AYAN MALAPIT NG MATAPOS YUNG NAUMPISAHAN KO..
KWENTO LANG AKO NG KONTI… :)
MAHILIG PO AKONG MAGBASA NG POCKETBOOK, AT KUNG ANU-ANO PA.. KAYA SIGURO BIGLA NALANG NAG-DESIRE AKO NA MAKAPAGSULAT NG SARILI KONG STORY, AT DITO NATUPAD YUN SA WATTPAD.
KAYA SANA WALANG NEGA NA MAGBABA NG SELF-ESTEEM KO, SINCE NAG-TRY LANG NAMAN AKO ONCE. :) KUNG HINDI NIYO NAMAN MAGUSTUHAN, AYUS LANG, SABI KO NGA DI BA?!
ANG IMPORTANTE, NAI-SHARE KO YUNG NAGAWA KO.. MAAPPRECIATE NIYO MAN O HINDI.
HINDI KO DIN PO HABOL ANG MGA AWARDS.. SA NGAYUN, OKAY NA KO NA MAGSULAT LANG. PAG NAPANSIN ITO, SALAMAT!!!
CHAPTER 7
Cassey was literally in shock! Ni hindi na niya nagawang bitawan pa yung phone. Siyempre nagulat din si Andrei kasi di naman niya alam na andun si Cassey. Naka-tapis lang siya ng tuwalya, at hindi alam ni Cassey na sa ilalim ng tuwalya na yun eh wala ng iba pang suot si Andrei!
“Young lady, what are you doing here inside my room and why are you holding my phone?” He asked in a baritone voice. He’s so damn serious. I know, it’s my fault. Nakekelam ako ng hindi naman akin, and worst eh phone pa niya! Anong idadahilan ko?
“Ah-uhm… m-may… a-ano…” Shucks, I’m stammering!
“Ano? Bakit ka mukhang kinakabahan?” he is mocking me!! I hate him and I am mad! I am so jealous, I can kill him!
“Excuse me! I’m not nervous! YOU! How can you say you love me tapos meron kang babe diyan na may pa-luv u luv u pa?!” I said without realizing that I sounded like a jealous girlfriend.
“So, you’re jealous?” Now, he’s teasing me and I hate it! I hate that he’s making me sound like a fool. He’s smiling like he just won over our battle! NO! I won’t allow him to win!
“Jealous your face! I don’t care kung may babe ka! Magsama kayong dalawa!” sabi ko at tatakbo na sana akong paalis ng kwarto niya, kaso nahawakan niya ako sa left arm ko at nabigla ako. Ayun tuloy, bigla akong napahiga sa kama, at siya… nasa ibabaw ko! Shocked na naman ako, di ko alam ang gagawin ko. Ang lapit lang ng mukha niya sa mukha ko, just a breath away. Naiinis ako sa sarili ko kasi despite that uncomfortable situation eh kinikilig ako. Tss!
He was the first to break the silence, “Hmmm, I think I’m loving this. Me, over you.. and you… under me,” he teased. Ohh, he’s torturing me. I can’t let this happen. Lord, you can’t let this happen!
“Shut up and move! I can’t breathe!” sabi ko tapos tinulak ko siya. Kung di ko pa gagawin yun, i doubt kung hanggang doon lang ang mangyayari. Lalaki yun, siyempre we were in an awkward position. Eh kahit matino ang isip nun, pag nasa ganun ng sitwasyon makakapag-isip pa ba yun ng matino? Hindi na siyempre. Ayokong mapasubo kami pareho sa isang sitwasyon na hindi namin kayang labanan. “You, old man! Don’t ever tell me you love me kung meron ka naman pa lang babe! Don’t take me for a fool! I hate you!” sabi ko sa kanya pagkabangon ko tapos umalis na ko sa room niya at pumunta sa may dalampasigan. I needed fresh air. Hindi ko kaya yung tension sa pagitan namin at yung tension ko sa sarili ko. Grrr.
I knew he would follow me, yun din naman ang gusto ko. Kaso siyempre pakipot lang ako. Ayan nga, palapit na siya sa’kin, medyo serious. Mukha yatang nagkabaliktad na naman kami ng sitwasyon?
He started the conversation.
“Alam mo bang pangit yung pagbabasa mo ng message ng may message---,” sasabad sana ako pero di niya ko pinayagan, “Oooops! Wag ka munang magsasalita, ako muna. Palagi na lang ikaw, eh.” He continued then he smiled wearily. “Nagbabasa ka ng messages ko kahit wala kang pahintulot, tapos kapag may nabasa kang di mo nagustuhan eh nagagalit ka. Alam mo bang mali yun?” Ayan, nakatingin na siya sa’kin na para bang naghihintay ng sagot ko. Pero di ako sumagot. I don’t wan’t to justify what I did kasi alam ko naman na mali talaga. Alam kong pag nalaman ito ng Kuya Franz ko eh papagalitan pa ko nun.
