My Enemy, My BFF

Chapter 8: Best Friends

Tumira na nga ang buong pamilya ni Eirene kela Nicia at simula noon sila na ang naging pamilya ni Nicia. 

Mama ni Eirene: Naku Nicia, napakabait mo talaga.

Nicia: naku wala po yun. Naisip ko lang po kasi ang laki nga ng bahay ko ako lang at si Eirene ang nandito.

Mama ni Eirene: Hulog ka ng langit... maninilbihan nalang ako dito bilang kabayaran ...

Nicia: ay naku tita.. wag na po.. may trabaho naman na po si Eirene..

Eirene: huh? ako?

Nicia: (lumapit kay Eirene at bumulong) sssssssshhh! Sumakay ka nalang....

Eirene: ah! opo mama..wag kayo mag alala.. tara Nicia...

Nicia: sige.... :))

Eirene: eh ano ba talaga yun huh?

Nicia: magmomodel ka na!

Eirene: ANO?!

Nicia: OO! Bakit? ayaw mo?

Eirene: eh kung ikaw nalang kaya bumalik dun.. ako nalang sa coffee shop niyo.

Nicia: eh kasi naman parang malabo nang bumalik ako dun..

Eirene: Bakit nag iba ka yata??? diba... hindi ka marunong sumuko?

Nicia: sabagay! alam mo tama ka eh..

Eirene: uhm by the way...

Nicia: ano???

Eirene: Friends? (inabot ang kamay kay Nicia)

Nicia: friends ka dyan!

Eirene: huh?...

Nicia: (umakbay kay Eirene) BEST FRIENDS! :D

Eirene: ikaw talaga! lagi mo akong pinapakaba.... :D

Nicia: pagbihisin mo sila tita at mga kapatid mo.. kain tayo sa labas...

Eirene: bukas na.. may balak kami kasi ng mga kapatid ko eh. teka tawagin ko lang..

Nicia: balak? bakit wala akong alam???

Eirene: tara na dali (kasama ang mga kapatid) Nicia.. maglalaro tayo ng chinese garter!

Nicia: huh?!? ano yun?

Eirene: haha! kahit malaki na tayo dapat maging bata pa rin..

Nicia: ayoko nyan! ano ba yan...

Eirene: ganito lang yan oh... (tumalon) pero pataas yan ng pataas...

Nicia: OKAY ka lang!?!?!? 

Eirene: dali na kasi.. diba tinuruan mo ako mag badminton? pinagbigyan kita kaya ako naman! dali naaa! 

Nicia: pano pag nadapa ako dyan! 

Eirene: andito naman tayo sa garden! okay na yan! dali na!!!

Nicia: ay nako! kumain nalang tayo sa labas...

Eirene: nakakatampo ka na ah... :(

Nicia: sige na nga.. 

Naglaro silang anim sa garden, halos pagtawanan na nila si Nicia dahil hindi siya makatalon, kung tutuusin siya ang pinakamatangkad sa kanilang lahat. Pawis sila at hindi nakakramdam ng pagod.

Nicia: ang saya pala ng madaming kapatid, ang saya pala pag ganito ang pamilya. Kakaiba ka Eirene, ang dami kong natutunan sayo.. isa na ang mamuhay sa isang normal na pamilya, maglaro ng kung anu-ano...