Ayet Buluşması ~HemDem~

~11.bölüm~ *Acıyı sevmek olur mu?*

.
.
.

Ömer
Eve nasıl gittiğimi bile bilmiyordum.O arabayı nasıl kullandım.Kapıyı açıp içeri nasıl girdim yukarı terasa nasıl ciktim.. Deli gibi agliyordum...

Erkekler ağlar mi?
Evet erkekler ağlar...
Hakkıyla sevenler ağlar..
O da Allah için sevmisti ama nasibi değil miydi?

Bu kız benimle nişanliyken neden birisiyle evlenmişti.Düşünüyorum ama cevap bulamıyorum..
Kızgınım daha çok kırgınım..

Saat kaçtı bilmiyorum kulağımda kulaklık'tan müzik acmistim hemde hiç müzik dinleyen birisi olmadigim halde

.
.
.
"

Kalp alışır acı cekmelere,
Can dayanmaz yeni sevmelere,
Boşa kürek çekip aynı
bana sorun kim haklı
şu yüreğim ne meraklı
hiç sözümü dinlemiyor
sorarım aşk durulur mu aciyi sevmek olur mu?"

Koltukta uyumaya çalışırken kapı sesi geldi.Ama kalkacak halim yoktu.

Samet gelmişti ben tepkisiz o sorgusuz sualsiz..
Dost'ta böyle değil miydi?
Mutlulugunda,üzüntüde yaninda olman gerekmez miydi?Mesafe uzaksa eğer biter miydi dostluklar sadece yakının daki mi dostundu?..
Yoksa bin kilometre olsa arada yine de içini bilen sıkıntıda seni arayan
-kardeşim hayrdir bir sıkıntı var icimde senden midir bu hal? Demek miydi...

Hakkıyla sevmek miydi?
Allah için karşılık beklemeksizin birbirine olan baglilik neydi?
Şu kötü dünya da böyle dostlari bulmak pek kiymetliydi..

Samet sormadı..
Ömer anlatmadi..
İkisi de baktılar birbirlerine gozleriyle konustular...
Samet sabah ezanı yaklaşınca
-kalk abdest al kardeşim Rabbim bilir içindeki sıkıntı ni dua et Rabbimize anlat
'Her serde vardır bir hayr'diyerek onu kaldırıp lavabo ya yönlendirdi.

Samet ben cikiyorum dedikten sonra evden çıkıp arabaya bindi.Oda arkadaşıyla birlikte tüm gece uyumamisti..

***
"Ömer ben inci musait oldugun vakit gorusebilirmiyiz¿"
Mesajı tekrar tekrar okuyordum gerçek mi diye.
"Saat 3 te musait im bi sorun mu var
"Bisey konuşacağım"
"Anladım.Konum atarım"

İnci
2 saat sonra Hifa yi da alıp yola ciktik.kafeye geldigimizde kenar da oturuyordu.Allah'tan sakin bir yerdi. Hifa başka masaya geçerek orada beklemek istedi.Bense ömer in tam karşına geçtim.
Öyle bir bakışı vardı ki kızgından çok kirgin di.
"Ömer
"efendim
Elimden yüzüğü çıkartıp masaya koydum.
"Malesef ben bilmeden de olsa evlendim.Ne kadar pisman olsam da yapacak bir şeyim yok.Lütfen beni anla çok özür dilerim..
"Dileme"diyerek ayağa kalktı.
"Yüzük sende kalsin"diyerek çıkıp gitti.
Bense arkadan çıkıp yollarda yürüyordum.Gözlerimden yaşlar akıyordu istemsiz olarak..
Hifa ya mesaj atıp eve gitmesini söyledim ve yurumeye başladım.
Ağaçlık alana geldiğimde kimseler olmadigindan koşturmaya başladım.Yağmur yağmaya başlayınca herşey tamamlandı.

#Yağmur
#Göz yaşı
#Ben
Mükemmel üçlü yle yola devam ediyorduk...

~Hayaller..hayatlar~
bu durumda mi söyleniyordu.

