The City Of Dalton: The Vampire's Lair

Chapter 11: Dead

Chapter 11: Dead

Sandy's POV

KASALUKUYAN kong inaayos ang mga gamit sa bag ko nang biglang mag-ring ang aking cellphone. Napangiti ako nang makita ang pangalan ni Mom sa caller ID.

"Mom!" hindi ko maiwasang lakapan ng excitement ang boses ko nang sagutin ito. Simula nang dumating kami dito sa Dalton, which is halos isang buwan na ay ngayon ko ulit maririnig ang boses niya. I understand na napaka-busy nila ni Dad kaya nga hindi ako masyadong nagde-demand ng atensyon sa kanila. Kuya and Ken are enough for me.

["Are you already up? I'm amazed. It's too early in the morning."] She said. Dahilan kaya lumawak ang ngiti sa labi ko.

I turned my gaze at the clock on my bedside table. It's still 6:10 A.M.

"Well, yeah. But I do have a good sleep last night." I replied. Huminto muna ako sa pag-aayos ng gamit ko sa bag.

["That's good. So, how's my princess?"] I chuckled nang marinig ulit iyong madalas na itawag niya sa akin.

"I'm fine, Mom."

["That's a relief. I heared what happened. Okay ka lang ba talaga?"] she was pertaining the day I was attacked by the outsider. Siguro nai-kuwento iyon ni Kuya sa kanila.

For the second time I said, "I'm fine, Mom."

I heared her sigh. ["I want you to take care of yourself, Sandy. Wala kami diyan ng ama mo. It's only Seth and your twin, Syril, is there for you. I already told them on the phone to keep an eye on you. You know your the only princess in the family, kaya hindi namin hahayaang may mangyaring masama sa 'yo."] Her voice is full of concern.

"Thanks, Mom." I can't help but to smile. Eventhough they far away from us, hindi ko pa rin nararamdaman na nag-iisa ako. Dahil kahit malayo sila sa aming magkakapatid, I can still feel their presence inside me.

["I have to hang-up, baby. Your Dad is calling me. We still have a meeting with the mayor. Alam mo na."]

"Okay, Mom. Bye, I love you."

["Bye, princess. I love you, too."]

I heaved a deep sigh when she ended the call. I put my phone on the side and continued packing my things for school. Habang nag-aayos ng gamit ay nahagip ng mga mata ko ang libro na ibinigay ni Irene. Ang libro kung saan naglalaman ang lahat ng sikreto ng Dalton City.

Kinuha ko ito at pinakatitigan ng mabuti. Hanggang sa mga oras na 'to pilit ko pa ring isiniksik sa isip ko ang nalaman ko tungkol sa Dalton. That the Dalton City is actually a Vampire's Lair.

Na tirahan ito ng mga bampira at hindi ng mga tao. Alam kong hindi kapani-paniwala pero yun talaga ang totoo. Sino ba naman kasi ang mag-aakala na may mga bampira pang nabubuhay sa panahon na 'to? At first, I didn't believe about their existence. Pero nang mabasa ko ang buong libro na ibinigay ni Irene, na naglalaman ng kasaysayan ng Dalton, doon ko lang napagtanto kung gaano sila katotoo. Na hindi sila isang haka-haka lang at hindi gawa-gawa lang ng malikot na utak ng mga tao.

Laman ng librong 'to ang pagbangon muli ng mga bampira. Sa kabilang banda, tama si Manang Rosa sa kwento niya. Nalugmok na dati ang bayan ng Dalton dahil sa malaking krimen na nangyari dito at hindi na nakabangon pa. Ngunit makalipas ang ilang taon ay itinayo ulit ang bayan sa pamumuno ng isang makapangyarihang bampira, si Don Apollo Dalton, ang ama ng kasalukuyang Head ng syudad na si Head Sander Dalton at lolo ni Drew. Sa panahon palang iyon, naghahanap ng maayos at matagong lugar si Don Apollo upang gawing tirahan ng mga bampira at na-diskubre niya ang nasirang bayan. The town was called the Weston Town before, bago pa ito masira noon ng isang malagim na trahedya. Pero simula nang pamunuan ito ni Don Apollo ay binago na ang pangalan ng bayan at ginawang Dalton Town.