Weird
Hindi matanggal ang ngisi na nakapaskil sa labi nito simula ng umalis kami ng hotel at pabalik ng maynila.Like he know something funny that i don't.
Hinampas ko ang dibdib nito."Tumigil ka!"
Tumawa ito ng mahina."Wala pa nga akong ginagawa pinapatigil mo na ako.Paano kung..."
"Anseld!"
Pinandilatan ko sya ng mga mata ko.Damn this guy.We're in public pero kung ano anong lumalabas sa bibig nito.Ang ibang pasahero ay nasa amin ang atensyon.Marahil ay narinig nila ang sinabi ni Kaius? Umiiling ako.Wala namang pakialam ang kasama ko sa ibang tao kaya sinasabi nito ang gusto nitong sabihin.
Anseld lean closer to me to whisper."What we did in the bath tub was hot and i'm looking forward for another one in our home in Manila."
Napasinghap ako ng malakas sa kanyang sinabi na agad ko din tinakpan ang bibig ko.Naiinis akong kinurot ang braso nito that he winced of what i did.Manyak nito! Tanging tawa lang ang naging tugon sa nakita nyang reaksyon sa akin.
Malaki ang ngiti ni Ruiz ng makitang pumasok ako ng opisina na taas ang kilay ko na tiningnan ito.Ang aga nito naligaw sa opisina ko?
"What?!"
"Blooming ka madam! Anong vitamins mo?"
Pang aasar nito.
"Tigilan mo ako.Ang daming trabaho na kailangan harapin..."
"Opo.."
Umirap ako.Ang hilig nito mang asar.Buong araw akong abala sa trabaho ko na kung hindi pa nilapag ni Ruiz ang tanghalian ko ay hindi ko mapapansin ang oras.Sinabi nito na tumawag si Anseld sa kanya dahil hindi ko sinasagot ang tawag nito.I've been busy that i don't have time to peek at my phone.
"Galing kay loverboy mo."
Tumango ako at nagpasalamat.Kinain ko ang mga yun habang ang atensyon ko ay nasa laptop at mga dokumento sa harapan ko.It's a tiring kind of work but it's okay.Pag nabawasan na ang trabaho ko,then i'll slow down.Anseld suggested that i should resign pero tumanggi ako.Kahit may ipon ako,ayokong asahan yun.I always have this mantra that i will not depend on what i have,including people around me.Including Anseld.
Trina is out of nowhere.Hindi na ito lumalapit gaya noon.At kung magkasalubong man kami ng tingin,bahagya lang itong ngingiti at iiwas din ng tingin.Did she change her mind?
Nagulat ako ng biglang may humila sa buhok ko.Napangiwi ako sa sobrang sakit.
"Die...bakit ba hindi ka namamatay? Or get lost just like before? Why you keep coming back in my life?!"
Bianca's voice is scary.Dati ko ng kinakatakutan ang boses nito pero mas lumala ata ngayon.She's obsess over something that she can't have.
"Baliw ka ba? Hindi kita ginugulo,pero ikaw itong laging sumusulpot sa buhay ko para sirain ang kung anong meron ako.Wala akong kasalanan sayo.Wala akong utang na kailangan bayaran sayo,wala ring akong kinuha na kailangan ibalik sayo.Hindi ko kasalanan na naging ama ko ang ama mo! Why can't you accept the fact that it's not my mistake!"
Humalakhak ito na kinikilabutan ako sa tono nito.Nanlilisik ang mga matang nakatingin sa akin.Nagmadali na lumapit ang dalawang bodyguard sa akin at nilayo ako sa kanya.
"Are you fucking kidding me? Simula ng dumating ka,dad didn't come home often.Lagi nyang sinasabi na busy sya,yun pala ay busy sya sa ibang pamilya nya! Your mother stole my father away for her! Alam nya na may pamilya na sya! Madali lang sabihin sayo na wala kang kasalanan eh ng dahil sayo,dad don't come and visit me.Laging may rason na hindi pwede!"
