- Bernadeth -
Dahil sa ang galing-galing nilang mag-assign ng group at alam na ngang 'WALANG' malalabasan, ayun, hanap pa rin ng hanap! Titigas talaga ng mga ulo ng mga toh. wala eh! Makulit lang talaga. Kanina pa kami hanap ng hanap ng butas kahit daw pasukan att labasan ng langgam ay maghanap. Shete. Hindi na lang kase manahimik sa isang tabi at bakit pa sila naghahanap ng malalabasan sa school na ito eh pwede naman kaming mabuhay dito.
"Anung oras na?" biglang tanong ni Mark kay Louise. "I think it's already 6:00 in the evening..." sagot naman ni Louise pero uncertain sya sa sagot nya but since we're all hungry na, WAIT- Parang ang bilis naman ng oras kung ganun? Well, bayae na! Gutom na ako. "Tara punta tayo ng kitchen?" paanyaya ni Celestia sakin. "Uhm.. Sige... GD, Aya, sama kayo?" sagot ko tsaka pa-anyaya ko sa iba.
"Sige ba!!" sabay sama nila pagkasagot nila. "Katabi ng Cafeteria ang kitchen kaya sasabay na kami sa inyo." sabi ni Harry na naka-cross arms pa. Nauna na syang maglakad papunta ng cafeteria at naka sunod naman kami sa kanya. But it gave me goose bumps and I'm feeling that's somethings's not right. We all feel that way. How do I know? If you look at their faces. Nakarating na kami sa tapat ng cafeteria when Harry stopped walking and even me, I-I can't believe this!!!
"R-red... I-Is that he-her?!?!" Namutla pa ako lalo ng biglang tinanong ni Ramon yun. "AAAAAAAAAAAAAAAAHHHH!!!" Biglang tumili si Celestia and then she passed out. kahit OA ang reaction nya, sino ba naman kaseng hindi mahihimatay sa makikita mo...
- Mark -
Namutla kaming lahat ng makita namin si Red. Her body was tied like a puppet, hanging still on the ceiling at the center of the cafeteria with blood from her throat because of the butcher's knife stabbed in it. Yung dugo nya pa'y dumadaloy galing sa throat nya papunta sa damit nya hanggang sa paa nya, tumutulo pa yung dugo sa kanyang bibig at may dalawang kutsilyo pa ang nakakasaksaksa mga palad ng kamay nya. Tas yung mga mata nya pa ay nakadilat, nakadilat na parang nagulat at natakot.
As in talagang nakakatakot ang itsura nya, hindi ko alam kung dahil sa dugo or sa paraan ng pagkakapatay sa kanya pero the way her face looks directly at us na para bang hinihintay niya kaming dumating at nakangisi ng bahagya. Hindi ko siya matagalang tingnan, nakakatakot.
"Dalhin na natin si Celestia sa Infirmary!" sabi ni JR na medyo nagpapanic. Andito na pala yung iba. Ngayon ko lang napansin, titig na titig talaga ako siguro dun. "Edi buhatin nyo kung gusto nyo!" masungit na sabi ni Harry habang
"Punyeta ka Harry, napakawalang modo mo! Pwede naman na hindi ikaw yung magbuhat sa payat mong yan?!?! Tingin mo kaya mo?" sabi ni Krishena kay Harry na pasigaw. Hindi na lang pinansin ni Harry yun at lumapit na lang ako dun sa body ni Red Summers. Nagring ng sabay sabay yung E.I.D. ko, biglang nagpop-out yung information tungkol kay Red Summers at kung anong oras or what soever about sa kanya.
Biglang may nagring...
"So the traitor already killed a fellow student of yours..." biglang pagsasalita ni Mr. Voice. "FVK! Ikaw siguro pumatay sa kanya!" dinuro-duro ni Jenalyn yung speakers na nakasabit sa ceiling. "I don't give a fvkin' damnin all these things, Ms. Astrolavio." Nabigla si Jenalyn nung sinabi iyon ni Mr. Voice. At para bang natigilan siya sa pagtaas ng boses ni Mr. Voice. "Answering your principal isn't a good thing and there's a punishment for those who goes against that rule." dagdag pa ni Mr. Voice. "I'm still your principal, of course."
BINABASA MO ANG
Silent Blood Academy - Hope's Despair
Mystery / Thriller"We're all human. The only thing that differentiates us is US."