That Nerd Is A Gangster

Chapter 5

Chapter 5

KATH'S POV

Ang totoo kasi niyan... yung 'apel' ay yung... y-yung...

(Yung?)

Aish! Sige na nga. Yun kasi ang apelyido ko...

Yes. You read it right. Pinili lang ang apelyido ko.

Bakit? Kasi gusto kasi nila mommy and daddy na hindi ako magkaroon na peperahan lang ako, na plastic at hindi talaga totoo ang pagiging kaibigan niya sa akin. Yung fair-weather friend kumbaga. Yung nandoon sa tabi mo kung kailan ka walang problema at wala sa tabi mo kung may problema ka na...

Gusto lang nila na magkaroon ako ng normal na buhay. At first, ayaw ko pa dahil bata pa ako nung time na sinabi nila mommy sa akin. Pero nung pumayag na ako, naging mas masaya na yung buhay ko. Bakit? Kasi feeling ko malaya ako, feeling ko nakalayo ako sa mga problema kahit hindi naman. Ok lang sa akin na mamuhay nang ganito dahil pag ganito tago ka, pag ganito ka may buhay ka pa. Hindi yung pati private life mo nasisira dahil wala kang takas sa media.

Alam niyo, ang hirap magkaroon ng dalawang katauhan. Lalo na kapag nadudulas ka. Pero okay na rin dahil sa ganitong paraan, malaya ako.

Ano ako bilang Kathryn Santiago?

Honestly, mahirap maging siya. Bakit? Alam mo naman siguro yung feeling na binubully ka diba? Yung feeling na walang nakakasense ng importance, ng feelings mo? Masakit. Masakit bilang siya. Pero kahit na ganito masaya pa rin ako dahil tahimik ang buhay ko, invisible ako. Kung para sa iba masakit ang pagiging invisible, para sa akin hindi dahil dito ako masaya. Walang nakakapansin sa akin.

Tahimik din ako. Mahina, sa tingin nila. Pero hindi lang talaga nila alam na kaya ko ring lumaban kahit na hindi ko gamitin ang apelyido ng mga magulang ko. Nerd. Oo, inaamin ko na nerd ako at proud pa nga ako about dun eh. Kung sa tingin nila pangit ako at wala akong sense of fashion, baka gusto muna nilang tignan yung mga sarili nila.

Ano ako bilang Kathryn Bernardo?

Kung sa tingin nila masaya ang buhay kung may mga camera na nakasunod sayo, pwes nagkakamali sila. Dahil hindi nila alam na mahirap magtago sa media. Lahat kaya nilang gawin makakuha lng ng report or information mula sayo. Kahit nga magpakamatay gagawin din nila.

Alam mo yung feeling na parang may nakabuntot sayo palagi? Yung feeling na tinitiggnan at pinag-uusapan ka ng lahat kada dumadaan ka? Yung feeling na pinagchichismisan ng maraming tao? Well, ngayon alam niyo na mahirap ang buhay sa showbiz kahit hindi naman talaga ako isang actress. Anak lang naman kasi ako ng pinakakilala na business man and woman here and abroad. =3= Why won't they stop those rumors which aren't true? Bakit ba kailangan pa nilang ipagpatuloy yung ginagawa nila? Can't they just get a life?!

Well, maingay kapag kasama ko ang mga kaibigan ko at lalong-lalo na kapag non-stop ang kwentuhan namin. Palaban. I speak for people kapag free ako. Ipinaglalaban ko yung sarili ko at yung ibang tao na wala talagang maling ginawa. Nerd. Pero not in a way na katulad ni Kathryn Santiago. Yung tipong wala lang salamin? Magulo. Alam niyo naman siguro kung bakit magulo diba? Makulit. Yan yung hindi nakikita ng ibang tao. At matigas ang ulo. Ayaw ko kasi sa lahat ay yung pinapasama ako nila mommy at daddy sa mga guestings nila. Tapos kung nandoon ka na sa stage. Flash lang ng 'plastic smile'. Tapos tataningin ka pa ng mga tanonh na hindi mo alam. Isa pa, nakakasilaw yung spotlight na nakatutok sayo.

Motto?

...... "Behind the spotlight, life can be normal."......

-------------

Hi guys!!! Peace kung matagal akong hindi nakapag-update.  Sorry sa typos kung meron man. ^-^V

Vote. Comment. Be My Fan.