Nedenini asla bilemeyeceğim, bana bu kadar uzak ama bir o kadar da yakın oluşunun. Sen de çok belli etmek istiyor gibi değilsin. Sorun değil, devam edebilirim.
Sadece bilmek istediğim şeyler var, Calum. Neden beni görmezden gelmeye devam ediyorsun?
Neden sadece anılarda seninle birlikte gülebiliyorum?
Bazen hafıza kaybı yaşadığını düşünüyorum çünkü eskiden birbirimizin en yakını olan değilmişiz gibi davranıyorsun. Beraber yaşadığımız onca şey, sanki bir anda hafızandan uçmuş gibi.
Çenemden damlayan gözyaşlarım defterimin yaprağını ıslatıyor, önemli değil. Yazılarım okunmasa da sorun olmaz çünkü sen bu satırları okumadıktan sonra benim için bir önemi kalmayacak.
Acaba hiç merak edip, bu defteri karıştırmak istedin mi?
Sana aldığım beyaz tişörtü giymişsin bugün. Üzerinde o kadar güzel duruyordu ki, esmer tenine bir sürü öpücük bırakmak istedim.
Keşke bırakabilseydim.
Yanımdan geçtiğinde, göz kırptın ve bu defteri gerçekten sevdiğimi söyledin. Sevdim, çünkü içinde sen vardın.
Daha sonra sürekli bana sataşmaya devam ettin, bense sadece beni kızdırmak için yaptığını bilerek istediğin tepkiyi sana verdim. Kızmış halimi görünce, gülümsüyordun.
Ben, seni gülümsetiyordum.
Bugün Michael'a tam bir kız gibi olduğumu söyledin. Bunu ne olarak algılamalıydım? Michael onaylamasa da sen bu konuda ısrarcı oldun.
Kabul ettim çünkü sana kafa tutacak gücüm yoktu.
—
ARTIK AĞLAMAK İSTİYORUMSJDOJOHQWOEIHFOI
ŞİMDİ OKUDUĞUN
san francisco // cake hoodings
Nonfiksi"Bana San Francisco tatilindeyken aldın bu defteri, benim için bir defterden daha fazlası olduğunu bilmediğin de." @akinarai // Her hakkı saklıdır.