Ömer in geldiğim gece o halde cekip gitmesine çok uzulsemde elimden birşey gelmiyordu.Sonucunda bana haramdi.
Akşam yusuf güzel bir şekilde açıklama yaptı kendini sevdirdi desem yalan olmaz herhalde en sonunda evden kovmustum.Tabi hafızamı kaybettiğimi öğrenince önce çok korktular ama geçtiği için birşey demediler.Yusuf bu durumda benim hayatımı kurtaran kişi gibi görünüyordu onlara göre..

Koşuşturma bittikten sonra ısteme söz,nisan aynı anda olup 1.ay sonraya nikah tarihi alınmıştı.Ben hala yusufu affedemiyorum O da bulduğu bütün fırsatları değerlendirmeye çalısiyordu..

**

-Kızım baban seni çağırıyor diyerek odamın kapısını tiklatti annem,
-Geldim annem diyerek aşağıya indim.
Odaya geçerek babamın yanina oturdum.
-Efendim babacim
-Kızım yusuf oğlum bugün seni yemeğe götürecekmis.Hazırlan da bekletme kocani
-Baba yaa gitmek istemiyorum..
-Olmaz inci kalk haydi bir saate gelir.

Elbise mi giyip salimi yaptım üstüne carsafimi giyip peçe mi taktım.

"Düşüncesiz kocam"
Kapinin önündeyim bekliyorum.

"Daha çok beklersin!"

"Düşüncesiz kocam"
Ben mi gelip alayım geliyor musun?

"Bekle!"
Aşağıya indiğimde zili çalmış kapı açılmış bizimkilerle muhabbet ediyorlardı.Uyuz adam ne olacak dedikten sonra dışarı ciktik.Arabayi sürmeye başladı bende dışarıyi izliyordum.

"İnci 'm "
"Hi"
"Hi değil efendim"
"Efendim"
"Heh şöyle" dedi gülerek
"Ee ne var ne yok"dedim zoraki
"Ben var Sen yok" deyip gülümsedi...

Yolda giderken bir yerde durdu ve arkanı dön dedi.
-Anlamadim
-Arkanı dön diyorum
-Tamam dedim
-Gözümu bezle kapattı
-Yaa her yer çok karanlık neden böyle birşey yapıyorsun?
-Süpriz canım

Ve tekrar yola devam ettik.Bir yerde durduk ama hiçbirşeyi goremiyordum.
Kapıyı açıp çıktı ve benim kapımı açıldı.Seslerden anlıyordum..
Kolumdan tutup bir yere girdik ve Carsafimi çıkarttım ama hala gözüm kapalıydı.Açmama izin vermiyordu.Merdivenlerden yukarı çıktik kolumdan tutup beni yönlendirdi.

Terasa ciktigimizda yerlerde guller vardı çok güzel bir sofra beni bekliyordu ama hic havamda değildim hala aklıma o geldikçe deli oluyordum..

O yemeye başladı bense catalim la oynamaya devam ediyordum.
"Beğenmedin mi?'
"Canım istemiyor"
"Ben onarmaya çalışırken neden böyle yapıyorsun inci anlamiyorum sorun ne?
"Anlamiyor musun?
Sorun sensin anlıyor musun?
Evime gitmek istiyorum diyerek masa dan kalkmistim.
Arkamdan"Hayır gidemezsin"deyince,Arkamı dönüp
"Ne demek gidemezsin ya"dedim.
Elimden tutup sürüklemeye başlamıştı.
"Bırak beni anlıyor musun?"
Beni bir odaya koyup kapıyı kilitledi.
"Burda kal da aklın başına gelsin. Sana kaç kere dedim sen benimsin diye neden anlamıyorsun"
"Sen bir deli'sin..."
"Sen deli ettin beni "dedi kapinin arkasından ve ayak sesleri aşağıya iniyordu.
Bu koskoca evde ben ne yapacaktım yaa
Özellikle bu deli'yle..
"Allahim yardım et"derken uyuya kalmıştım...