Muhalif

Rötarlı 17 Temmuz 2017

Bu bir rötarlı yıl dönümü kutlamasıdır. Şimdi hep birlikte şampanya patlatıyoruz. Ben bu yazıyı yazarken gece yarısını yirmi bir dakika geçmiş oluyor ama ziyanı yok. Benim gönlümde gün geçmedi, halen 17 Temmuz'u yaşıyoruz.

Küflü mantosuyla ortalıkta gezen Mecnun gibiyim Wattpad'de. An itibari ile bugün Wattpad'de üçüncü senem, kutlu ve mutlu olsun. Bu arada üç senedir buradayım, bir kimse de çıkıp 17 Temmuz'da kutlamadı beni. İnsan bir elimi öper, gençlerde hiç saygı kalmamış. Kim sorarsa Wattpad'in CEO'suyum. Yalandan bir plaket gönderseydiniz en azından.

Neyse efendim, görüldüğü üzere üç senedir burada yazmaktayım. Yazdıklarımı beğenen kadar beğenmeyen var, hatta beni bulsa boğup çalılara atacak olan var. Canınız sağolsun.

Bana sürekli, nasıl bu kadar çok okunma, oy vs aldın diye soran var. Şimdiye kadar hiç kimseye genel bir şey söylemedim. Bu saatten sonra da söyleyemem. Çünkü işin doğrusu ben de bilmiyorum. Bu soruyu kitabı milyonların okuduğu yazarlara da soruyor musunuz? Bence sorsanız bile cevap alamıyorsunuz. Ama şöyle bir gerçek var, ne kadar okunsun diye çırpınırsanız o kadar okunmuyorsunuz. Anlayana...

Ben en başından beri hep geyik yapmak, yeni insanlarla tanışmak için yazmıştım nitekim öyle de oldu. Size verebileceğim tek bir tavsiye var, o da çok da şey yapmayın. Ben siteye üye olduğumda sadece yazıp yayınlamayı biliyordum, kitabımın kapağı bile yoktu düşünün. Dokuz takipçim vardı... O dönemleri hatırlayacak kadar eski olanlar var mıdır bilemem. Yani kitabım okunsun, oy alayım, insanlar beni tanısın diye yazmadım hiçbir zaman. Ama buna rağmen sanki bana nispet yapar gibi okundu kitaplarım. Ben de yüzsüz misafirler gibi sürekli yeni bir kitapla geldim karşınıza.

Bu sene ne yazık ki önceki senelerde olduğu gibi öylesine geçip gitti. Hatta ben ilk iki seneyi doldurduğumu 17 Temmuz'dan günler sonra fark etmiştim...

Neyse efendim uzun lafın kısası, üç yıldır birlikteyiz. Samimiyetsiz yazar triplerine girip biz bir aileyiz demeyeceğim. Siz benim üç sene içinde tanıştığım ve tanımaktan en çok mutlu olduğum arkadaşlarımsınız. Her gün gördüğüm arkadaş müsveddelerini bile sizi sevdiğim kadar sevmiyorum. Neyse, ben de klasik babalar gibi sevgimi fazla göstermeyi sevmiyorum içimden içimden seviyorum sizi yeter size bu kadar sevgi.

Son olarak, bu üç seneyi öylece geçirdik. Bir dahaki sene de böyle geçsin istemiyorum. Çünkü benim için önemli bir gün, hayatımın dönüm noktası gibi bir şey. Şimdiden sözünü veriyorum seneye beni okuyan elli kişiye mektup göndereceğim.

Biz sizinle Sultan'la Ferhat, Aliş'le Ayşe, Safiye'yle Faik ve en önemlisi Zeki Müren'le Türk sanat müziği gibiyiz. En güzel akşamlar sizlerin olsun, ben yine geldiğim gibi kaçıyorum.