Yaraların vardır,hem de ne yaralar hatırladıkca canını yakan anılar da vardır üstelik.
Zamanla alışırsın hem yaralara hem anılara.Tamam dersin anılarımı unutmaya hazırım.
Yaralarımı kapatmaya artık gücüm var.
Zaman geçer,hayatına biri girer.Seviyor, beni bırakmaz,bu sefer ki farklı dersin.
Yaraların zamanla daha çabuk iyileşir.Sonra bir gün bu da biter.
Yaralarını kapatan insan daha derinden yaralar,kabuk bağlayan yaralarını daha çok kanatır.
Sonra anlarsın senden başka,kendinden başka yaralarını kapatabilecek biri yoktur.
Ya da birinin hayatına girersin. Hayatı kötüyken sen güzelleştirirsin. Daha sonra ise o güzelleştirdiğin hayat senin tepene yıkılır.
Yine anlarsın ki bu hayatta ne yaralarını saran ne de hayatını güzelleştirebilecek biri vardır.
Bizim ki sadece yeni umutlarla başlayan farklı dediğimiz fakat aynı sonla biten hikayeler.
Yaralanan karakter her zaman ki gibi biziz bu hikayede değişen tek şey umut bağlandığın insan.
