...
"Nasıl olur da biri,masum bir çocuğun çocukluğunu öldürebilir?"
Küçüklüğünde yaşadığı travmanın etkisinden kurtulamayan genç bir adam.İkizinin ölümünden kendini suçlu tutan bu asabi adamın çaresiz olduğunu fark edebilen güzel bir kız.
Yardım eli...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Şaka yapıyorum diyene kadar kapatmamakta kararlıyım sanırım!" Heyecanla konuşunca,şuan hareket edebildiğini tahmin edebiliyordum.Klasik Burcu işte,telefonla konuşurken bir rahat durmazdı.
"Şaka filan yapmıyorum" dedim çileği zevkine vara vara ısırırken.Dünya da en çok sevdiğim şey oydu sanırım.
Dediklerimi sindiriyor gibiydi.Bir ses gelmemişti henüz.Ona sadece dün akşam olanları anlatmıştım,Kıvanç'la konuştuklarımızı,o kadınları,yediğim muhteşem yemekleri...
"Arkadaşım.." diyerek derin bir iç çektiğinde,diyeceği şey önemli bir şeymiş gibi onu dinledim.Ama saçmalamaktan başka işi ne olabilirdi ki? "Adam sana abayı yakmış"
"He?" dedim onu duymazdan gelerek.
"Sana oturup bir şeyler anlatmaya koyulmuş bak hele,centimenliğe bak "
"Burcu"
"Yalan yok,güzel düşünce.Umarım bir daha karşılaşmazsınız,kız gelip de Kıvanç'ın aklını çelmese bari" sıkıntılı bir nefes verdiğinde,şu söylediği şeylere bilmem kaçıncı kez göz devirdim.
"Mert oralarda mı siz neler yaptınız? O iyi mi?"
Mert hakkında duyduklarım pek ayrıntısını bilmiyor olsam da Üvey babasının son zamanlarda iyice sapıtmış olmasıydı.Çocuğu bir rahat bırakmıyordu ki adam! Neydi onu bu çocuğa bu kadar kindar yapan anlamıyordum.Ama Mert'te anlattığından daha çok şeyin var olduğuna emindim.Arkadaşımı iyi tanıyordum.En kısa zamanda da öğrenecektim .
"İyi herkes.Konuyu dağıtma"
"Korkmaya başlıyorum ben Burcu"
"Ne için?"
Oturduğum koltuğa uzanarak,desenli tavana baktım.
"Bilmiyorum.İçimde kötü bir his var.Yarın bir gün bu evlilikten başıma doğacak kötü şeyleri düşünmeden edemiyorum.Zor,düşünsene beni zerre umursamayan bir adamla evlendim,onunla şuan sözde balayındayız.Şu düğün zımbırtıları yüzünden annem ve babamı da ziyaret edemedim.İçim huzursuz"
Sessizce beni dinlemişti.Konuşmam bitince onu bekledim.Çünkü benim can özüm böyle bir insandı,dinler,düşünür,sonra konuşu verirdi hep.
"Kötü olan hiçbir şey yok Güneş,kuruntu yapıyorsun. Hemfikiriz ki sen gizemli bir adamla evlendin,kim bilir belki yarın olur yollarınız ayrılır,ya da yarın olur yollarınız hiç ayrılmamak üzere birleşir.Şuan yaşadığın anı güzelleştirmek senin elinde biliyorsun" kısa bir sessizlik olduğunda benim gibi onunda gülümsediğinden emindim.
"Korkman gereken bir durum yok.Emin ol. Eğer çok korkarsan da yalnız değilsin bunu biliyorsun,en kötü oradan topuklarsın.Onu sevmek için ya da onun seni sevmesi için çabalamana gerek yok,kendin için en iyisini istemeye devam et.Anne ve babanı da ben ziyaret ettim kardeşim,anannemleri ziyaret etmiştik sizinkilere de bir uğrayıp olan biteni anlattım"
