Nagsisisi
Dream.It was a dream huh? But when i move,it's not a dream and it really happened.It sting that part na hindi naman talaga dapat.Una kong nilingon ang katabi kong mahimbing na natutulog,agad kong napagtanto na totoo nga talaga.As if lightning strike me,bigla akong nataranta.Kailangan ko ng umuwi.Madilim pa sa labas at hindi ko alam kung anong oras na.
Ilang beses akong nagmura habang hinahanap ko ang damit,underwear at sapatos ko.I can't see my bag too! Saan ba yun?
Binuksan ko ang closet na nahagip ng mga mata ko.Mabilis kong sinuot ang tshirt at jersey short na nakita ko.Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang mga daliri ko.Hindi ko alam kung anong hitsura ko.I probably look like a zombie right now.Natulog akong may make-up at baka nagkalat na sa buong mukha ko.
Nahanap ko ang mga gamit ko bungad ng pintuan.Gosh,did we undress our self here? Wait,iisipin ko muna.Kailangan ko munang makaalis dito.May nakita akong paperbag sa gilid at may laman pang damit.Inilagay ko ang damit sa sofa at ginamit ko ang paperbag at doon nilagay ang mga gamit ko.
I'm wearing his clothes and his sleeper.Magmukha na akong baliw kung susuotin ko ang mataas na takong na sapatos ko sa suot ko ngayon.Di bale,nag iwan naman ako ng note na hihiramin ko muna ang mga kinuha ko at ibabalik ko din.
Nagkagulatan kami ng mga empleyado ng bar pagkabukas ng elevator.Mukhang dahan dahan na silang nagliligpit.It's...almost six in the morning.
Agad akong lumabas ng bar at hindi na lumingon.Laking pasalamat ko at may taxi agad akong nakita.
Okay,what the fxck Klaudia? Ilang beses kong inaalala ang nangyari kagabi.From that event to the bar - to that bed...
Naligo ako at uminom ng paborito kong kape pagkatapos at naisip ko pa rin ang katangahan ko kagabi.Panu na? Anong gagawin ko? Move on? Yes,right.Yun ang dapat kong gagawin.Why should i keep thinking about what happened? Hindi ko naman na mababago ang mga nangyari.It's just that life can throw something sour pero hindi ibig sabihin na habang buhay nalang ganun.Sabi nga ikaw ang nagmamaneho sa sarili mong buhay...so stick on the road where you're suppose to be.It might be plain or bumpy ride,as long as at the end of the day - you enjoy the moment of the journey you chose to embrace.
Nag ayos ako sa aking sarili para papasok sa trabaho.Hindi ito ang oras para magmukmok sa sulok at magsisi sa nagawa ko na.
Taas ang kilay ni Ruiz ng makita ako.Lantaran nitong tiningnan ang hitsura ko pataas at pababa na para bang may kulang sa akin.Umirap ako.Isa pa tong baklang to.Naalala ko,dapat ay magkasama kami kagabi pero hindi ko ito mahagilap kagabi.Kung kasama ko sya kagabi ay baka hindi ko nagawa yun.
"Something is missing...hindi ko lang alam kung ano pero parang may kababalaghang nangyayari sayo."
He is my only friend in this office,and probably my only friend in the world.We're friends since college days.
"Nasaan ka kagabi?"
Ngumisi ito at nag peace sign.Sabi ko na nga ba.
"I was...busy."
Umupo ako sa aking pwesto.Nilingon ko ang gabundok na mga folders sa aking mesa at napabuntong-hininga nalang ako.May mga pagkakataong gusto ko nalang talikuran ang buhay ko ngayon.Go far,far away to the place where no one know me.Minsan nakaramdam ako ng pagod mula sa mga taong gusto nilang sila lang ang iintindihin ng mundo pero hindi nag abalang intindihin ka.That kind of shit makes me tired.
"I don't want to hear your escapade Ruiz.Alam ko naman na may nabiktima ka kagabi kaya hindi kita mahanap.By the way,sumama ka sa akin mamaya after office hour."
