Mijn ontvoerder

Ontvoerd?

Rustig open ik me ogen.

Een barstende hoofdpijn komt me tegemoet.

'Waar ben ik?' zeg ik verbaasd.

Ik zie dat ik op een bed lig en een arm zit vast..

'Wat is dit?? Helpppp'

ik schreeuw zo hard als ik kan.

Boy's POV

Begint ze nu alweer te schreeuwen die is ook vroeg wakker mompel ik chagerijnig.

Nou ik zal zo even gaan kijken. Wat een geluks dag gisteren zie ik dat een bloedmooi meisje lopen en onder invloed van drugs.Ik lach in mezelf.

Het kon niet beter. Ik sta op om wat te eten voor haar te maken. Ze is nog steeds aan het schreeuwen en ik hoor haar nu ook huilen. Medelijden heb ik toch niet.

Ik geniet hiervan de pijn van een ander de vernedering. Ik zal haar nog is wat laten zien. Met het ontbijten loop ik naar de kamer.

'Nou nou maar goed dat ik in het bos woon anders had je heel de buurt wakker gekrijst'  zeg ik met een gemene toon.

'Waarom ben ik hier wat is er mis met jou laat me gaan' schreeuwt ze boos.

'Dat is ook niet aardig vertel me eerst maar is je naam' probeer ik kalm.

'Nee waarom zou ik me naam aan jou vertellen eikel laat me gaan' ze is woedend.

Ik lach het zie er ook zo hulpeloos uit hoe ze daar licht vastgebonden. Heerlijk, maar ik zal nog even moeten wachten. Laat haar eerst maar even wennen.

'Goed we komen er later wel op terug hier is je ontbijt smakelijk eten'

Ik loop de deur uit en hoor haar alweer schreeuwen. Zuchtend loop ik naar de kamer en zet de tv aan.

Nina's POV

Pff wat een eikel is dat zeg.. mompel ik.

Toch pak ik het ontbijtje maar aan want ik heb ontzettende honger. Snel eet ik het op en ga verder met waar ik gebleven was.

'He eikel kom hier dan zal ik je is wat laten zien beetje oneerlijk he? zo mij hier achterlaten' ik blijf schreeuwen tot ik mijn zin krijg.

Ik hoor zijn voetstappen al mijn kant op komen. De deur gaat open en daar staat hij alleen hij kijkt nu niet zo lief meer.

'Nu moet je echt je bek houden bitch' schreeuwt hij.

Ik kijk hem zo arrogant als ik kan aan.

Het doet hem niks...

'Nou had je nog wat te zeggen of ga je stil houden?' zegt bij geïrriteerd.

Ik zeg niks en houd stil.

Hij zucht diep en slaat de deur met een klap dicht. De uren vliegen voorbij en ik luister naar het getik van de klok. tik tak tik tak.. Ik geloof dat ik erna in slaap gevallen ben, want toen ik wakker werd was het alweer 6 uur s' ochtends. Er wordt op mijn deur geklopt.

En daar staat hij in zijn boxer en ontbloot boven lichaam. Even kan ik mijn ogen niet van hem afhouden maar ik moet mezelf bij elkaar rapen. Nina concentreer je hij heeft je ontvoerd. Al snel kijk ik hem weer boos aan.

'Hier mopje je ontbijt' zegt hij slijmerig.

'Ohja en zorg dat je goed eet we gaan vanmiddag wat leuks doen' ik hoor hem gemeen lachen.

Ik krijg er rillingen van en wordt bang van hem.

'Ga weg en laat me met rust' zeg ik zachtjes.

Als hij de deur sluit kan ik mezelf niet meer inhouden en begin te huilen.

Ik denk aan mijn ouders en Dave die klootzak het is allemaal zijn schuld.

In gedachten verzonken begin ik toch maar aan mijn ontbijtje.