Muhalif

Hurda Alınır

Kemerlerinizi bağlayın, ben geri döndüm.

Bugün günlerden 5 Temmuz 2017, saat 04.13. Bu kitap ne zaman yayınlanır hiçbir fikrim yok. Yeni bir arkadaşla tanıştım buradan, uzun zamandır uyku problemleri ve yalnızlık çekiyorum. İnanır mısınız o arkadaş bana ilaç gibi geldi. Öyle özlemişim ki insanlarla konuşmayı, tarif edemiyorum. Ama bu dünyada benim dışımda herkesin yatıp uyumak gibi huyları olduğu için kendisi de takriben bir on dakika önce uyumaya gitti. Haydi bakalım yine aynı boşluk. Sonra içimden geldi, açtım kendi kitaplarımı okumaya başladım. İnanır mısınız, arada bir kendi yazdıklarımı okuyup çok etkileniyorum. Vay be diyorum, bunu yazan edebiyatın Mozart'ı gibi bir şey olsa gerek. Sonra bunları benim yazdığımı fark ediyorum... Soruyorum kendime, vakt-i zamanında bunları yazarak ortalığı birbirine katan sonra bir köşeye geçip gülerek izleyen sen şimdi niye elini ayağını çektin ortalıktan? Sahi nereye kayboldum ben? Vallahi hiçbir fikrim yok. Bir anda toz oldum ortalıktan. İnanır mısınız kitapları bile zorla okur oldum artık, ki bilen bilir kitaplara olan tutkumu. Yazı desen zaten hak getire. Şimdilerde yazdığım kıytırık kitaba bile zorla yazar oldum. Zaten o da bok gibi bir kitap.

Ben hiç değişmedim, mizah anlayışım hâlâ aynı. Hatta eskisinden daha komiğim. Ama bir şeyler var beni içime çeken; dış dünyadan soyutlayan. Henüz ne olduğunu bulamadım. Bulunca haber vereceğim size de. Bu kitabın amacı nedir bilmiyorum, herhalde yine mizahla eleştiri arası ortaya karışık bir şeyler olacak. Meze gibi yani. Güzel bir şey işte. Galiba.

Neden bilmem (öylesine söylüyorum bunu) kurgulu kitaplarımın yüzüne bakan olmuyor ama bu türde kitaplarımı yüz binler okuyor. Diyorum ki herhalde ben kurguyu elime yüzüme bulaştırıyorum. Sonradan fark ettim ortalık zaten kurgulu kitaplardan geçilmiyor. Bu sebepten benim yazdıklarım insanlara temmuz sıcağında içilen bir bardak buzlu su etkisi yaratıyor. Ama size samimi bir itiraf yapayım mı? Hayatımda hep bir kitap kurgulamak ve o kurgunun da deli gibi okunmasını çok istedim. Bu yüzden kitabı basılan diğer yazarlara hep özenirdim. Yakın çevrem bilir evde "Niye benim de basılı bir kitabım yok, neden ben de imza günleri yapamıyorum?" diye delirdiğim günleri. Yazık onlara da kahrımı çekiyorlar.

Şimdi bu kitabın gidişatı nedir, amacı nedir hiç bilmiyorum. Bildiğim tek şey, yine ve yeniden en iyi yapabildiğim şey olan eleştiriyi yapacağım ve kitap ellinci bölümde bitecek.

Sağ ayakla başlayın kitaba, anlamadığınız paragraflarda çok zaman kaybetmeyin bitirince başa dönersiniz, önemli olan okumak değil anlamak. Okuyucu arkadaşlara başarılar diliyorum.