Trapped (Book 1)

Kabanata 14

Kabanata 14: Realization

Mabilis na bumaba ako sa kotse pag katapat nito sa gate namin. Hindi ko na hinayaang idiretso pa 'yon ni Tito Raul sa tapat mismo ng pinto.

"Oh, ba't ang aga mo?" Nagulat ako nang makita si Kuya Led sa salas. Nakaupo ito sa sofa habang hawak ang kanyang laptop.

Dumiretso ako sa tabi nya. "Kailangan ko bang sagutin ang tanong mo? Pagod ako." Ngumuso ako bago isinandal ang likod ko sa kanya.

Bigla ko na naman naalala ang tingin kanina ni Ryde. Ang mga sinabi ni Jean na ako at si Earth ay iisa. Hindi ko alam kung bakit pero ayaw 'yong tanggapin ng utak ko. I don't know but I can't accept that. I don't want to be his Earth.

"Miryenda," Napatingin ako kay Manang Lory. Ipinatong nya sa katapat naming table ang mga cookies. "Ang aga mo ata?"

"Wala po kasi kaming last subject---Aray!" Hinampas ko si Kuya Led nang bigla syang umatras at dahil nakasandal ako sa kanya ay natumba ako.

"Ba't nung akong nagtanong, hindi mo sinagot?"

Hindi ko sya pinansin. Kumuha lang ako ng cookies na binake ni Manang Lory na bumalik ng muli sa kusina. Tumingin ako sa laptop ni kuya nang bigla nya itong ilayo sa akin.

"Hindi mo maiintindihan ito. Pang matalino lang."

"Buti naiintindihan mo?"

Tumawa ito sa sinabi ko. Tumayo ito at dumiretso sa kanyang kwarto. Iniwan nya ang laptop nya kaya kinuha ko ito. Tinignan ko kung ano ang ginagawa nya---Hindi ko nga maintindihan.

I clicked the browser. Hindi ako nakapag-facebook kanina dahil na lowbat ako. Pagka-load nito ay facebook account agad ni kuya ang bumungad sa akin. Halos mandiri ako sa dami ng mga messages na hindi pa nabubukas.

I clicked the search bar and to my surprise, unang-unang lumitaw ang pangalan ni Jean sa history. Napatakip ako sa aking bibig.

"Hoy!" Biglang inagaw sa akin ni Kuya Led ang kanyang laptop. Tumingin sya sa screen at nakita ko ang mabilis na pagbabago ng kanyang expression. "Pinakialaman ata ng ka-office mate ko ang facebook ko."

Kumuha ako ng cookies bago tumango kay kuya. "Okay. Naniniwala ako." Hindi ko maiwasang matawa nang makitang kumunot ang kanyang noo.

"Hindi ko gusto ang iniisip mo."

Tumango akong muli bago ngumuya. "The feeling is mutual, said by my mind." Sumimsim ako sa juice na nilagay kanina ni Manang Lory.

"Okay, fine!" He let a heavy sigh as he sat beside me. Ipinatong nyang muli ang kanyang laptop sa table. "I accidentaly clicked her profile."

Tumingin ako sa kanya at nagpipigil na tumawa nang malakas. "Why are you even explaining to me?" I asked.

"Because you were thinking that I like her!"

Humagalpak ako ng tawa dahil sa sinabi nya. Halos mabulunan pa ako dahil may cookies sa bibig ko. Hindi ko inakalang masasabi nya 'yon. Hindi ko naman naisip 'yon dahil normal lang sa atin na mag-search ng mga names sa fb.

"Then, you're laughing now?" Natawa sa inis si kuya. "I am your brother and you shouldn't make fun of me."

"May batas ba na bawal pagtawanan ang mga mas nakakatanda sa atin?" Sinubukan kong pigilan ang tawa ko dahil kilala ko si kuya. Magaling syang mang-asar pero pag sa kanya ginawa ay mabilis na mapikon.

Matapos ng nakakatawang pag-uusap namin ni kuya ay dumiretso na ako sa kwarto ko para magpalit ng damit. Lumapit ako sa socket para ma-charge ang phone ko.