SOĞUK KARANLIK

Biraz Eksik

Multimedia' ya bakmanızı öneririm.

***

Kayhan eve bıraktığında içime bir sıkıntı geldi. Çantamı salondaki sehpanın üzerine attım ve mutfağa geçtim. Kahve yaptım ve dolaptan paketi açılmamış çikolatayı aldım. İkisiyle birlikte salona geçtim. Sehpanın üzerine fırlatığım çantanın ağzı açıktı ve içinden Kağan'ın kitabı düşmüştü. Koltuğa oturdum elimdekileri sehpanın üzerine bıraktıp yerdeki kitabı aldım.

Hamlet

William Shakespeare
(Shakespeare'e bir özür borcum vardı.Emeğinin üzerine kahve döktüğüm için beni affet.)

Kitabın ilk sayfasını açtım. Kitabın adının yazılı olduğu sayfanın altında Sevgiliye Notlar.. yazıyordu. Sayfayı çevirdim ve zorlanmadan yazdığı ilk notu okudum. El yazısı ile yazmıştı. Hala el yazısını kullananlar var mıydı ? Sen bir ilksin Kağan Karahan.

"Gittikten sonra bittim!
Sayamadım ayrılık günlerini
İnsan nasıl sayabilirdi ki acılarını?
Kokuna hasret bıraktığın için..
Affetmiyorum sevgili !"

Demek terk edildin Kağan Bey.

Diğer sayfayı çevirdim.

Yaşam ?
Yaşamak ?
Gülüşündü yaşam.
Öleceğimi bile bile aldın onu benden!
Gülüşüne hasretim Sevgili..

Şimdi düşünüyorumda bu devirde cidden böyle güzel seven adam kaldı mı ? Bu kız nasıl böyle güzel seven bir adamı terk edip gitti ? Onu öldürebilirdim.

Sensiz yaşadıkça ihanet ediyorum sevgime..
Nefes aldıkça ihanetim büyüyor.
Sevgim sana kırgın sevgili
Ona zorla ihanet ettirdiğin için..

O kadar güzel yazmıştı ki hiç bitmesin istedim sevgilisine notları.. Son sayfasına gelmiştim ve havaya baktığımda aydınlanmıştı.

Cidden hiç uyumamış mıydım ?

Son bir notu kalmıştı kıyamıyordum okumaya ama okumayı da çok istiyordum. Merakım daha ağır bastı ve okumaya başladım.

Beni unutma diyen benken
Unuturmak isteyen senmişsin meğer
Şimdi düşünüyorumda ben seni unutmuyorum peki sen unuttun mu ?
Şimdi nerdesin sevgili ?
Kalbimde mi ?
Hiç şüphesiz!
Aklımda mı ?
Hiç çıkmıyorsun ki..
Yoksa toprakta mı ?
Hiç sanmıyorum!
Ama biliyorum ki hiçliğin ardındasın!

Bu son not diğerlerinden daha çok kırgınlığını hissettirmişti bana.. Ona öfkeli değildi. Kırgındı. Kız ölmüş müyüdü yoksa onu terk etmiş miydi ? Notları karışıktı kafam karışmıştı ve deli gibi merak ediyordum. Yarın ona gidip soramazdım çünkü onun özelini okumuştum. Sevgisine ondan izinsiz ortak olmuştum. Pişman değildim ama onun adına üzülmüştüm. Demek bugün daha doğrusu dün o kızların hiçbirine bu yüzden yüz vermemişti. Zaten kalbinin sahibi vardı. Kız gitmişti ama Kağan hala ona sadıktı.
Sen ne güzel bir Adamsın!
Kitabı sehpaya koydum. İçimde bir burukluk hissettim. Soğumuş olan kahvem ve hiç dokunmadığım çikolata sehpada beni beklerken ben bu acıyı onlara tercih etmiştim. Sabah olmuştu. Yorgun ve uykusuz hissediyordum. Okula gitmek istemiyordum. Burada böylece kalıp onun acısına ortak olmak ve ölmek istiyordum. Beni o kadar derinden etkilemişti ki notları.. Hayatımda Kayhan'ın olmamasını diledim. Ama ne yazık ki vardı. Ki bu bir ihtimal olsaydı bile onun zaten kalbinde biri vardı ve kalbinin kapıları kapalıydı. Bu gerçekle odama gittim. Formamı hazırladım banyoya geçtim. Dağınık gözüküyordum. Duş almam gerek. Üstümdekilerden kurtulup suyun altına geçtim.