...
"Nasıl olur da biri,masum bir çocuğun çocukluğunu öldürebilir?"
Küçüklüğünde yaşadığı travmanın etkisinden kurtulamayan genç bir adam.İkizinin ölümünden kendini suçlu tutan bu asabi adamın çaresiz olduğunu fark edebilen güzel bir kız.
Yardım eli...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Fil olsam kesin severdin beni"
"Akşam üzeri döneriz" lokmasını bitirdikten sonra peçeteyle temizledi,elini ağzını."Hazırlanırsın"
"hıhı" diye mırıldandım, dokunmadığım tabağımla oynarken.Çatalımın zeytinleri oradan oraya savuşturması oyunum olmuştu.
Garip bir haftasonu tatili geçirmiştim.Bunun adı balayı olabilirdi ama ona nazaran pek bir şey olmamıştı,iki aşık gibi kumsallarda gezmemiştik,ya da saatlerce odamızda oturup sohbette etmemiştik.Ne de bir romantik yemek.. Filmlerde böyle oluyordu.
"Bugün ne yapacaksın?"
Kaş üzerinden baktım yüzüne,arkasına yaslanmış bana bakıyordu.
"Hiç" dedim omuz silkerek,tabağıma geri döndü bakışlarım.Gerçekten çok sıkılmıştım,tamam benden nefret ediyor olabilirdi, ediyorsa da benden uzak durması en iyisi olurdu.Kastettiğim kahvaltıyı da akşam yemeğini de ayrı yesek,geri dönene kadar hiç karşılaşmasak bende bu kadar kasmazdım kendimi ve kaldığımız bu lüks otelin keyfini çıkarırdım.Ama o yanımda olmak istemese bile yanımda olmak istiyor gibiydi.
Bir de kadınları anlamak zor derler.
Hem hiç değilse iki arkadaş olabilirdik. Bu her şeyi kolaylaştırırdı ama biz onu bile beceremiyorduk. "Gitmeden önce yapmak istediğin bir şey varsa eğer.."
"Hayır" yüzündeki soğuk ifade tüylerimi ürpertirken gözlerinin ne anlattığını anlamaya çalıştım.Arafta kalakalmış bu bakışların bir sebebi olmalıydı bence.
Babam derdi hep, "İnsanın yaşadıkları da hissettikleri de gözlerinde saklıdır" diye.
"Sen bilirsin sadece bir öneriydi"
"Annenlerle kalma fikri" dedim utana sıkıla,bu konuyu açmak için yürek yemeye gerek yoktu ama,söze nasıl başlamam gerektiğinin denemesini epeyce yapmıştım.
"Sen istedin" diye beni tersleyince kaşlarımı çattım,
"Annenin çok ısrar ettiğini söyledin,üstelik Zümrüt hanım ayrı eve çıkmanız daha çok erken dedi durdu"
"Ayrı eve mi çıkmak istiyorsun?"
"Evet" dedim kararlılıkla. Uzun zamandır zaten Ayten ve gelin çetesiyle yaşamıştım,bir de başka bir aileyle kalırsam bu beni iyice gererdi.Dün gece bunu iyice düşünmüştüm,küçük bir evim olsa onu istediğim şekilde dizayn eder kendi benliğimi yansıtırdım küçük dünyama.
"Bunu daha sonra tekrar düşünürüz" anlayışla karşılayınca rahat bir nefes verdim.
Aklımda o kadar çok soru vardı ki,hangi birini ne zaman sorabilirim i kolluyordum.
