Bu günlük iki bölüm olsun. Çabucak bitirmek istiyorum hikayeyi nedense.
Jungkook kulundan tutulup çekildiğinde karşısında gördüğü kişiyle rahatlamıştı. Korkusu yerini güven duygusuna bırakmıştı.
Jungkook yine büyüğü tarafından çekildiğinde boyu uzun olduğu için kafasını büyüğünün omzunun üstünde buldu. Büyüğü ona sarıldığında kalbi normal hızından şaşmıştı. "birazdan yanımızdan geçicek kadanı biraz ey" jungkook büyüğünün sözünü dinleyerek kafasını eğdiğinde burnu yoongi'nin boynuna sürtüyodu ikiside gergindi fakat bunu farkedemeyecek kadar heyecanlanmışlardı.
Babası önlerinden geçip gittiğinde yoğun içki kokusunu bile alamamıştı çünki o an daha güzel bir kokuyu soluyordu. Güvenin yanına huzur eklenmişti. Yoongi'nin yanında güvenli ve huzurlu hissediyordu.
Yoongi her zaman hayal ettiği şeylerin gerçekleşiyor oluşuna şaşırıyordu. Tamam fazla hayal ettği gibi değildi ama jungkook'a sarılmayı her zaman hayal ederdi.
Yoongi etrafına baktığında sokakta sadece kendilerinin olduğunu fark etti.
"Dışarı fazla çıkmaman senin için daha yararlı sanki?" Yoongi teredütle konuştuğunda jungkook hala ona sarıldığını fark ederek geri çekilmişti. "İşten kovulmuştum senle karşılaştığımız gün yeni bir is bakmaya çıkmıştım sadece." Yoongi sinirlendiğini hissetmeye başlamıştı 17 yaşndaki bir gencin okula gitmesi gerekiyordu işe değil. "İşe gerek yok yarından itibaren derslere yeniden başlıyorum her gün iki saat ders var okuduktan sonra işe girebilirsin."
Jungkook yoongi'nin sert sesinden korkmuştu . Yoongi sinirlenmişti ve buda sesine yansımıştı. Bunu farketmiştide. "Neyse artık eve gidelim mi?" Bu sefer sakin bir şekilde sormuştu sorusunu. Jungkook kafasını sallayarak onaylamıştı.
----
Eve geldiklerinde yoongi üstünü değişerek mutfağa geçmişti. Yemek yapmayı biliyirdu ama üşendiği için genelde pizza gibi şeyler sipariş ederdi. Şimdi yanında jungkook vardi ve onun güzelce beslenmesini istiyordu. Bu yüzden her gün üşenmeden yemek yapabilirdi.
Mutfağa geçmeden once jungkook'u banyoya göndermişti. O sıradada kendisi yemekleri hazırlayıp pişmelerini beklemeye başlamıştı. Yemekler pişmeye yakın masayı kurmuş jungkook'u bekliyordu.
Jungkook geldiğinde burnuna kendi kokusu gelmişti ve bu onu gülümsetti küçüğü kendisi gibi kokuyordu.
Bu gün ders için jin'i ikna etmek zor olmuştu ama yinede başarmıştı çoğu şeyi anlatmıştı ve pot kırmamasını umuyordu.
Jungkook'un bu durumdan rahatsız olduğunun farkındaydı ama onu çalıştırmak gibi bir düşüncesi yoktu. Kendisi birden fazla işte çalışıyordu ve bu aralar aksattığı için bir tanesinden kovulmuştu.
Bir kaç sene önce şirketin başına geçmek için okurken şimdi birden fazla işte çalışmak tuhaftı ama alışmıştı.
Sessizce yemek yemeye başlamışlardı. "Yoongi.. ismim yoongi söylemeyi unuttum kusura bakma bu aralar biraz yoğunum" jungkook duyduğu isimle tuhaf hissetti sanki daha önce bir yerde duymuş gibiydi ama hatırlamıyordu. "Önemli değil sen ismimi zaten biliyorsun. İsmimi nerden öğrendin?" Bu soruya kolayca yalan uydura bililirdi o yüzden rahattı "Baban sağolsun hiç zorlanmadan öğrendim."
Jungkook'un aklına yoongi'nin dövüldüğ gün gelmişti. "Kötü hissetmene gerek yok senin suçun değildi." Jungkook konu açılmışken sormak istiyordu. "Peki neden babam seni dövdü?" Yoongi bu konuda dogruyu söylemeyi düşünüyordu. Jungkook'un bazı şeyleri anlaması için doğruları bilmesi gerekiyordu.
"Babanla tanışalı üç sene oldu bir ara bir yerden para alıyodu ve benden kefil olmamaı istedi. Bende bir nedenden dolayı kabul ettim ama baban parayı benim ödeyeceğimi söylemiş. Şirketin iflas ettiği döneme gelmişti. Ödeyemedim birazını hallettim ve gerisini kendisinin halletmesini söyledim o gün ama gördüğün gibi."
Jungkook şaşkındı böyle şeylerden hiç haberi olamıştı babası para aldıysa nereye harcamıştı eve hiç bir zaman para getirmemişti. Hangi neden den olursa olsun kefil olmamalıydı babası güvenilir biri değildi. Yoongi'ye ne diyeceğini bilemiyordu. Mahçu hissediyordu babasının hataları kendi omzundaymış gibi hissediyordu.
Yoongi'nin kefil olma nedeni jungkook'tu durumlarını biliyordu adam parayı eve götürür diye düşünüyordu çünki adamı tam tanımıyordu. Düşündüğü gibi olamıştı adam tüm paraları gece kadın ve içkilere harcamıştı.
Ödememeyi düşünmüştü ama ödemezse jungkook'a gideceklerini fark etti ve ödemeye başladı. Bir iki senede borcun yarısını ödeyebilmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I HOPE🍀YOONKOOK🍀
FanfictionHerkes terk etmişti beni keşke bende terk edebilseydim ama ne o kadar cesurdum nede umudumu kaybetmiştim. Belki bir ihtimal birinin beni bu hayattan kurtarmasını bekliyorum. "Ufakta olsa umudum vardı"