Mijn ontvoerder

Achtervolgd

Nina's POV

Met trillende handen zit ik in de auto. Boy rijd met volgas weg, maar de auto blijft achter ons aanrijden. Zo bang ben ik nog nooit geweest. Ik druk Bart stevig tegen me aan. Ik durf niet achterom te kijken, maar Boy doet het wel.

'Nien bukken' schreeuwt hij.

Dan klinken er harde knallen en er wordt op ons geschoten. Ik weet niet wat ik moet doen en raak in paniek. Dan zie ik dat Boy geraakt is in zijn arm. Snel zet ik Bart vast en kruip naar voren om het stuur over te nemen. Thuis heb ik welleens autogereden en ik hoop dat het me lukt. Boy kruipt naar de andere stoel en kreunt van de pijn. Ik probeer zo snel mogelijk te rijden maar de auto komt steeds dichterbij. We komen al richting de bewoonde wereld en ik pak iedere zijstraat die ik pakken kan. Dan wordt er met een steen gegooit. Er hangt een briefje aan.

'Geef ons het geld' staat erop.

Boy leest het en weet dat we nog niet veilig zijn. We zijn net verhuisd en het heeft helemaal geen zin gehad. Ik rij nog steeds met de auto alle kanten op en het lijkt erop dat we ze hebben afgeschut. Samen met Boy ga ik naar het ziekenhuis waar hij zijn arm laat behandelen. Omdat hij niet wil dat ze onderzoeken gaan doen en niet wil dat ze erachter komen dat hij me ontvoerd heeft zegt hij maar dat het een ongelukje was. Nadat de wond behandeld is rijden we naar huis.

'Nien we zijn niet langer veilig in Spanje. Pak wat je het allerliefst mee wilt nemen want we kunnen alleen spullen in de auto meenemen' zegt Boy.

Ik pak alle kleertjes en spulletjes van Bart en mijn eigen kleren. Ik probeer zoveel mogelijk in de auto te proppen. Na een uur rijden we al aan. Mijn leven is zo hectisch nu. Boy probeert om zelf weer te rijden en het lukt aardig. We rijden heel lang en ik kan mijn ogen niet meer openhouden en val in slaap. Als ik wakker wordt zie ik dat het al ochtend is en we nog steeds aan het rijden zijn. Het duurt ontzettend lang. Ik wil niet vragen waar we heen gaan. Boy ziet er moe en gestresst uit.  Ik val weer in slaap.

Boy's POV

Na al 12 uur te hebben gereden moeten we nog eens 12 uur. Gelukkig heb ik al het geld wat ik verstopt had nooit uitgegeven. Ik was een goede drugsdealer en hield er veel geld aan over. Alleen nu zit ik in de problemen en breng mijn vrouw en kind in gevaar. Daarom vlugt ik nu met ze naar frankrijk. Als we bij de douane aankomrn kijken ze even vlug in de auto maar laten ons meteen door. Onderweg ben ik even bij een benzine pomp gestopt om te slapen.

Nina's POV

Ik wordt wakker en zie dat Boy ligt te slapen. Ondertussen moet ik wel ontzettend nodig plassen dus ik loop naar de benzinepomp.

'Mag ik hier naar het toilet?' vraag ik.

De mensen achter de balie beginnen te lachen. Ohja helemaal vergeten die spreken natuurlijk geen nederlands. Gelukkig begrepen ze wat ik bedoelde en ze wijzen me de weg naar het toilet. Gauw ga ik plassen en loop terug naar de auto ik zie dat Boy inmiddels wakker geworden is en op me zit te wachten. Ik ga vlug in de auto zitten en we rijden weer verder. Ik ga maar weer slapen deze reis is ontzettend vermoeiend. Ik geloof en paar uur later wordt ik wakker geschud door Boy.

'We zijn er Nien' zegt hij.

Ik stap uit en zie een mooi leuk huisje staan. Van buiten is het mooi wit geschilderd en het heeft een leuk balkonnetje waar je op kunt zitten. Samen met Boy en Bart loop ik naar binnen. Het ziet er van binnen wat kaal uit dus Boy besluit meteen om te gaan winkelen. Ik blijf alleen met Bartje in het huis.