CHAPTER#37-DIE..

475 42 9
                                    

CHAPTER#37- DIE..








*ADELINE'S POV*







"Maniwala ka naman!! maniwala ka sa akin Tamira!! "








pilit Kong pinapaniwala si Tamira sa mga nakita pero mukang di talaga siya naniniwala. Gusto ko talagang malaman kung ano yung nakita ko. Ang lakas talaga ng kabog ng dibdib Ko nung nakita ko yung babae. mayroon talagang kakaiba dun sa babae, ramdam ko yun. Pero mukang wala namang gustong maniwala.







"Ano na naman ba to huh?  Adeline? ...nababaliw ka na ba? " di makapaniwalang sabi ni Tamira .Akala ko maniniwala sa akin si Tamira pero mukang Hindi pero sigurado talaga akong hindi ako namamalikmata .







"Ano ba Tamira!!  maniwala kanaman oh.. " pagmamakaawa ko sa kanya pero mukang Hindi talaga. Nakatingin lang siya mula sa bintana at mukang napakalalim ng iniisip niya.









"Tama na yan Adeline.. wala akong ibang nakita na sinasabi mo.. seryoso ka ba?? " natatawang sabi ni Nathan.








"Seryoso ako!!! " sigaw ko na syang mas nagpabigat ng paligid. Bigla silang tumahimik at seryosong nakatingin sa akin na para bang may nagawa akong malaking kasalanan.









"Adeline..." bigla na lamang nagsalita si Duane . Pati ba naman si Duane??!!  ganon ba talaga kahirap na paniwalaan ang sinasabi ko??








"Pati ba naman ikaw Duane?! "sigaw ko Kay Duane





Bigla na lamang lumapit sa akin si Tamira at hinawakan ako sa balikat.







"Adeline tama na... namalik mata ka lang.. " mahinahong sabi ni Tamira.






Bigla na lamang akong napayuko. Sobra akong naiinis dahil kahit na isa man sa kanila ay walang naniniwala. Bigla Kong inilayo ang kamay ni Tamira sa balikat ko.







"Ano ba??! engkanto, werewolf at bampira ..kayo,  nabubuhay sa mundong to!! pano pa kaya yung nakita ko? alam ko!!  nageexist siya sa mundo.. ALAM KO YUN!!! " galit na sabi ko sa kanilang tatlo.






"Adeline! ..." bigla na lang kumabog ng sobra ang dibdib ko ng marinig Kong galit na sumigaw si Duane. Anong nangyayari?? ngayon niya lang ako nasigawan ng ganon








"Pero Duane--"







"Hindi lahat Adeline.. hindi lahat ng iniisip mo ay nabubuhay sa mundo! " walang ka emo-emosyong sabi niya.







Bigla akong nalungkot sa sinasabi niya. May nararamdaman akong kirot sa dibdib ko.. hindi ko alam..dahil ba sa hindi nila ako pinaniniwalaan??  o dahil sa nakikita Kong nagagalit sa akin si Duane??







"Duane! " bigla na lamang inawat ni Tamira si Duane sa pagsasalita.






sila, hindi naniniwala.. pero alam ko sa sarili ko na hindi ako namamalikmata.. walang naniniwala sa akin?? pwes ipapakita ko sa kanila






tumakbo ako palabas at padabog na isinara ang pinto .







"Adeline! " tawag sa akin ni Nathan pero hindi ako lumingon







Bigla na lamang akong napaupo sa harapan ng pinto.





"ganon na ba ako kahirap paniwalaan.. at si Duane... si Duane... sinigawan niya.. ako. " bulong ko sa sarili ko.







Napahawak ako sa dibdib ko ,parang kumikirot yung dibdib ko .. bigla tuloy akong naluluha..







ipapakita ko sa kanila na tama ako.. Maghintay lang sila! 







Agad akong tumayo at tumakbo papalabas. ipapakita ko sa inyong hindi ako namamalikmata.








Bumaba ako pababa sa napakahabang hagdan. Hindi ko ininda ang sakit ng paa ko pababa ng hagdan basta takbo na lamang ako ng tumakbo







"Ms. Adeline!!  saan po kayo pupunta??!! " habol sigaw sa akin ni Mang Luke pero hindi ko siya pinansin at patuloy parin ako sa pagtakbo.. bahala na kung saan ako mapunta ang importante mapatunayan Kong totoo ang sinasabi ko.. Maghintay lang kayo.. Papatunayan ko yan sa inyong lahat.








**********************************





*Someone's POV*




Mula sa di kalayuan ay pinagmamasdan ko siyang patakbo sa labas ng academy.




Hindi niya ba naiisip na pwede siyang mapahamak??? kahit kailan talaga....pero mukang gusto niya talaga mapatunayan ang kung ano yung nakita niya.
.*sigh*







Aalis na sana ako pero bigla akong nakaramdam ng mabigat na prisensya...
Agad akong kinabahan sa naramdaman ko.. Agad kong ibinalik ang tingin ko Kay Adeline at tama nga ako..






Nakasunod na naman siya...






*************************



*ADELINE'S POV*





bigla akong napahinto sa kinatatayuan ko ng wala na akong ibang makita kundi mga puno.. Mukang mahabahabang hanapan to.








Napalingon ako ng may narinig akong kaluskos mula sa likod kaya agad akong lumingon . Isang Usa??? 







teka... dibs yung pusa noon ay namatay at parang bigla siyang tumakbo dun sa babae.. ahhh tama. ..Baka madala ako ng using Ito dun sa babae!!!  tama ka Adeline!!  ang galing mo talaga!!!!  ang tali talino mo!!  ^___^







"psstt!!  Mr. USA!! " sitsit ko dun sa Usa..






lalapit na sana ako kaso bigla na lang iyon tumakbo.






"Hala!!  Hoy!!!  Ikaw na lang yung pagasa ko!!! " sigaw ko at tumakbo ako para habulin yung usa..







"Hoy!!! wait lang!! teka!! Hoy!!! "







tumakbo ako ng mabilis para mahabol hung usa .Nang malapit na ko sa usa bigla ako namali ng apak..







"ARAY!!!! letcheng puno to ohh!!! " T____T naiiyak na sabi ko ng bigla akong nadapa dahil sa malaking ugat ng puno.






"Hala.. nasaan na yung usa??!! "








Agad akong napatingin sa harapan at nakahinga ako ng maluwag ng makita ko yung usa sa di kalayuan at mukang nakatingin ito sa akin.. teka sa akin ba?? 







"teka..  " sabi ko






biglang tumakbo yung usa papalayo.. agad naman akong nagtaka kung saan siya nakatigin kanina.. kaya agad akong napalingon..






biglang nanlaki ang mga mata ko ng makita ko ang isang lalaki na may matalim na bagay.








"Die... " sabi nito







Bigla akong nakaramdam ng sakit sa dibdib ko at pagtingin ko dito ay nakita Kong nakabaon sa dibdib ko ang matulis na bagay na hawak ng lalaking iyon..






Hinawakan ko ang matulis na bagay na iyon.. nakita ko ang agos ng dugo ko mula doon.. unti unti na akong kinakapos ng hininga.. Bigla na lamang bumagsak ang katawan ko sa lupa..





unti unti akong nawalan ng hininga..





***************************

NEXT????

The VAMPIRE PRINCE and I [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon