Jungkook gerçeklerin altında ezildiğini hissediyordu. Neden yoongi'nin böyle bir şeyi kabul ettiğini merak ediyordu. Dün akşam o konuşmadan sonra yoongi'nin yüzune bakamamış bir şey bile diyememişti bu yüzden odasına geçip ağlamaya başlamıştı.
Şu an yanında ona ders anlatan kişiye odaklanması gerekiyordu ama düşüncelerden bir türlü kurtulamıyordu. Yoongi işi oldugunu ve bu gün derse kalamayacağıyla ilgili yalan uydurarak işe gitmişti gerçeğin jin biliyordu fakat jungkook'un hiç bir şeyden haberi yoktu.
"Derse odaklanmalısın bir sürü açığın var seneye olan sınava kadar bunları tamamlamalıyız. Başaramazsan yoongi kafamı kırar." Jungkook onu düşüncelerden kurtaran cümleyle gülümsemişti. Jin'in yoongiden büyük olduğunu biliyirdu derse baslamadan önce sohbet etmişlerdi.
Yoongi'nin çabuk sinirlenen biri olduğunu. Üşengeç biri olduğunu gibi bir sürü şey öğrenmişti.
Jin'in anlattığı davranışları yoongi'de görmemişti. Yoongi'yle fazla vakit geçirmemişlerdi. Genelde yoongi işi olduğunu söyleyip kendisini evde tek bırakıyordu.
Ne kadar ders dinlemek istesede odaklanamadığı için jin ders anlatmaya ara vermişti.
''Hyung benim para kazanmam lazım ama yoongi hyung izin vermiyo onu nasıl ikna edebilirim." Jin alayla sırıttığında suratı asılmıştı. "Yoomgi'yi kararından çevirmek mi? Komik hiç bir güç kararından çeviremez onu" jin her konuştuğunda jungkook'un içindeki kırıntı şeklindeki umutlarda yok olmuştu.
Şu bir kaç yılda yoongi'nin ne kadar zorluk çekmiş olabileceği dolanıyordu hep aklında. Parayı ödemesinin nedenini öğrenmek istiyordu. Jin'e sormayı düşündü ama hiç bir şeyi bilmeme olasılığıda vardı.
Jin hyunguna daha ders çalışamayacağını söylemişti.
-----
Yoongi çalışfığı yerlerden maaşlarını alıp bir araya getirdi. Yinede fazla bir şey yapmıyordu. Her ay parayı vermek için gittiği yere varmak üzereydi.
Buraya her gelişinde nedemsizce sinirleniyordu. Yada nedeni vardı ama dile getirmek yada düşünmek istemiyordu. Bu kendi seçimiydi.
Depoya ulaştığında korumalar kapıyı açmıştı. Sinirini atmak için yarık surat taktığı adamın yanına geldiğinde her zamanki gibi rahattı davranıyordu bu karşısındaki adamısinirlendiriyordu ve yoongi'de bunun farkındaydı.
Hemen buradan ayrılmak için parayı adamı önüne fırlattı ve arkasını dönerek uzaklaşmaya başladı. "Bu aralar sıkışığım bir hafta içinde bir bu kadar daha istiyorum." Adamın bu isteğiyle yoongi olduğu yerde kalmıştı. Ne saçmalıyordu bu yarık suratlı.
Düşüncesini dile fetirerek "ne saçmalıyorsun sen biz aydan aya anlaşmıştık." Adam kendine karşı çıkılmasıyla sinirlenmeye başlamıştı. "Bu aralar sıkışığım diyorum küçük bir istisnadan bir şey olmaz." Sesi sert çıkmıştı fakat bu karşısındaki genci etkilemiyordu ve bu adamı daha çok sinirlenmesine neden oluyordu. "Bu kadar parayı bir haftada bulamam başkasına yapış." Diyerek arkasını dönmüştü.
"Evine bi genç geldiğini duydum senle kalıyormuş." Yoongi sinirle arkasına dönmüştü. Ama adama belli etmeyi düşunmüyordu. "Ne olmuş yani?" Rahat bir şekilde konuştuğunda adam alayla gülmüştü. "Biraz araştırma yaptırdım ve parayı o veleti korumak için ödediğini öğrendim. Bu bilgi nekadar hoş değilmi?" Alayla kahkaha atmaya başladığında içini korku kaplamıştı. Jungkook'u korumasi gerekiyordu ama nasıl bir işten diğer işe koşarken onu koruyamazdı.
Yumruklarını sıkarak gözlerini kaptmıştı karşısındaki adam ise keyifle kendisini izliyordu. Sinirle "tamam ama iki hafta olsun bir hafta zor." Demişti her hareketi adama keyif verirken yoongi sinirleniyordu. "Peki öyle olsun bakalım iki haftan var ve sonraki ayıda unutma." Keyifle konuşması yoongi'nin miğdesini bulandırmıştı.
Kendini depodan dışarı attığında kendinden nefret ediyordu bu kadar aciz olduğu için.
-----
Eve geldiğinde jungkook'un yine koltukta uyuya kaldığını görmüştü. Küçüğünü odasına taşıyarak kendi odasına geçmiş ve kendini yatağa atmıştı. Fazladan bir iki iş daha bulmalıydı sabahları dolu olduğu için gece çalışa bileceği işleri düşünürken uyuya kalmıştı.
Ne kadar saçma ve sıkıcı oldu bu kitap böyle jdjdjd gerçekten okuyormusunuz? Neyse okuduysanız umarım beğenmişsinizdir.by👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I HOPE🍀YOONKOOK🍀
FanfictionHerkes terk etmişti beni keşke bende terk edebilseydim ama ne o kadar cesurdum nede umudumu kaybetmiştim. Belki bir ihtimal birinin beni bu hayattan kurtarmasını bekliyorum. "Ufakta olsa umudum vardı"