Muhalif

Ateşteyim Ben Ateşte

Kıdemli biri geldi. Rica ediyorum ceketlerinizin önünü ilikleyin. Profilime girdiğiniz zaman üye olduğum tarihe bakarsanız 17 Temmuz 2014 olduğunu görebilirsiniz. Herkes gitti ben kazık çaktım. Sevgiler.

Neyse.

Yaşlı bir kurt olarak size Wattpad'in kısa geçmişinden biraz söz edeyim. Üye olduğum 2014 yılında Wattpad en şaşaalı dönemini yaşıyordu. Biz yazarlar olarak kral gibi yaşıyorduk zira o dönemde Wattpad'in %80'i okuyuculardan oluşuyordu. Yani yazmak yalnız kalemi doğru oynatmayı bilenlerin işiydi. Sonra kimden cesaret buldular bilemiyorum herkes yazmaya başladı. Sonra da boku çıktı.

TÜİK verilerine göre hâlâ üç milyona yakın okuma yazma bilmeyen vatandaşımızın olduğu, kitap okuma yüzdesinin yerde can çekiştiği; kitap okuma süresinin yılda altı dakika olduğu güzide ülkemizde bir kitap basma furyası başladı. (Sayıları kafamdan sallamadım araştırabilirsiniz...)

Şimdi yayınevleri bu kitapları basıyor iyi hoş, üstelik kitaplar çok da satıyor. Ama ülkemizde kitap okuma oranları neden gittikçe düşüyor? Bu kitapları kimler okuyor? Dış güçler?

Bir süre sonra iş farklı bir boyut almaya başladı. Kitap çıkarmayanın kafasına vuruyorlar artık. ve bu durumu bir şeye çok benzetiyorum: Sağlık meslek liseleri bir ara yıldız sanatçıyı oynuyordu, garanti meslektir gidin yavrum ohuyun devlet memuru olun diye diye bir neslin hayatını kararttılar. Sonra bir zatı muhterem çıktı dedi ki atama yapamıyoruz devletin bütçesi yok. Buyurun cenaze namazına.

Bu örneğim de cuk oturdu gözümü seveyim.

Benim bu yaşlı gözlerim bu sitede bandrollü kitabı yazmaya kalkışan cengaverler, lise ders kitaplarını yayınlayan çılgınlar gördü. Beyin yakan kurgulara da geleceğim, her şey sırasıyla.

Araya çaktırmadan bir kamu spotu sıkıştırayım, bir yılda çöpe atılan ekmekler birleştirilerek Fatih Sultan Mehmet köprüsü boyutlarında bir köprü inşaa edilebilirmiş. Kurumuş ekmekleri çöpe atmayın kurutun kuşlar onları yiyor. Kamu spotu bitti.

Şimdi efendim, kitap yazmanıza bir itirazım yok. Ama anne karnından çıktığınız gibi yazmayın. Önce bir dünyayı tanıyın, çevrenizi görün. Kitaptan bol bir şey yok zaten, adam gibi iş yapamayacaksanız boşuna devletin ağacını kağıdını ziyan etmeyin. Ayıptır günahtır... Bugün dünyada tanınmış bir yazar ve müzisyen olan Zülfü Livaneli bile ilk kitabını 47 yaşında yayımlamıştır. Yani siz kimsiniz arkadaşlar?

Kıskandığımdan konuşmuyorum. Ama 14-15 yaşında birinin kitap çıkarmasını da fevkalade saçma buluyorum. Bir de bu 14 yaş töre kitabı yazıyor. O kitapla bileklerimi kesmek istiyorum.

O kadar yaşlandım ki eski komikliğim kalmadı çok asabiyim. Pencere kenarında çocukların topu bahçeye kaçsın da bıçaklayayım diye bekleyen yaşlı amcalara döndüm.

Edebiyatta gerileme yaşayan tek ülke biz olabiliriz herhalde. Biz balık tutmayı öğrenmek istemiyoruz, bize balık verin ulan sevgili vatandaşlar. (Burada balık tutmak üzerine bahsedilen şey kitap yazmaktır.)

Gitsem gidemem kalsam kalamam sevsem sevemem şaştım bu işe hayır mı şer mi bilmem ama ateşteyim ben ateşte. Dımtıs