grote finale met nog veel spanning en actie! Dusss... Het engste is nog zeker niet voorbij!