Wanneer het masker breekt

Hoofdstuk 23

"Dat zal hem zijn!" Kirt Jamie en loopt naar de deur. "Je bent er eindelijk!" Hoor ik haar de jongen begroeten. "Kom binnen." Jamie verschijnt weer met een jongen (zie foto). Quinta's mond zakt open. "Ha... Hallo." Stottert ze en haar wangen kleuren rood. Lucas kijkt zijn zusje verbaast aan en schud zijn hoofd. "Lucas." Stelt hij zichzelf voor en geeft de jongen een hand. "Johnny." Zegt de jongen, die dus Johnny heet. Ik kijk Johnny vanonder mijn wenkbrauwen aan. "Jennifer." Zeg ik koud voordat hij zijn hand naar mij uit kan steken. "Oké." Mompelt Johnny en draait zich naar Quinta. "En hoe mag jij heten?" Vraagt hij met een diepe stem. "Quinta." Giechelt ze met knalrode wangen. "Wauw, wat doen jullie 3 prachtige meiden hier?" Vraagt hij zwoel. Quinta giechelt weer en ook Jamie krijgt een rode kleur op haar wangen. Ik bijt gevlijd op mijn lip. Lucas kijkt me schuin aan en rolt chagrijnig met zijn ogen. Ik hoor hem wat mompelen, maar ik negeer het. "Laten we naar boven gaan, dan zijn we alleen." Mompelt Jamie in Johnny's oor. Johnny trekt zijn wenkbrauw op en grijns naar Lucas. "Meiden, wat doe je eraan?" Grinnikt hij en loopt achter Jamie aan naar boven. Lucas gromt geïrriteerd en kijkt vervolgens naar zijn zusje. "Moet je een emmer voor al dat gekwijl van je?" Quinta kijkt beschamend naar de grond. "Dat deed ik niet." Fluistert ze. "Hoe kent Jamie hem eigenlijk?" Vraagt Lucas. Quinta haalt haar schouders op. "Blijkbaar kwamen ze elkaar kei vaak tegen. Toen grapte ze dat hij haar aan het stalken was en toen raakten ze aan de praat. Daarna kwamen ze elkaar nog meer tegen als voorheen." Lucas stoot me ongemerkt aan en ook ik luister aandachtig naar Quinta.

Wat als Johnny onze stalker is? Hij ziet er getraind uit en weet hoe hij mensen moet gespelen. Hij is een goede kandidaat. "Dios mío!" Fluister ik. "Tal vez él es el único que buscábamos." Quinta kijkt me niet begrijpend aan. "Wat? Ik verstond de 'mijn god', maar de rest is abracadabra." Ik verzin snel een leugen. "Dat hij zo knap is." Lieg ik soepel. Ik hoor Lucas naast me een spottend geluidje maken. "Bambino." Fluister ik hem toe. "Wat?" Hoor ik van hem. "Dat je een kleuter bent." Fluiter ik weer. "Is bambino kleuter?" Ik knik. "In het Italiaans, maar ik sprak daarvoor Spaans." Lucas laat nog wat jaloerse geluidjes horen. "Du kan slå hvem som helst, du er min nummer én." Vertel ik hem, om hem gerust te stellen. "Wat? Is dat Russisch?" Ik schud mijn hoofd. "Noors." Zijn mond vormt een O. "En wat mag dat dan wel niet betekenen?" Ik kijk hem schuin aan. "Dat gaat jou niets aan." Zeg ik, omdat ik me niet kwetsbaar wil opstellen. "Waarom zeg je dan iets tegen me? Als het mij niets aangaat? En waarom zeg je sowieso zo veel dingen tegen mij die ik niet kan verstaan?" Moppert hij. "Omdat dat veiliger is, dan voel ik me minder kwetsbaar. Dan kan ik eerst zeggen en dan besluiten of het een slim idee was om het te zeggen. En als het geen goed idee was, hoef ik het niet te vertalen. Dat kan ik bij jullie doen omdat ik jullie vertrouw." Leg ik uit. "Jag känner mig väldigt bekväm med dig." Eindig ik in het Zweeds. "Ik heb geen idee wat je nu zegt, maar ik vind precies hetzelfde van jou!" Bemoeit Quinta zich met het gesprek. "Als je het zou toelaten, zou ik je nu doodknuffelen! Maar in plaats daarvan geef ik Lucas een knuffel." Quinta geeft haar broer een dikke knuffel en laat zich weer in haar stoel zakken. "Crazy flicka." Grinnik ik kort. Ook Lucas lacht. "Ik heb wel een idee wat dat betekent en ik ben het helemaal met je eens."

"Wie wilt er thee?" Vraagt Quinta na een tijdje. Lucas steekt zijn hand omhoog. "Oké, Lucas wilt en wil jij ook Jennifer?" Ik knik. Quinta staat op en loopt naar de keuken. "Wat als Johnny onze stalker is?" Fluistert Lucas hysterisch zodra Quinta het niet meer kan horen. "Dat kan." Antwoord ik. Lucas knikt driftig. "Ik had al meteen het gevoel dat er iets mis is met die jongen." Ratelt hij. "Maar wat gaan we nu doen? Ik sla hem neer en jij bindt hem vast?" Ik kijk hem raar aan en schud mijn hoofd. "Wat? Nee, natuurlijk niet. Het kan ook toeval zijn en dat hij niet de stalker is. En daarbij, die jongen is veel ste sterk voor jou, die krijg jij niet neer." Lucas trekt een wenkbrauw op. "En jij zou hem wel neer krijgen, maar ik niet. Wil je dat zeggen, bedoel je dat?" Ik knik. "Ik kan hem binnen 1 minuut in een houdgreep hebben waar hij niet uit kan komen." Zeg ik. "Oké, oké. Maar wat gaan we met Johnny doen?" Mompelt Lucas. "Momenteel niets, we hebben nog geen bewijs en als we het fout hebben... Is Jamie... Minder vrolijk." Ik kies mijn woorden zorgvuldig. "Maar wat is dan onze volgende stap?" Vraagt Lucas. "Hetzelfde wat het hiervoor ook was, we gaan maandag die printer zoeken." Antwoord ik resoluut.

Quinta komt met 3 koppen thee weer terug. Ze kijkt met opgetrokken wenkbrauwen naar Lucas en mij. "Ik voel spanningen." Mompelt ze. Lucas maakt een wegwerpgebaar. "Het is niks, laten we thee drinken." Quinta knikt voorzichtig en gaat zitten. "Zullen we nog wat doen vandaag?" Lucas knikt. "Zeg maar wat je wilt doen." Quinta haalt haar schouders op. "Door het bos wandelen?" Stelt ze voor. "En dan kunnen we picknicken." Lucas knikt ter bevestiging. "Klinkt goed, ga je mee Jennifer?" Ik schud mijn hoofd. "Ik moet een paar dingen uitzoeken." Ik ben van plan zoveel mogelijk over Johnny op te zoeken. "We vinden het gezellig als je mee gaat." Ik schud weer mijn hoofd. "Het is belangrijk." Quinta kijkt naar haar broer en haalt haar schouders op. "Dan gaan we met ons tweetjes." Weer staat ze op. "Ik ga picknickspullen verzamelen. Ik ben zo terug, dan kunnen we gaan." Ze loopt weg. "Ik ga zoveel mogelijk informatie zoeken over Johnny." Vertel ik Lucas. Hij knikt. "Goed idee."