Victory Star Vampire -PJM- Park Jimin

-PJM- Bölüm 5

JeonYeol'a karakter koymadım. İstediğiniz kişiyi düşünebilirsiniz kendiniz olarakta hayal edebilirsiniz. Bu yüzden sadece temsili fotoğraflar koyucam.

Günün şarkısı: T-Ara Day by Day

Jimin'in ağzından...

Tae ve Yoongi gitmişti. Bende salonda oturuyordum. Jeon Yeol ise yukarda benim yatağımda uyuyordu.
Şanslı kız. Yoongi o yatağı almak için beni kaç kez dövmeye kalkmıştı. O kadar rahat ve mükemmel yani.

Ah Tanrım yapıcak hiç bir şey yok.
Umuyorumki bugünlerde ekşınlı şeyler olur.
Sıkıntıdan patlıyorum.
Bu aralar Dr. Nam ile de görüşmüyorduk.
Eskiden sürekli gizli ajanlık yapardık. Ah saçma.

Daegu'da yaşaya yaşaya bana bir çöküş gelmiş.
Hem zaten Busan'da ilk ben doğdum. Canım memleketim.

Koltuktan kalktım ve merdivenlerden çıkmaya başladım.
Jeon Yeol fazla değişik bir kız değil miydi? Yoksa bana mı öyle geliyordu?
YoonGi'nin kopyası gibi bir şeydi zaten.
Güzel bir yüzü vardı aslında. Yıldız gibi.

Olum değişik değişik benzetmeler yapma.

Diyen iç sesime göz devirdim.

Aslında JeYo ve ben küçükken tanışmıştık. Ama o beni hatırlamıyor. Daha Busan'dayken evimin yakınlarında küçük boş bir kulübe vardı.
Sinirlendiğimde, üzüldüğümde ve ağlamak istediğimde oraya gider tek başıma otururdum.
Bir gün oraya gittiğimde orda biri daha vardı. Jeon Yeol ağlıyordu ve çok üzgün görünüyordu. O gün arkadaş olmuştuk. Hep orda buluşur sohbet ederdik.
Gezerdik.
Bir zamandan sonra hiç gelmedi. Bazen bekliyordum. Onu gerçekten çok özlemiştim

O kızın Jeon olduğunu anlamam zor olmadı.
Boynundaki küçük doğum lekesinden anlamıştım.

Jeon'un yanına gittiğimde uyuyordu. Rahatı yerinde gibiydi.
Eee tabi bende böyle yatakta yatsam benimde keyfim rahat olurdu.

Ona gülümsedim ve yatağın başına oturdum.
Ve bir şarkı mırıldanmaya başladım.
(Passenger-Let her go)

Şarkıyı bitirince gülümsedim. Eskisinden daha güzeldi.
Gerçi o hep güzeldi.
Duru ve doğaldı.

"Sesin güzelmiş Jimin!"
Dedi gözleri kapalı bir şekilde.

"Ha? Ne?"

Ah Tanrım. Ben şarkı söylerken beni duymuş olmalıydı.

"Nereye daldın öyle sen? Salak salak sırıtıyorsun?"

Dedi Jeon.

Sırıtmıyorum ben. Sen yanlış gördün.

"Uyusana sen neden uyandın?"

"Başımda biri bülbül gibi şakıyordu ne yapabilirim?"
Dedi.

Ahh onu uyandıran bendim.
Sanırım düşünürken sesimi kontrol edemedim.

"Özürdilerim JeonYeol."

Bana baktı ve gülümsedi.
Kafasını sorun değil dercesine salladı ve doğruldu. Karnından gurultular duymamla koca bir kahkaha attım.

"Heyy gülme!"

Somurttu ve kollarını bağladı.
Ah bu kız hiç değişmemişti cidden.
Eskidende böyle yapardı.

"Neyse gel aşağı bir şeyler ya aç durma!"

"Vampirin evinde yemek ne arar Park Jimin bey amca adam?"

"Senin için bir kaç alışveriş yapmıştım. Jeon değerimi bilmelisin!"

"Yatak çok rahatmış satsana bana!"