"Demek hatırladın fındık!"
Dedim alnımı alnına yaslarken."Hatırladım!"
Dedi sessizce fısıldayarak.
"O güzel sesinle şarkı söylerken hatırladım seni. Kokunu tekrar içime çektiğimde hatırladım seni. Bana öyle güzel baktığında hatırladım seni. Yıldızlara baktığımda hatırladım seni. Kalbinden geçen en güzel cümleyi bana söylediğinde hatırladım her şeyi."
Dedi hala nefesi yüzüme çarparken.Gözlerim dolmaya başlamıştı bile.
Bu huzur.
Bu mutluluk...
Duymayı beklediğim en son sözlerdi.
Duymayı beklemediğim en güzel sözler en beklemidiğim ama duymak istediğim insandan gelmişti daha demin.Ani bir hareketle sarıldım ona.
Sarıldığım gibi ağlamamı salıverdim.
Hıçkırıklarla ağlarken, JeonYeol kafasını boyun girintime sokmuştu."Neden ağlıyorsun! Ağlamana dayanamıyorum. Nolur ağlama!"
Dedi bana sarılırken."Sana olan sevgime ağlıyorum. Senin de beni sevmene ağlıyorum. İyi olmana ağlıyorum. Mutluluktan ağlıyorum. Sen denen mutluluğa ağlıyorum."
Dedim hala ona sarılırken."Bana böyle şeyler söyleme. Nefes alamıyorum. Heyecandan ölmemi mi istiyorsun?"
Dedi JeonYeol."Sen benimsin. Ölemezsin. Kim ölüyor? Gebertelim onları."
Dedim ondan ayrılmışken."Ben şimdi harbi harbi sana seni sevdiğimi mi söyledim?"
Dedi kaşlarını garip şekillere sokarken."Evet fındık söyledin."
Dedim kahkaha atarken.Böyle bir mutluluk olabilir miydi?
Sevdiğim kişi beni sevdiğini söyledi, karşımda duruyor."Yok yok! Ben bunu yapıcak cesarete sahip biri değilim! Acaba kafama saksı mı düştü? Acaba kafama hızlı mı vurdular? Vişne suyu kafa yapmış olabilir mi? Ben daha demin-"
Demesine kalmadan sözünü kestim.
"Tamam fındığım anladım. Sensin tamam!"
Dedim onu geçiştiririp sinir etmeye çalışırken."Hey! Beni mi geçiştiriyorsun sen?"
Dedi sinirle bana arkasında ki yastığı fırlatırken."Ya! Şaka yapıyorum!"
Dedim kahkaha atarken."Aptal!"
Dedi kollarını bağdaştırırken."Bende seni seviyorum. "
Dedim gülerken sonra devam ettim.
"Harbiden ne zaman hatırlamaya başladın?""Bana şarkı söylerken. Duyguları daha iyi hissettim. O zaman hatırladım."
Dedi."Jungkook haklıymış. Duygular hakkında."
"Ya birde o SooHyun bozuntusu nerde bu sefer korksun benden bak nasıl yapacağım onu!"
Dedi sinirle.
"Onun yüzünden aylarca hepinizden uzak kaldım. Onun yüzünden kötü düşüncelerim sayesinde kaç kere kendime zarar verdim. Sinir bozucu güçlerim olmasaydı çoktan göçmüştüm dünyadan işte!"
Dedi.Hızla ensesine vurdum.
"Kızım sen salak mısın? Yoksa salak taklidi mi yapıyorsun? Özürlü müsün kızım sen? Manyak mısın? Beyninin yerine bomba mı yerleştirdiler zeka kirliliği diye patlatmak için?"
Dedim sinirle."Şaka yapıyordum."
Dedi beni taklit ederek."Ben sana göstericem şakayı!"
Diyip üzerine çullandım.Onu gıdıklamaya başladım.
JeonYeol çoktan kahkahalara boğulmuştu bile."Dur yapma! Jimin gıdıklama-hahahaha"
Dedi, pardon demeye çalıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Victory Star Vampire -PJM- Park Jimin
FanfictionBir gün bir yıldız benim elimi tuttu . Onun adını zafer yıldızı koydum... Benim yıldızım ancak sendin. Benim yıldızım zaferindi. Zafer ise sendin. Göz yaşlarım senindi. Ağlamamam için yalvaran sendin. Benim mutluluğum bir ışıktı. O ışık sendin. Üzgü...