Mijn ontvoerder

De verassing..

Boy's POV

Ik begin mezelf klaar te maken.

Vanmiddag gaat het gebeuren. De drang is zo groot.

Maar waarom doe ik dit? Ik geniet er gewoon van.

Een hulpeloos meisje wat niks kan doen.

Tenslotte ben ik ook pas 20 en heb mijn behoeftes.

Ik hou van de angst in haar ogen.

Ik verlang naar het moment.

Rustig zal ik het aanpakken.

Maar nu eerst geef ik haar het water met de pil erin.

Toen ik haar oppikte was ze ook zo verward van de xtc.

Snel wandel ik naar haar kamer ik kan nu haast niet meer wachten.

'Ik heb wat te drinken voor je, je zal wel dorst hebben' zeg ik rustig.

En zo te zien heeft ze inderdaad dorst.

Ze pakt het flesje drinken en drinkt het snel leeg.

Dan kijkt ze me verward aan met die mooie blauwe ogen.

'Wat zit erin?' zegt ze verward.

'Het is een deel van onze verassing, ik zie je zo'

Ik sla de deur dicht en loop naar mijn kamer.

Ik kleed me om en laat alleen mijn boxer aan en doe er een badjas overheen.

Ik pak nog een was hand en een condoom uit het laadje.

Na een halfuurtje ga ik bij haar kijken, en ja ze is al aan het spacen van de drugs die ik haar heb gegeven.

Haar hoofd staat vol zweet en ze kijkt me angstig aan.

'Wat ga je met me doen?' Zegt ze angstig.

'Rustig maar het zal niet lang duren'

Ik gooi me badjas uit.

Rustig trek ik haar kleren uit.

Ze begint al snel tegen te stribbelen, maar ze weet dat ze niet tegen me op kan.

Wauw wat is ze mooi en wat hou ik ervan als ze me zo aankijkt.

Ik geniet en ga mijn gang.

Ze blijft angstig rondkijken.

Ik zoen haar lieve lippen en doe waar ik al die tijd al op wachten.

Na een uur begint haar pil uit te werken.

Nina's POV

Hij heeft me gewoon misbruikt het begint tot me door te dringen.

Ik begin te schoppen en te slaan en moet huilen.

Hij wordt boos op me en pakt me hard beet in me arm.

'Laat me los vuile klootzak' ik schreeuw zo hard als ik kan.

Hij geeft me een harde klap in me gezicht.

Ik zeg niks meer.

Hij loopt de deur uit zonder iets te zeggen.

Ik voel me vies en alleen.

Hoe kan hij mij nou misbruiken, ik blijf maar huilen en huilen..

Tot er op de deur wordt geklopt, Maar ik geef geen antwoord.

Hij komt weer binnen gelopen met wat nieuwe kleren.

Hij maakt het washandje nat en wast me.

Ik stribbel niet tegen, ik voel me zo vies.

Hij kleed me voorzichtig aan, maar zijn lieve kant is al snel weer verdwenen.

'Nu moet je goed naar me luisteren jij gaat me nu je naam vertellen of vanmiddag staat je precies het zelfde te verwachten en dan zonder pil' zegt hij dwingend.

Ik heb geen keus..

'Nina' zeg ik zachtjes.