Evet buraları Keremin ağzından yazıyorum. Herkese iyi okumalar💗
Bölümü de birine ithaf ediyim
Cagla255
Daha 3 bölüm olmasına rağmen olacakları bilen ve #teamkerem olan canıma💗💗💗Keremden...
-Ya Kerem çekiştirip durma artık.
Toprağın bağırmasıyla birden irkildim.
-Yemin ederim bileğim kan ağlıyo şuan ya ne biçim bir hayvansın bırak bileğimi ya.
Daha fazla kulaklarıma işkence etmemek için Toprağı bıraktım.
Yeter ama dimi ?
Bu arada nerdeydik lan biz? Bi anlık sinirle öylece yürümüştüm. Kızında bileğini acıtmışım zaten. Of of.-Kerem! Hey sana diyorum. Nerdeyiz?
-Bilmem?
-Ne demek bilmem ya? Ne demek bilmem?
Önce gereksiz yere sinirlenip çocuğa yumruk atıyorsun sonra beni çekiştire çekiştire zorla bi yerlere getiriyosun. Sonuç bilmiyirim Tiprik!-Hey tamam sakin ol. Ben bulurum şimdi bi çıkış. Ayrıca ne gereksizi Toprak? Çocuk resmen sana asılıyordu.
-Hiçte bile! Hem ben kendi başımın çaresine bakabilirdim tamam mı?
-He Toprak he! Bi teşekkür ediceğine kızıyosun ya!
-Ne teşekkürü Kerem? Sana benim yanımdaki erkeklere yumruk atıp kötü kötü baktığın için teşekkür mü ediyim?
Ayrıca bu hareketleri neden hep sen yapıyorsun? Neden Ateş yada Özgür yapmıyo?-Çünkü... Çünkü ben seni-
-Biliyorum kız kardeşin olarak görüyorsun. Onlardan daha olgun olduğun içinde beni savunmak senin görevin falan filan.
-Ha? Yani şey aynen öyle.
"Öf"dedi ve bana tripli bi biçimde yürümeye başladı Toprak.
Tabi bende hemen arkasından gidiyorum. Saçmalamayın sevdiğim kızı yanlız başına mı yürütiyim?-Toprakkk?
-Ne?
-Bebeğim bana niye trip atıyorsun ama şimdi?
-Ya sabır. Yine başladı ya yine!
Atmıyorum ben sana trip ne atıcam?Lan zalimin kızı trip atma be gülüşünü özlüyorum.
Yok benim kendimi sana kesinlikle affettirmem lazım!
Ve tamda şansıma yan taraftaki bahçede papatya bolluğu var.
Toprağın en sevdiği çiçek papatyadır.
Çocukken ona papatyalardan taç yapardım. O zaman kızmazdı. Büyüdükçe bi atarlı oldu gitti be bu.
Ama çok fena seviyorum.
Her haliyle.
Hemen Toprağa çaktırmadan bahçeye girip papatya topladım.
Topladığım papatyaları buket haline getirip arkama saklayarak Toprağın yanına gittim.-Şimdi bu hanımefendi ben onu üzdüğüm için benimle konuşmayıp benimle muhattap olmuyor öyle mi?
-Hı. Diye bi ses çıkardı. Bu senle konuşmıycam gerizekalı evet. Anlamına geliyordu. Harika.
Gülümseyerek Toprağın iyice dibine girip yanağına bir öpücük kondurdum.
-Hanımefendi beni takmadığında göre bunu yapmamda bir sakınca yok. Dedim ve tekrar yanağından öptüm.
Bana bakıp kafasını tekrar yana çevirdi. Bu azıcık daha uğraşırsam beni affedeceği anlamına geliyordu.Yavaşça arkasına geçip elimdeki papatyaları saçına takmaya başladım.
Ne yaptığımı merak etsede sormuyordu. İnatçı!
Saçında işim bittiğinde önüne geçip elimdeki çiçekleri öne çıkarttım ve diz çöktüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEDEN?
Teen FictionNeden? Neden ben hep terk ediliyorum.Henüz 8 yaşımdayken sormaya başladım bu soruyu kendime.Annemin beni bırakışının üzerine. Çok düşünmüştüm çocuk aklımla çok ta ağlamıştım. Hep çok yaramaz olduğumu annemi üzdüğümü onun o yüzden gittiğini sanırdım...