Esrarengiz mafya

Bölüm4

Sen beni gülümce mutlu mu sandı yalandan yüzüme gülen dünya. (Neşet Ertaş). Esrarengiz adamın ağzından: İşlerin kötü gitmesi beni acayip sinirlendirmişti adamı ellerinden kaçırdıklarını öğrenince deliye dönmüştüm.Adamları o casus köpeği bulmaları için yollamış sakinleşmek için biraz içmem gerekti hemen kendimi ilk bulduğum kafe bar tarzı bir yere attım.Viskiyle sigara aynı anda beni sakinleştiren tek şeydi. Çıkarken karşımda duran garson kıza bakmıştım gözleri yemyeşildi sonra gözüm kıyafetine gitti göğüsü gömleğini zorlamıştı bacaklarıda nerdeyse tamamen açıktı.Çıktıktan sonra gelen telefonla kendime gelmiştim sağ kolumMurat arıyordu "Abi adamı bulduk."işte bu benim keyfimi yerine getirmişti.Bir kaç işim vardı onlarıda hallettikten sonra adamların yanına gittim.Adam itiraf etmişti son iş bendeydi tek kurşunla işini bitirip arkama döndüğüm anda o yeşil gözlerle karşılaştım.Bu sefer sade giymişti.Herşeyi görmüştü ya bir casustu yada bir sürtüktü her ikiside olabilirdi.Adamlardan birini yanına yollayıp sessizce takip etmelerini söyledim.Amacını öğrenmem gerekirdi Murattan gelen "Abi gidelim burayı bizimkiler temizler."deyince kendime geldim.Yolladığım adam gelmişti."Abi kız 18 yaşında babaannesiyle yaşıyor birde babası var."Bizimle bir ilgisi var mı öğrenin"Sanki hiç dert yok gibi birde küçük bir fahişenin peşine düşecektim.Gece kızın evine gitmiştim casus değilde sürtük gibi duruyordu amacını öğrenmenin tek yolu kendine sormaktı.Eve geçtikten sonra yolladığım adam geldi "Abi kızın bizimle alakası yok kız o barda tarzı kafede çalışıyo birde arkadaşı var İlayda.Çokta iyi bir hayatı yok gibi " Kızı bu eve getirmenin bir yolunu bulun o zaman ."Emredersin abi" Akşam olunca aşağı indim.Ordaydı beni farketmemişti mutfağa gidip hazırlanıp çıkmaya hazırlanınca ayaklanıp ayağa kalktım beni görünce şok geçirdiği belliydi.Boynuna yapışıp duvara çarptığımda ağzından acı bir inleme çıkmıştı.Canının acıdığına emindim bu daha iyiydi en azından çabuk konuşacaktı.Kimsin sen? dediğimde iyice korkmuştu.Birden nefes alış verişleri değişti ne yapmaya çalıştığını anlamadım.Birden kitlenip yere yığıldı kafasını yandaki duvara çarpmıştı oyun oynuyordu kurtulmak için bir süre yerde yattıktan sonra kendine gelmeye başladı elimde sigarayla onu izledim ne yapmaya çalışıyordu elini başına götürüp kanı görünce afalladı. Omuzlarından tutup ayağı kaldırdım kulağını dişlediğimde inlemesini bekledim ama olmadı genelde kadınlar bu hareketimden zevk alırlardı.Benden o kadar kolay kurtulamayacaksın diyerek saçlarından tutup odaya çıkardım ne yaptığını anlamalıydım.Konuşmaması yeterince sinir bozucuydu ve ben bundan nefret ederdim. Odada benden kaçarken yere kapaklandı bu sefer tepki bile vermemişti.Onu yerden sertçe kaldırıp yatağa fırlattım üzerine çıkıp kendimi iyice ona bastırdım.Yüzünde anlamsız bir bir ifade vardı.Sanırım korkmuştu bu beni iyice cezbetmişti iyice kendimi bastıdım ve o anda kasıklarıma gelen tekmeyle afalladım o küçük sürtüğe bunların hesabını soracaktım bir süre kasıklarımın ağrısıyla kendime gelemedim.Kendime geldiğimde ise arabaya atlayıp yola koyuldum.Bu ıssız yerde fazla uzaklaşamazdı zaten .İlerlerken karşıda üç dört kişinin arasında görmüştüm onu.Üstündekiler yırtılmıştı gerçi bu işe alışkındı sadece bu sefer para alamayacaktı o kadar iyice yaklaşıp arabadan indim.Bu sefer gözleri kapanıp yere yığıldı.Etraftakiler beni görünce irkildiker birisinin ""Bu o" "Kartal" dediğini duymuştum. Anlamsızca öfkelenmiştim kızın bana attığı tekmenin acısını bunlardan çıkaracaktım.Tüm öfkem geçene kadar dövdüm hala hırsımı alamamıştım Muratı arayıp buraya gelemesini ve bu adamaları depoya götürmesini söyleyerek kapattım.Yerde bilinçsizce yatıyordu her tarafı yara bere içinde üstü başı yırtıktı.Ona olan öfkem henüz geçmemişti sürükleyerek arabaya bindirdin ona acıyacak değildim bu yaptığının hesabını ödeyecekti."