"Saan? At bakit?"
Sinamaan ko ito ng tingin."Malalaman mo mamaya."
"Fine.Since may atraso ako sayo sa nangyari kagabi,hindi ako magrereklamo.Teka,may nangyari ba kagabi?"
"I did stupid things last night,naglasing ako sa bar,my half sister and her mother insulted and humiliated me in front of other guest.What else? Ah...that,sasabihin ko ang ibang nangyari mamayang dinner.By the way,magpa reserve ka ng table sa paborito kong restaurant.Sempre,ikaw magbabayad."
Nakaawang ang kanyang bibig at maarte itong kumu-kurap sa akin."When did you become a bitch and a witch?"
I grinned."Babe,since last night.Busy ka with someone else eh."
"Gosh...makalayas na nga."
Tumawa ako."Wag mong kalimutan..."
"Oo na,oo na! Hmmp!"
Lagpas alas siete na ng gabi ng marating namin ang lugar kung saan ako nanggaling kagabi.Maaga pa pero marami ng mga kotseng nakaparada sa harap.Wala sa sariling nag-angat ang tingin ko sa taas ng gusali.I'm wondering if he's here,talking to some random girl and take her to his room?
"Bar? Girl,maaga pa para mag bar! Gosh,sana sinabi mo at ng makahanda man lang ako."
Umikot ang mga mata ko sa kanya.Ang arte nito.
"Hindi tayo pumunta rito para mag bar.Can you get that paperbag? Pakiabot ito sa bouncer,sabihin mong para yan sa may ari."
Namilog ang mga mata ni Ruiz."Kilala mo ang may ari ng bar na yan? Close kayo?"
"Get your ass in there and do what i told you.Sasabihin ko lahat mamaya ang gusto mong malaman."
His eyes are already asking me at kung hindi ko pa binuksan ang pintuan ay hindi ito lalabas.
Kilala at hindi ko kilala ang may ari ng bar.Kilala ko sa tulong ni google.I just type the name of this place and the owner.Napag-alaman kong dalawa silang may ari at magkaibigan.Doon ko din nakita ang mga larawan na maliwanag pa sa sikat ng araw ang lalaking nakasama ko kagabi.Hindi ko sila kilala dahil hindi naman kami sa iisang mundo gumagalaw,we're living in different worlds.
Panay ang iling ko kay Ruiz na nakipag landian pa sa bouncer na inabutan nito ng paperbag.May pahampas hampas pa sya sa dibdib nito.Gosh,mga ganun talaga ang tipo ni Ruiz.
Habang kumakain kami ay dahan dahan kong kinuwento kay Ruiz ang nangyari kagabi.Mula sa engkwentro ko sa kapatid ko at nanay nito,sa bar...at sa nangyari sa amin ng lalaking yun.
Literal nitong naibuga ang pulang alak na iniinom nito at gulat itong tumingin sa akin.
"Seryoso? Nangyari talaga yun? Isinuko mo ang mapa ng sekretong isla?"
Hindi ko alam kung saan nya nakuha ang mga ganung term pero at least naintindihan ko ang ibig nyang sabihin.
"Yup."
"Nagsisi ka ba?"
Natigilan ako.Hindi ko alam.
"Paano ko malalaman kung nagsisi ba ako sa nangyari kagabi?"
Ngumisi ito."Sempre,kapag nag enjoy,kapag nasarapan ka,yung tipong nakalimutan mo yung pangalan mo habang gumagalaw sya..."
"Ruiz!"
Humalakhak ito sa reaksyon ko.Napainom ako ng red wine ng wala sa oras.Fuck.What was that? Sa lahat ng binanggit ni Ruiz,kahit na medyo lasing ako kagabi - naranasan ko lahat ng ganung emosyon kagabi.Damn.I didn't regret it,right?
"Malaki ba? Masarap ba syang..."
Binato ko na ng broccoli na nasa plato ko.Palibhasa masyado ng maraming karanasan kaya kung ano anong lumalabas sa bibig.
