CHAPTER 6 : Degrees of Separation
You've read the books, you've watch the shows, what's the best way no one knows you...... Sa mga ganitong panahon, nakakagaan ng pakiramdam ang makinig sa mga kantang meaningful tulad ng Breakeven, The Man Who Can't Be Moved, Nothing, If you ever come back, etc. Paano ba magmove-on? Maglakad? Hinde. Tumakbo? Hindi rin. Eh pano?!
Nagpatulong ako sa mga kaibigan ko, sabi nila, gawin mo lang yung mga bagay na gusto mo at nagpapasaya sayo, League of Legends. OO TAMA! hahahaha XD punta na sa WARGODS.
Ako: Ate, 2 hours nga po sa PC24
Ate: Sige amin bayad mo.
Ako: ( inabot ko yung 40 pesos tapos pumunta na ko dun sa computer )
( pagkaraan ng ilang oras na paglalaro ng League of Legends )
Ako: Ate, extend pa nga po sa PC24, 2 hours pa po ( sabay abot ng 40 uli )
Ate: Sige ilalagay ko na lang.
( ganun ulit, parang gusto ko na lang maglaro habangbuhay, kapag naglalaro ako wala akong naiisip kundi manalo pero hanggang sa paglalaro naaalala ko siya -_- )
HALA! 10pm na! Sabado naman eh. Pero shocks, sasamba pa ko bukas! kailangan ko na umuwi kailangan maunahan ko si mama saka si papa umuwi. At ayun umuwi na nga ako.
Pagkauwi
Mama: San ka galing anak? gabi na ah.
Ako: SIP ma, project sa school.
Mama: Kumain ka na ba?
Ako: Opo. ( kahit hindi -_- )
Mama: O sige na magpahinga ka na.
Ako: Gisingin mo ko ng maaga ma, 5:45 ako sa sasamba.
Mama: Hindi pwede anak, dadating si Kuya Kent mo.
( Hindi na ko nagsalita, pero dadating si Kuya Kent! Yun lang yung ka-close ko sa church, mas close ko pa yun kaya sa sarili kong kapatid bwahahaha XD )
Nagpunta na ko sa kwarto ko, hindi ako makatulog, sa isip ko parang may music player na nagsasabing "right time", "right time", "right time". Tama na, kailangan kong makalimutan yung tungkol dun. May dramatic monologue pa kami! Saka ko na dapat alalahanin tong mga walang kwentang bagay na to, meron bang makakatulong sakin? Si Kuya Kent! kaso bukas pa dadating yun. Kailangan ko ng kausap. Si Janine? ma-prinsipyong tao yun kaya marami akong matututunan sa kanya kaso may quarrel nga pala kami. Mukhang simula na...............
Broken hearted ka lang mond :) kaya mo yan :) Isaisip mo na lang na pag nakalimutan mo na na-brokenhearted ka mawawala at pagtatawanan mo na lang yung mga nangyari. Ito na yata yung pinakaworst sa lahat ng mga nangyari, ang mabroken-hearted. Pag masaya sila malungkot ako, kapag naka-frown ako sinasabihan nila ko na "ngumiti ka naman Seth" Oo nga, mas maganda siguro kung ngumiti na lang ako palagi. Magpapanggap na lang ako na masaya, kahit mahirap kakayanin :)
Pagkagising ko nasa bahay na si Kuya Kent.
Kuya Kent: Seth! Kamusta na? ( sabay apir )
Ako: Mabuti naman kuya, tagal na din nung huli tayong magkita :)
Kuya Kent: Buti na nga lang may facebook eh, huli ko yatang punta dito...... ay sorry Seth, di ko sinasadya...
Ako: Okay lang Kuya Kent, salamat sa panalangin mo nun, dahil dun gumaling ako.
Kuya Kent: Nagsusuka ka pa rin ba?
