Mijn ontvoerder

De pijn

Boy's POV

Shit wat moet ik doen ze beweegd nog steeds niet ze staart me alleen aan. Ik ren naar de keuken en pak een glas water met wat suiker erin. Misschien werkt dat wel. Ik haast mezelf naar boven en voer haar het glas met drinken. Er gebeurd nog steeds niet veel. Pas na een halfuurtje begint haar gevoel weer terug te komen.

Nina's POV

Dit was zo eng niks kon ik bewegen. Ik voel het gevoel in me lichaam langzaam terug komen en ook meteen de pijn die ik had. Mijn enkel doet nog steeds veel zeer. Dan hoor ik de bel gaan en ik zie Boy verward kijken. Hij loopt weg om de deur te openen.

Boy's POV

Ik vind het maar raar wie moet er nu weer hier zijn. Mijn huis ligt zo verlaten ergens. Toch loop ik naar de deur en ik open de deur.

'Meneer is dat u auto?' zegt de man in de deuropening.

'Ja hoezo?' vraag ik.

'Deze auto staat als gestolen opgegeven ik moet u meenemen' zegt hij.

Ik lach

'Daar komt niks van in' zeg ik geïrriteerd.

Ik schop de man zo hard tegen zijn hoofd dat hij neervalt. Hij valt met een harde klap op de grond. Ik pak mijn pistool uit het laadje en knal een keer door zijn kop heen en sleep hem snel naar binnen. Ineens staat Nina daar ze moet het geluid gehoord hebben. Ze blijft staren ik geloof dat ze in een soort schok raakte.

'Wat heb je gedaan Boy wat heb je gedaan je bent een moordenaar' zegt ze ontdaan.

Ze rent weg naar boven maar ik laat haar gaan. Snel neem ik het lijk mee naar de achtertuin en begraaf het. Voor mij is het niks voor ik Nina had ontmoet zat ik in de drugswereld daar vielen zoveel doden. Ze denken ook dat ik dood ben. Ik begin rustig aan het eten voor ons tweeën het lijkt voort zo normaal te worden. Dag in dag uit samen met Nina. Soms geef ik haar een rustdagje en dan verkracht ik haar weer. Ze is ook zo mooi met haar lange blonde haren en blauwe ogen en die heerlijke borsten. Ik krijg alweer zin als ik eraan denk maar nee nu niet ik laat haar nu. Op een dag wordt het vast voor haar ook normaal en ze zal altijd bij me blijven. Het eten is bijna klaar en het reukt heerlijk. Ik loop naar boven om te kijken waar Nina is.

'Nina we kunnen eten' roep ik.

'Nee laat me met rust moordenaar' zegt ze zachtjes.

Hier heb ik dus echt geen zin in. Ik wordt een beetje geïrriteerd.

'Nina nu niet moeilijk gaan doen daar heb ik geen zin in'

'Jammer dan' zegt ze arrogant.

Nu wordt ik echt boos. Ik loop op haar af en pak haar bij haar keel.

'Nu kun je het krijgen ook' zeg ik.

Ik trek haar kleren uit en begin haar ruig te zoenen. Ik voel dat ik al een stijve krijg en duw hard tegen haar aan. Ze begint te huilen heerlijk denk ik bij mezelf.  Dan breng ik me piemel in haar en verkracht haar weer. Terwijl ik bezig ben klaagt ze constant over pijn in haar buik, maar ik schenk er geen aandacht aan. Als ik klaar ben voel ik me weer voldaan. Ik laat haar liggen en loop naar beneden ik doe het eten wat inmiddels afgekoeld is in de magnetron en begin zelf aan het eten. Als ik savonds op de bank zit hoor ik Nina naar beneden komen. Ze staat in de deuropening en kijkt me aan. Ik zie dat ze iets wil vragen.

'Mag ik wat eten' zegt ze zachtjes

'Ik zal wat voor je pakken sletje' zeg ik plagend.

Ze vind het niet leuk dat ik dat zei en ze kijkt me aan. Snel kijk ik boos terug zodat ze er niet op in gaat. Ik maak wat eten voor haar warm en zet het op tafel. Ik zie dat ze haar armen om haar buik heeft geslagen.

'Boy ik heb zoveel pijn' zegt ze bijna huilend.

'Ik zal er zo naar kijken ga eerst maar eten' zeg ik.

Ze loopt naar de tafel en begint aan haar eten. Ik ga rustig op de bank zitten. Dan hoor ik haar schreeuwen.

'BOY!!!'