Bana bir süre baktı sonra gözleri ağabeyime kayınca başını yere eğdi. Yüzü zaten kırmızı olduğundan utandığı belli olmuyordu. Aslında arkadaşım ağabeyimin yaşında ve biz internetten tanışmıştık ama sonsuza dek kanka olacağımıza söz verdik o yüzden buluşup görüştük sonuç olarak biz ölmeyecek bir arkadaşlık kurduk.
--Hoş geldin Sandy.
--Hoş bulduk John.
Sandy ilk beni süzdü sonra da ağabeyimin –fakat ona daha detaylı inceledi , aptal aşık.- üzerindekileri süzmeyi bitirdikten sonra telaşla konştu.
--Yanlış bir zamanda geldim galiba isterseniz ben hemen evime geri döneyim?
Aslında gülerek sormuştu bu soruyu anlamadım ilk ama şimdi çıkarırdı o baklayı ağzından.
--Ağabeyciğim biz biraz parkta otursak ha? Olmaz mı ne olurrr!
Dedim “r” yi uzatarak o da mecburen somurtarak kafasını olumlu anlamda sallayınca. Ben Sandy’nin kolundan tuttuğum gibi çekiştire çekiştire parka götürdüm. Berk’i orada görünce kendimi tutamayıp gülümsedim. Kulağında kulaklıkları vardı. Karşılıklıydı burada salıncaklar onun tam karşısınına geçtim. Tabi bu arada da Sandy’i unuttum. Ben oturunca o da mecburen daha doğrusu yanımdaki salıncağa oturmak mecbureyetinde kaldı. Aklıma o gelince hemen ona döndim fakat asıl sebep o değildi , Berk kafasını kaldırmaya başlamıştı. Sandy’nin gülüşü kulaklarına kadar uzanıyordu resmen.
--Yanlış anladın gerçekten. Bak öyle bir şey yok, yani anladığın gibi değil. Sandy bana öyle bakma!
Diye çığlık attım birden. Fazla cırlamış olacağım ki , Berk kulaklarını çıkarmış , yüzünde ufak bir tebbessüm ve kaşları kalkmış bir halde bana bakıyordu. Ona baktığımı anladığımda tekrar kafamı Sandy’e kafamı çevirdim. Konuyu değiştirmeye çalışacaktım ama , onun sesi bütün söyleyeceklerimi unutturdu.
--Merhaba Sandy. Ben Berk. C binasına taşınan senin ailen olmalı.
Yuh izlemiş miydi bir de. Benim yaşımda olmasına rağmen Sandy’e öyle bir bakışı vardı ki. Sinirlerim birden zıpladı. Sebebini bilmiyorum daha küçük olduğum için bu konuları sadece Sandy’le paylaşıyorum. İkinci şok sonradan dank etti kafama. Sandy buraya mı taşınmıştı ani bir sevinçle Sandy’e sarıldım -tabi salıncaklarda ne kadar sarılınabilirse-.
--Buraya taşındığınıza inanamıyorum. Sırf sonsuza dek birlikte beraber zaman geçirebilmek için bunu yaptığına inanamıyorum Sandy.
--Aslında-
Diye tam söze başlamıştı ki Sandy. Bizim Psikopat odun araya girdi hem de beni şok edecek bir soruyla.
--Güneş siz lez misiniz?
Ve biz Sandy’le aynı anda tepkimizi, resmen cığırarak ortaya koyduk yuh bu kadar da öküzlük olmaz ciddi miydi bu çocuk.
--NE!
Sitede sesimiz yankı yapınca gerçekten de çok bağırdığımızı anladım desem yalan olur. O nasıl bir soru ya insana hiç öyle bir soru sorulur mu? Ki Evden çıkan ağabeyimin jet hızıyla yanımıza gelmesiyle ; bağırdığımızı anladım ve gene soru yağmuruna tuttu bizi.
--Ne oldu? Kim ne dedi? Neden öyle bakıyorsunuz? Cevap verin bana. Neler oluyor?
Gittikçe saçmaladığını anlamamıştı fakat akıllımın bu sıcakta altına giydiği şey kısa bir şorttu. Cidden ben şort giyemezken yani bana izin vermezken kendisi giyiyor. Bu haksızlık. Sandy ayağa kalkıp ağabeyimi kolundan tuttuğu gibi daha önce fark edemediğim bizim binanın yanındaki ağaçlığın oraya sürükledi, bu arada da ağabeyimin saçma sorularını cevaplıyordu. Arkasına dönüp bana baktı ve göz kırptı. Ağabeyimi hala unutmamış, unutamayacakta.
