--Burası artık ders çalışılmalık bir ortamdan çıktı. İstersen seni gezdireyim Berk.
--Bizi gezdirebilirsin kuzen.
Dedi “bizi “ ve “ kuzen” kelimelerini bastırarak. Biliyor galiba kuzeninin onu sevdiğini ki o yüzden böyle davranıyor. Ben bu çocuğu düzeltmiştim diye hatırlıyorum ama sadece sayılı kişilerin yanında bu yüzünü gösteriyor olmalı. Artık o kişilerin arasından çıktın galiba sevgili kuzeni ! ben Berk ile çıkmaya başlayınca ona da arada benziyorum sanki. Berk’in kulağına yaklaştım ve fısıltıyla.
--Kötü tarafını bana gösterebilirsin. Benim için sorun yok canım.
Dedim biraz geri çekilip göz kırptım bu sözlerimin ardından da. Bana şapşal şapşal baktı. Ahh ,bunu yapınca dünyalar benim oluyor. İçimde bir umut doğuyor ama kafamı kuzenine çevirdiğim an o umut söndü. İçimde yeşeren az bir neşe tohumunu onun çatık bakışları yüzünden yok oldu. Kuzeni – ki adını öğrenemedim daha- birden kaşlarını düzeltip bir soru sordu.
--Ablan nerede?
Sormasaydı onun için iyi olurdu gibime geldi çünkü geçenlerde söylediğinde ablasının aslında üvey ablası olduğunu öğrenmiş bulundum. Tıpkı benim üvey ağabeyim olduğu gibi ama ne yapacaksınız ki benim ağabeyim gayet iyi davranıyor bana. Onunki ise fazla sevgiyle büyütülmüş. Fakat Berk kendisi o sevgiyi kimseden görememiş. Berk’in gözlerinin karardığını görüyordum sadece kendini tutmaya çalışıyordu sırf yanında ben varım diye. Ben bu kadar iyi kalpli birini hak edecek ne yaptım bilmiyorum ama, ona sahip olduğum için çok mutluyum o her zaman benim yanımda olacak , ben de her zaman onun yanında. Derken beklenen cevap biricik sevgilimden geldi.
--Cehennemin dibinde kuzen! Git kendin bul biz parktayız annemlere söylersin !
Diye beğırdı. Eminim ki bütün site bizi ,daha doğrusu Berk’in sesini duymuştu. Hatta kanıt olarak birkaç kişinin dışarı çıkıp buraya bakmasını da örnek verebilirim. Berk beni kolumdan çektiği gibi aşağıya yani parka inmemiz bir oldu ne kadar hızlı gelmiştik. Ya da ben düşüncelere dalmıştım. Berk tanıştığımız günkü yerlerimize yani salıncaklara oturttu beni. Ortada kaydırak da vardı ve yer kumdu yani klasik çocuk parkı. Ben tabi küçük çocuklarla oynamayı onlarla birlikte eski günlerimdeymişim gibi sanki on dört değil de sekiz yaşındaymışım gibi oyun oynayan bir kişiyim bir kaç çocuk –bu sitede neredeyse bütün küçük çocuklar falan az . kız kıtlığı var bu sitede.- canım da çok sıkılmıştı yanımda da nedense plastik küçük tokam var. Çocukların yanına doğru gittim. Arkamdan Berk de geliyordu tabi ki. Çünkü kum atıp duruyordu ayaklarıyla bacaklarıma dalgacı diyorum ama psikopat olan bir dalgacı bu bildiğiniz gibi değil. Ben de arada uyum sağlasam bir şeycik olmaz. Çocukların yanına geldiğimizde bir bana bir de yanımdaki sevgilime baktılar.
--Merhaba çocuklar. Oyun oynamak ister misiniz?
Diye sorduğumda Berk de sanki çocukluğuna dönmüş gibiydi ve elimde yeni fak ettiği tokaya baktı. O da çocuklarla uyumluydu aslında. Yüzü o kadar masum , o kadar tatlıydı ki. Fakat hiçbir insan göründüğü gibi değildir desem de , kalbine hiçbir zaman bakamayacağım kişilerin arasında Berk de var. Birine ne kadar onu sevdiğinizi söylesenizde içinizde hep bir endişe olur. O yüzden benim her zaman ki dediğim gibi birine “seni seviyorum.” Dediği anda kanmayın . ilk önce gözlerinde o aşka dair bir şey var mı ona bakın. Ben bunu kolayca yapabiliyorum ama zamanında platonik olduğum kişiler de vardı çok küçükken hatta birinci sınıfta bir çocuğu hocaya şikayet edip duruyordum bana baktığı ve saçma saçma şeyler yazdığı için. Küçüktüm elbette annemler de misafir olarak arkada izlerken hatta öğretmen önde konu anlatırken bizim orta sırada olup benim arkasında-üç sıra fark vardı sanırım.- olduğum zaman öğretmene değil de arkasına dönüp bana bakması tuhaf gelmişti. Cidden çok saçmaydı ve öğretmene söylediğimde –birkaç kere de çocuk saçma şeyler çizince çöp kız adımı yazamadığı için saça öğrendiğimiz harfleri yazmış. Kalp onujn imi ve çöp adam- bizi yani tüm sınıfı tehtid etmişti. Bize kızmıştı “ aşk kim ,siz kim. Yaşınıza bakın daha minnacıksınız.” Diyerek bizi küçümsemişti belki hala da küçümseniyoruz bu hayatta. Ama bunu sadece hissediyoruz emin olamıyoruz. Çocukların bağırması sonucu ki buna Berk de dahil.
